Vlak na de Tweede Wereldoorlog heerste er in Nederland grote woningnood. Door onder meer het ontbreken van bouwmaterialen kon dat probleem niet een-twee-drie worden opgelost. Dat was in Ridderkerk niet anders. Eerst in de jaren vijftig van de vorige eeuw konden grote contingenten woningen worden gebouwd.
Inmiddels floreerden de scheepswerven en de elektronische industrie in Ridderkerk en deze bedrijven kregen een enorm tekort aan arbeidskrachten. Deze werden geworven in bijvoorbeeld Drenthe en de Zuid-Hollandse eilanden. Het gevolg was dat vele honderden gezinnen in die tijd naar Ridderkerk verhuisden. Maar er moest voor die mensen wel huisvesting worden gevonden. Uiteraard was de gemeente Ridderkerk hier als eerste voor verantwoordelijk en heeft daarvoor grote inspanningen verricht. Ook de grote Ridderkerkse werven, zoals Boele, en grote bedrijven zoals Smit Slikkerveer bouwden veel huizen en flats. Veel Ridderkerkers zullen zich herinneren dat zij in hun jonge jaren in zo'n "bedrijfswoning" zijn opgegroeid. Maar ook Rotterdamse havenbedrijven hadden Ridderkerk ontdekt om woningen te bouwen voor hun werknemers.
Een wel heel uniek voorbeeld hiervan zijn de 17 bungalows die Thomsen's Havenbedrijf aan de San-delingenweg in Rijsoord bouwde en wordt daarom op deze plaats nog eens in de herinnering gebracht. Onlangs kregen we een fotoalbum onder ogen van de inmiddels 85-jarige B.G. Ippel, waarin minutieus de vorderingen van dit project zijn bijgehouden. Naast vele foto's bevat het album ook tientallen krantenknipsels, op zich al een aanwijzing dat hier iets bijzonders tot stand is gebracht. De eerste krantenkoppen die opvallen luiden: "Zeventien vaders bouwen hun eigen huis" en "Havenwerkers bouwen hun huis in de avonduren". Ippel woont met zijn vrouw, zij zijn inmiddels overgrootouders, nog steeds in de eigenhandig gebouwde bungalow.

Proefmuurtjes.

Zeventien mannen die nog nooit een troffel in handen hadden gehad en een hamer hoogstens hadden gebruikt om de spijker in de muur te slaan voor een schilderijtje, bouwden op een vroegere tuinderij hun eigen huis in hun vrije tijd. De mannen die bij Thomsen's havenbedrijf werkten, waren in het dagelijks leven onderhoudsmonteur, kraanmachinist, bootsman of kantoorbediende. Zonder vooraf enige kennis van zaken te hebben, bouwden zij hun eigen huis. Het bouwen was een idee van directeur dr. J.Ph. Backx, die om het personeel beter te huisvesten voorstelde, dat het zelf zijn huizen zou bouwen, iets wat in Duitsland ook wel gebeurde. Het bedrijf kocht de grond en financierde de bouwmaterialen. Gelukkig had uitvoerder Bosman verstand van zaken en leidde de gepensioneerde metselaar A. van Driel de mensen op tot metselaar'. Eerst natuurlijk proef in uurtjes metselen en die moesten nog wel eens afgebroken worden. De eerste steen werd gelegd juni 1958 en de huizen werden opgeleverd in november 1960.
Twee en een halfjaar is er ongelooflijk hard gewerkt. Er zijn voorbeelden dat er soms maar drie uur per nacht werd geslapen . Eerst werken bij de baas, een paar uur slapen en dan naar Rijsoord. Als 's winters de bouw met vorstverlet was werd er aan de Sandelingenweg nog noest doorgewerkt aan het ijzervlechtwerk voor de fundering. Bij het betonstorten werden veel mensen ingezet. Ook de vrouwen werkten mee. En dat de vrouwen ook de handen uit de mouwen staken blijkt wel uit het feit dat mevrouw Keiler zich ontwikkelde tot één van de beste metselaars van dit project.

Ongekende weelde.

Toen de bungalows gereed waren konden ze worden betrokken door de zelfbouwers. Een ongekende weelde want daarvoor ze hadden vaak met twee kinderen driehoog achter in Rotterdam op een inwoning gewoond. Nu beschikten zij over een ruim vrijstaand huis, alles gelijkvloers met een grote tuin. De beloning was groot najaren alle vrije tijd, ook de vakanties, met het hele gezin besteed te hebben aan het bouwen van een eigen huis. De bewoners werden eigenaren van de huizen en dat werd mogelijk gemaakt omdat de baas hen allemaal een hypotheek verstrekte van f 17.000. Zij betaalden op deze manier f 17.50 "huur" in de week zodat dit bedrag in 35 jaar was afgelost. Een uniek voorbeeld hoe met keihard werken en heel veel doorzettingsvermogen een bijdrage werd geleverd aan het lenigen van de woningnood na de Tweede Wereldoorlog.