Contact gegevens

Kerksingel 26
2981 EH  Ridderkerk

Email algemeen: info@oudridderkerk.nl

Bankrekeningnummers:

NL40RABO0355484838

NL93INGB0004208049

KvK-nummer: 41126694

RSIN: 009623851

 

Openingstijden:

 

Woensdag 13:30 - 16:30 uur
Donderdag 13:30 - 16:30 uur
Vrijdag 13:30 - 16:30 uur
Zaterdag 13:30 - 16:30 uur

 

Toegang is gratis!

Expositie Agenda.


Donateur worden?


Privacy-verklaring


Deze website wordt gebouwd, onderhouden, gehost en gesponsord door:


 

Basgitaar, Herman Sahutaula slaggitaar. Wim van Putten, sologitaar Paul Matthijssen, drums Piet van der Stelt en zang, Joop Konijnenburg.
Foto in de  voormalige Dansschool Jaap van der Graaf  Margrietplein. 

 

 

In de jaren zestig van de vorige eeuw werden er in Ridderkerk verschillende bandjes opgericht, die soms een lang maar ook vaak een kort bestaan hadden. Wat ze gemeen hadden was dat de bandleden hun muzikale talenten konden botvieren en daar met veel plezier aan terugdenken. Zo schreef Paul Matthijssen voor ons zijn herinneringen op over die tijd en zijn verhaal brengen we graag onder uw aandacht:

The Triffits (1963 – 1965)
Het was 1961 en ik mocht kiezen naar welke school ik in Slikkerveer wilde. De keuze viel op de middelbare Mulo en daar leerde ik klasgenoot Theo van der Sluis kennen die samen met zijn broer Martin al een tijdje gitaar speelde. Zijn broer was trouwens amateurfotograaf, iets waar we later veel plezier aan zouden beleven.

The Everly Brothers, Fats Domino, etc. kwamen in de picture en mijn Spaanse gitaar bleek niet echt meer geschikt voor dit stevige werk. Met mijn neef Hans van der Kruk hebben we de gitaar eerst zilver geschilderd en later weer wit. We hebben de gitaar trouwens ook gebruikt om messen in te gooien. Dat gaf zo’n mooie twang.  

Voor mijn verjaardag  kreeg ik op 1 december 1962 van mijn moeder een heuse elektrische Framus gitaar met 1 element. Je weet wel zo’n ding met een beukenhouten hals. Ik denk dat ze die toen gekocht heeft bij de muziekwinkel van Klavarskribo in Slikkerveer en hij was fonkelnieuw. Ik geloof dat ze er toen 75 gulden voor betaald heeft. Er is een foto waar ik super trots met moeder voor de cafetaria (Dillenburgplein 30) mijn nieuwe gitaar sta te showen. Mijn vader woonde nog in Hilversum en ik vroeg hem om een gitaarversterker op de kop te tikken, want tot nu deden we dat met oude radio’s. Mijn vader heeft toen ergens een Philips versterker op de kop getikt en deze in een soort nachtkastje gemonteerd.
 
Ergens in de zomer van 1963, ik was toen 14 jaar, liep ik op een zaterdag te slenteren door Slikkerveer over het Margrietplein. Er stond een raam open bij de bloemenzaak van de familie Van Putten (ook wel de witte Dahlia genoemd, omdat de eigenaar zo’n prachtig bos wit haar had). Zijn zoon Wim zat in het raamvenster gitaar te spelen op een heuse EKO 500. Je kon wel zien waar het geld zat. Ik  maakte een praatje en we kregen een band. Diezelfde middag heb ik nog mijn gitaar met nachtkastjesversterker opgehaald, zijn we gaan repeteren in de garage bij de bakker aan de overkant en hebben we een band opgericht genaamd The Triffits. Die naam zat op dat moment al in mijn hoofd naar de bijna gelijknamige enge film “The Triffids” van Alfred Hitchcock.

De jeugd van toen ging regelmatig dansen bij dansschool Jaap van der Graaf(†) en daar zochten we nog wat extra bandleden. Ene Jaap Visser, overbuurjongen van Wim van Putten, wilde wel op de basgitaar gaan spelen en Piet van der Stelt(†) zou dan gaan drummen. Hij was de enige die al werkte en dus geld te verteren had. Een week later had hij al een Sonor drumstel en ging op drumles ergens in Zwijndrecht. Hij bleek ook handig te zijn want binnen enkele weken had hij zelf een zwarte bastgitaar in elkaar gefrutseld. Het ding zag er niet uit maar er kwam wel geluid uit.  Ook hadden we snel al en zanger gevonden te weten ene Joop Konijnenburg(†) die heel aardig Elvis kon imiteren. 

The Triffits waren nu compleet, al speelden we wel met z’n allen over die ene versterker van Wim. Met wat geleend geld van de witte Dahlia werd na een paar maanden een heuse Schaller KV40 versterker aangeschaft. Een Duitse 40 watt buizenlamp met, als een van de eerste, een schijfecho. Er werd een heuse Triffits fanclub opgericht (met speldjes, balpennen en stempels) en binnen no-time hadden we bijna 100 leden. Iedere maand traden we op voor onze fans in het SVS speeltuingebouwtje op het Tegelenpad in Slikkerveer. En we werden af en toe gevraagd voor optredens in Jeugdhavens, Koninginnedag, etc.  En uiteraard kon ik van het verdiende geld zelfs ook al snel een echte EKO gitaar aanschaffen.. Deze gitaar heb later zelfs (flowerpower) met bloemen  beschilderd. Deze gitaar koste 275 gulden en werd eveneens gekocht bij Klavarskribo in Slikkerveer.

1965 was, muzikaal gezien, een druk jaar want de ene band na de andere werd in Ridderkerk en omgeving opgericht. Ik herinner me nog wat andere namen als: Rinus Zondervan (bandnaam onbekend),Frans Verhoeven, Bas Bieren (The Moving Strings), Jopie Manusiwa, Joop Sahertian, Rudy Leiwakkebessie (The Strangers) en Leo Vos (The Clouds). In de zomer van 1965 deden we met The Triffits mee aan een talentenjacht welke gehouden werd bij zalencentrum St. Joris in Ridderkerk. The Triffits werden daar tweede en op de eerste plaats eindigde The Jumping Dynamites waar Leen Huizer (nu Lee Towers) toen in zong. Uiteraard werden de bands bevriend met elkaar en het gebeurde dan ook dat The Jumping Dynamites mij op een keer vroegen om in te vallen, als een van hun eigen gitaristen ziek zou zijn. Na een paar keer mee gerepeteerd te hebben vroegen ze mij zelfs om als vaste gitarist in hun band te komen. 

Inmiddels waren bij The Triffits al wat muzikanten vervangen.  Zanger Joop had er opeens geen zin meer in en werd later vervangen door het jonge talent met kinderstemmetje Andy de Groot(†). Drummer Piet kreeg het muziekvak niet echt goed onder de knie en dat leidde op een gegeven moment tot een flinke ruzie en zijn vertrek. Hij werd onmiddellijk vervangen door de veel jongere en betere drummer Bas den Otter die regelmatig onze repetities bijwoonde bij Wim van Putten in de kelder. Het leukste wat ik me nog van de Triffits kan herinneren was een optreden in IJsselmonde waarvoor we toen allemaal een soort Bolero jasje hebben laten maken. Met rode sjerp uiteraard.  Dat was bedacht door de moeder van Wim van Putten. 

Na lang wikken en wegen heb ik besloten om in de nazomer van 1965 The Triffits voorgoed te verlaten en heb me toen aangesloten bij The Jumping Dynamites. Ik werd in The Triffits opgevolgd door de gitarist Humprey Cress en ik heb begrepen dat de band daarna nog ongeveer een jaar bestaan heeft.