Een aantal Spaanse medewerkers tijdens het Kerstdiner met Paulien Boele.

In 1965 werden er cursussen in de Spaanse taal georganiseerd voor de projectleiders en de bazen bij Boele voor het verkrijgen van een betere communicatie met de Spanjaarden. In één van de verslagen van de O.R. wordt melding gemaakt van hun inzet. Zij doen zich kennen als gewillige werknemers en vervullen veelal functies, waarvoor moeilijk Nederlandse werknemers te vinden zijn.
De Spaanse medewerkers moesten gedurende één jaar in het logiesgebouw verblijven en daarna was het hen toegestaan het gezin vanuit Spanje over te laten komen en zich te vestigen in Ridderkerk. Veel van de aangenomen Spanjaarden konden zich niet aanpassen en vertrokken weer snel. Er was een groot verloop. Ook kwamen er 20 Antillianen, waarvan de meesten het voor gezien hielden. Uit Italië kwam een veertigtal krachten, waarvan er een twaalftal in vaste dienst bleef. Uit Engeland werden 44 man aangetrokken, waarvan er uiteindelijk 6 in vaste dienst bleven. Voor het werven van de Engelse arbeidskrachten vertrok een delegatie van afdeling personeelszaken een vijftal maal naar New Castle nadat in de regionale dagbladen een oproep had gestaan. Na sollicitatie gesprekken kwamen de Engelsen in groepjes van ongeveer tien personen naar Nederland samen met gezin. Na een ontvangst met een diner bij Heijman werden de woningen, die in het bezit waren van Boele o.a. in Slikkerveer en in Ridderkerk waren, aan hen toegewezen. Ook kwam er na 1951 een aantal Molukkers in dienst. Zij waren vanuit Indonesië ontslagen uit het leger en moesten in Nederland aan het werk. In de zeventiger jaren werden er bij de bouw van de pijpenleggers voor de Offshore gedurende enige maanden een honderdtal werknemers van de Belgische scheepswerf Cockerill uit Hoboken bij Antwerpen ingehuurd. Zij kwamen dagelijks met bussen naar de werf. In 1966 is er een groepje Antillianen aangetrokken, dat onderdak vond in twee woningen bij de werf benedendijks. In de verslagen van de ondernemingsraad van de jaren 1963, 1964 en 1965 wordt gemeld dat het aantrekken van Spaanse medewerkers noodzakelijk is.
Ook bij de andere werven in Ridderkerk zijn er wel buitenlandse werknemers in dienst getreden, maar lang niet in die grote aantallen. Toen omstreeks de tachtiger jaren van de vorige eeuw de neergang in de Nederlandse scheepsbouw intrad was er geen noodzaak meer voor het werven van werkkrachten in het buitenland. In het begin van de tachtiger jaren moesten de Nederlandse werven zelf mensen ontslaan en zo kwam voor vele werven het einde, RDM, Wilton Feijenoord en ook Boele Bolnes. Bij het faillissement van Boele in maart 1987 kwamen ook de nog in dienst zijnde Spaanse medewerkers zonder werk. Boele had voor de Spaanse werknemers een groot logiesgebouw, waar ze konden verblijven. Een logiesgebouw met ruimten voor recreatie,een eigen grote keuken, die werd beheerd door de heren Bekkers en Hendriks. Aan het einde van elk jaar werd er voor de bewoners van het logiesgebouw een Kerstdiner georganiseerd, waarbij ook leden van de familie Boele aanwezig waren.

Ger de Jong.

Vervolg De Ridderkerkse scheepsbouw en de buitenlandse arbeidskrachten deel 3.