Op dit plaatje dat U een indruk geeft van het straatbeeld in 1924 ziet u ter rechterzijde het aloude complex Sint Joris en ter linkerzijde het doktershuis. Op deze foto is de rechterzijde van de straat de buitenkant van de polder Oud-Reijerwaard, de rivierkant dus, wat tot gevolg had dat de bewoners hier regelmatig hadden te kampen met wateroverlast.
Tussen deze straat en de kade van Bakker (met daarvóór de huidige toegang tot het parkeerterrein van St. Joris) stonden namelijk nog heel wat huizen, die intussen merendeels zijn verdwenen. Wanneer u de kiek goed bekijkt zult u opmerken dat de bestrating van de Molendijk rechttoe aanloopt op het huis waarin destijds de winkel was gevestigd van IJsselstein op de hoek van Havenstraat en Ringdijk en dat in feite de Molendijk naast de Ringdijk zou uitkomen. U vindt hier tegenwoordig een rustbank voor onze A0W.ers. Natuurlijk hebben onze landmeters, wegenbouwers, straatmakers het kruispunt van Molendijk, Havenstraat, Ringdijk en Lagendijk gladjes opgelost, maar de wordingsgeschiedenis van onze dijken laat zich tot nog herkennen. In den beginne, zeg ca. A.D. 1100, werd de bedijking van Riede tegen het oosten gevormd door wat nu Ringdijk en Lagendijk heet. In een later stadium, tussen 1200 en 1277 is Riede uitgebreid met een deel dat tegen de Merwede beschermd werd door een dijkje, dat sedert dien behoorlijk is uitgegroeid en thans Molendijk heet. Dit dijkje nu, van ca 3½ km lengte, werd aangehecht aan de oude dijk. Niet precies in het verlengde daarvan, maar terzijde van de kniebocht waarmee Ringdijk overging in Lagendijk en waar op dat tijdstip geen hoogteverschil tussen die dijksdelen bestond. Nadien is de parochie Riede ten onder gegaan en pas na lange tijd bij gedeelten herdijkt.
Oud-Reijerwaard in 1404 en Nieuw-Reijerwaard in 1442.
Slaperdijk.
In het laatste jaar verloor de Lagendijk zijn functie van waterkering in eerste linie en hij werd slaperdijk. Op de duur bracht dit mee, dat de kruinshoogte lager kwam te liggen dan die van de rivierdijken welke immers regelmatig werden opgehoogd. Toen pas begon men te spreken van Lage dijk of ook wel Lage Grasdijk. Het verschil met de ringdijken is steeds groter geworden en vreemden zien vaak niet eens meer de dijkkenmerken, behalve dan als ze langzaam fietsend uit Kerksingel of Frans Halsstraat de Lagendijk naderen. Zo mooi is het niveauverschil door bestratingen weggewerkt. Maar genoeg over de Lagendijk, die trouwens op deze plaats binnenkort Sint Jorisweg zal gaan heten.
De Molendijk/Ringdijk zullen hier in het oude gedeelte niet meer worden verhoogd, sinds de Ramp van 1953 allerwegen drastische maatregelen heeft uitgelokt en Ridderkerk tengevolge daarvan wordt beveiligd door een moderne, secure waterkering. Wel mag met dankbaarheid aan de vroegere polderbesturen worden gememoreerd dat de Molendijk in de achter ons liggende periode van 560 jaar geen enkele maal is bezweken. Ook niet in de kritieke eerste dagen van februari 1953 met zijn ongekend hoge vloedstanden, toen het bezwijken slechts op het nippertje kon worden voorkomen, met hulp van velen uit den lande.
Deze bijdrage over de geschiedenis van Ridderkerk is van de bekende amateur-historicus Jan van de Es (1910-1993). Hij schreef dit verhaal in 1982.