De "Bremer melodisten" met Jo Lang achter zijn accordeon en rechts Bas Verhoeven als trompettist.
In de Tweede Wereldoorlog bracht de Arbeitseinsatz een groep Ridderkerkse jongens in 1942/43 naar de Duitse marinestad Kiel aan de Oostzee. Een aantal van hen wist tijdens dit het verblijf voor de tewerkstelling voor ontspanning te zorgen door het maken van muziek. Er werd zelfs een orkestje gevormd onder de naam "Bremer Melodisten", waarmee ze ook buiten hun kamp mochten optreden. De naam van de groep was ontleend aan het "Bremerkamp" bij Kiel, waar vermoedelijk rond de 125 Nederlanders bij elkaar verbleven. Daarbij waren verschillende Ridderkerkse jongemannen die al voor de oorlog lid waren van de Ridderkerkse accordeonvereniging Klavarskribo. Lid van die club was ook de destijds in Kinderdijk wonende machinebankwerker Jo de Lang, die naast zijn koffers ook zijn accordeon inpakte voor zijn reis naar Duitsland.
Na een treinreis vanaf station Dordrecht van maar liefst zeven dagen vanwege noodzakelijke omleidingen in Duitsland, ontmoette hij tot zijn verbazing in Kiel een aantal Ridderkerkers die hij van de accordeonclub kende. Ze liepen elkaar in Kiel niet alleen tegen het lijf, maar kwamen ook nog eens in hetzelfde barakkenkamp terecht. Er waren rond Kiel lagers voor Russen, Polen, Fransen en vele andere nationaliteiten. Dit internationale werkkamp gaf arbeidspotentieel aan de firma Hagenuk, dat dui¬zenden mensen dwangmatig te werk stelde voor de Duitse oorlogsindustrie. Met non-stop arbeidsdiensten werden er apparaten gebouwd voor de Kriegsmarine. De Lang was in het Bremerkamp kamergenoot van tenminste drie Ridderkerkers: Teun Bakker, Joost Blaak en Bas Verhoeven zijn de namen die hij achterop een van zijn foto's schreef. Laatstgenoemde zat drie maanden in hechtenis nadat hij betrapt was met een Duits stempel, waarmee hij verlof 'regelde' voor zijn kampgenoten.
Geheimschrift.
De Duitsers vielen regelmatig de barakken binnen om ze door te spitten op verboden zaken. Bij één van de controles stuitte zij ook op muziekschrift van Klavarskribo. Omdat die niet het geijkte notenschrift is, werd aanvankelijk gedacht dat dit spionagestukken waren in geheimschrift. Die vrees werd weggenomen nadat de accordeon ter hand was genomen en er een stuk was voorgespeeld. Het is niet bekend waar de
andere instrumenten vandaan kwamen, maar het kwam tijdens dit gedwongen verblijf tot een muziekgroep met de Klavarskriboërs en andere aanwezige muzikanten. Met dit orkest werd niet alleen voor eigen kamppubliek gespeeld. Ze vielen ook bij de Duitsers in de smaak en mochten met toestemming in cafés en danszalen in de omgeving spelen. De (korte) treinreisjes daarna toe waren overigens niet zonder risico. Na een bombardement op het spoor kwam er een einde aan de 'tournee' van de Ridderkerkse muzikanten. De vraag is nu wie er lid waren van dit bijzondere orkest. De zoon van Jo de Lang heeft aan de samenstellers van het volgend jaar te verschijnen boek "Ridderkerk en de Tweede Wereldoorlog" een foto beschikbaar gesteld waarop de "Bremer Melodisten" te zien zijn. Van negen personen op deze foto is de naam nog niet achterhaald. Wie er wel iemand van herkent, kan dit doorgeven door een mail te sturen naar: rid-derkerkinwo2@live.nl. Een briefje sturen of afgeven bij de Oudheidkamer aan de Kerksingel 26 mag ook.