De weersomstandigheden vallen voor een februari dag best te pruimen vanmiddag aan de Sportlaan. Oké, weliswaar geen spectaculaire hogere temperaturen voor de tijd van het jaar, maar wél een aandoenlijk schijnend zonnetje, dat zo halverwege deze maand kracht aan het winnen is. RVVH speelt een thuiswedstrijd tegen Sterk Door Vriendschap Barneveld. En ook op de Gelderse Vallei hebben ze daar een afkorting op bedacht: SDVB! Hercules is het afgelopen seizoen kampioen geworden. Onder leiding van trainer Gerard Weber manifesteert de hoofdmacht zich eindelijk in de zo felbegeerde 1e klasse (A). Een afdeling waarin de ambitieuze Ridderkerkers ook thuis horen. Het competitieverloop gaat allemaal nog niet van een ‘leien’ dakje. Ook voor de Ridderkerkse voetbalclub geldt de oeroude sportwet dit seizoen: op een nagestreefd niveau komen is makkelijker dan er te blijven.
 

Bas Verveer.

Alvorens de bal voor de eerste keer aan het rollen zal worden gebracht heeft arbiter Van Elswijk een eerbiedwaardig gedenkmoment ingelast. De eerste balomwenteling wordt namelijk vooraf gegaan door één minuut van stilte. Een dergelijke verzoek zal vanmiddag ongetwijfeld aan de scheidrechter vooraf in de bestuurskamer bij hem neergelegd zijn. En het brengt ons daarmee direct bij het fotofragment, dat je gerust indrukwekkend mag noemen. De respectvolle, gevraagde en vooral ook uitgedragen stilte geldt vanwege het overlijden van een ere-lid van RVVH. Zijn naam: Bas Verveer. Zijn verdiensten voor de club zijn te veel om in één enkele zin op te sommen. De sympathieke ras-RVVH-er mocht slechts 53 jaar worden. Maar afgelopen week werden ze bij de tegenstander ook, in best wel onverwachte, diepe rouw gedompeld. Vanwege een noodlottig ongeval is jeugdlid Sjaak Pauw om het leven gekomen. Deze trieste impact van de pas 17 jarige junior is als een mokerslag aangekomen binnen de Barneveldse gemeenschap. Het valt nauwelijks te bevatten. Het maakt de uitwerking van de foto er nóg ingrijpender door. De zwarte, kaarsrechte rug van scheidsrechter Van Elswijk showt het eerbiedige voorbeeld aan de toeschouwers en spelers. Het publiek aan de lange zijde is over het algemeen bewust bezig met deze ‘stille’ periode. De spelers van RVVH gaan nog een stapje verder en dragen eensgezind beide armen in ruststand gevouwen op rug. Helemaal links drukt verdediger Johan Lagendijk het hoofd gebogen naar de groene mat. Uiterst rechts poseert vleugelaanvaller Chris Birahy zijn lichaam inschikkelijk in de respectvolle modus. Naast Chris tonen Cees Steketee en George in ’t Veld hun strakke gezichten.
 

Sjaak.

De oude kantine, helder zichtbaar vanwege het gemis van vers gebladerte is de historische stille getuige van deze foto. De enige die zich noodzakelijkerwijze aan de ‘gedwongen’ stilte heeft onttrokken is ongetwijfeld de fotograaf. En dat is maar goed ook. Hij heeft gelukkig gewoon zijn werk gedaan vanmiddag. Anders hadden we nu verstookt geworden van dit emotionele plaatje. Niemand zal hem dit kwalijk nemen. Tsja, en dan gaat om 15.01 ook het voetballeven weer ‘gewoon’ verder. Leidsman van Elswijk kijkt op z’n klok en fluit op z’n fluit. Cees Steketee zal weldra een stapje naar voren doen om de aftrap van George in ’t Veld van een 2e omwenteling te voorzien. Bij de 22 acteurs zullen alle seinen weer op groen gaan. Zouden beide trainers hun spelers vanmiddag nog mentaal hebben opgekrikt tot het aansporen van een grotere dadendrang? Zogenaamd verkapt psychisch wat misbruik maken van de trieste situatie. Oftewel spreekwoordelijk vertaald in: ‘het doel heiligt de middelen’! Vergist u zich niet. Dat gebeurt vaak hè! Zo in de trend van: ‘kom op mannen we doen het vanmiddag voor Bas’! Of iets verderop vanuit de Barneveldse kleedkamer: ‘we gaan er vanmiddag extra voor jongens en dragen een eventuele zege op aan Sjaak’! In dat geval zou de uitslag van deze wedstrijd een soort van uitkomst kunnen bieden. Welnu! Dat eindresultaat deelde enigszins in het verdriet van deze voorgaande week. Er werd namelijk niet gescoord. En dat brengt ons bij de volgende uitspraak. Laten we het maar houden op dat gedeelde smart uiteindelijk halve smart is.    

Slikkerveer speelt op een drijfnat Reijerpark tegen de mannen van Groei En Roem Moeten Immer Naar Ambitie Leiden. In de voetbalvolksmond beter bekend als: Germinal! De thuisploeg staat er in de huidige competitie niet al te florissant voor. Er moet met een schuin oog naar beneden gekeken worden. Vanmiddag mag er zeker niet verloren worden tegen een nóg lager geklasseerde tegenstander. Maar ten tijde van deze fotoreeks staan de bezoekers wel op een 0-1 voorsprong omdat aanvaller Richard van de Graaff doelman GertJan Brouwer al na 4 minuten spelen weet te foppen. De ‘bewegende’ beelden nemen ons mee naar circa een kwartier voor sluitingstijd. Slikkerveer krijgt een hoekschop te nemen. Aanvoerder Harry Verveer gaat het speeltuig met veel gevoel aansnijden en kijk eens wát een drukte en concentratie. Vijf roodhemden wachten waar de bal gaat vallen, maar ééntje heeft sneaky een diepgaande loopactie ingezet.
 

Leo Punt.

Het is de 2e van links: Leo Punt. Leo demonstreert hier hoogstpersoonlijk dat lopende mensen in de zestien moeilijk te verdedigen zijn. Het resultaat zal binnen enkele seconden zichtbaar worden.

Leo is goed naar de bal blijven kijken en uit de ruggen van enkele Germinal-verdedigers opgedoken. Een schoolvoorbeeld van: ‘jezelf in de juiste positie manoeuvreren.  Waar de Germinal-keeper is gebleven is me een raadsel. Michel Brouwer rechts naast Leo weet dat dit juichen gaat worden! Scheidsrechter Kroon kan geen betere positie innemen als waar hij nú staat (gedeeltelijk zichtbaar achter de tweede paal). De bal moet alleen nog geheel over de lijn rollen maar foto 3 toont hierna feilloos aan dat elke vorm van doellijntechnologie bij dit fragment verspilde tijd is.  Leo Punt heeft altijd voor Slikkerveer gespeeld: „Ik heb denk 10 seizoenen in het eerste gespeeld. Ik had geen verfijnde techniek maar was met mijn lengte (1.90) nog best snel en ook kopsterk. Mijn opdracht luidde voornamelijk: spitsen uitschakelen! Maar met cornerballen en vrije trappen kwam ik wel vaak in de zestien van de tegenstander.”

 

Rugnummer 12.

Had je een voorkeur voor nummer 12? „Ja dat rugnummer was wel een bewuste keuze.

Het was een beetje mijn geluksnummer,” aldus de jarenlange, stille kracht van Slikkerveer, die ooit werd gehuldigd voor zijn 250e wedstrijd in de hoofdmacht. In de uiteindelijk 1-1 kwam geen verandering. Opmerkelijk feit is dat Leo één week eerder Slikkerveer, in blessuretijd nog wel, naar winst schoot in het uitduel bij en tegen Dubbeldam (1-2). Nú was hij de maker van de ultieme deling. Heerlijk om zo’n mannetjesputter in je ploeg te hebben.

Deze actiefoto is bij nadere bestudering best een uniek exemplaar. Het is namelijk de allereerste ‘bewegende’ prent op de sportpagina van De Combinatie in het nieuwe millennium. Weet u het nog? Zouden onze computers het om één seconde over twaalf voor gezien houden? Er was paniek in ons landje hoor? Uiteindelijk hief menigeen rond middernacht met klamme handjes het glas champagne maar de storm verbleekte gelukkig in een ander glas: dát met water!
Nu zou je kunnen denken: wat moet je nu over deze bovenstaande actieplaat schrijven? Het betreft een fragment uit de bekerontmoeting van Rijsoord dat het op eigen veld opneemt tegen het Rosendaalse Alliance.
 

Cees Lagendijk.

Onder leiding van trainer Cees Lagendijk heeft Rijsoord een vrijwel niet te achterhalen voorsprong opgebouwd in de reguliere competitie van de eerste klasse. Het bereiken van de hoofdklasse is slechts een kwestie van tijd. Maar ook in de beker gaat het de Vlasstraat-ploeg voor de wind. Als ze vanmiddag winnen dan plaatsen ze zich bij de laatste zestien ploegen van de district-beker afdeling Zuid. Op de foto maakt Bas Heiden (met melkwitte broek) zichzelf breed om zich langs zijn tegenstander te wurmen. Omdat er van Bas nog wel enerverender actiefoto’s te vinden zijn wil ik het accent van deze momentopname leggen op de eenzame toeschouwer. Daar staat geen kleine jongen. Het is de melkman van Ridderkerk of beter gezegd, de gepensioneerde melkman Bas Krouwel. Bas is heel z’n werkzame leven bezig geweest met melk én voetbal. In 1993 maakte hij gebruik van de VUT en zijn status bezorgde hem in juli 1993 voorpaginanieuws in De Combinatie! Dat hoefde natuurlijk helemaal niet voor mijnheer Krouwel omdat bescheidenheid hem siert. Maar ik stip het slechts aan, de frontpage van De Combinatie halen, vanwege een publiekelijke huldebetoon van veel van zijn trouwe klanten… die eer valt niet iedereen ten deel. En hier staat Bas wederom! Inmiddels 66 lentes!
 

Bas Krouwel.

Maar ex-melkboer Bas herbergt ook een vermeldenswaardig verleden als voetballer bij RVVH. Vanaf 1951 tot en met 1964 speelde Bas in het eerste. Na zijn pensionering is hij een vrijwilliger van kaliber geweest voor zijn club Hercules. Maar…wat doet Bas dan hier? Bij Rijsoord? Dat is natuurlijk een intikkertje. Ongetwijfeld wordt er bij RVVH deze middag thuis niet gevoetbald en het bloed kruipt….dus dan maar richting Rijsoord. Bas stond bekend als een verdediger maar eigenlijk was hij een allrounder. Hij schopte indien nodig weleens (zogenaamd per ongeluk) over de bal heen. Hij was voor niemand bang. Uit tegen Quick Boys moest Bas een keertje onder politiebegeleiding van het veld. Toen had hij de plaatselijke vedette uit Katwijk een koekje van eigen deeg gegeven. Wel op z’n knie natuurlijk! En bij Kozakken Boys trof Bas ook een keer zo’n zuiger als tegenstander. De scheidsrechter van dienst fluisterde Bas na afloop in z’n oor: ‘ik had die gozer zelf al tijdens het eerste kwartier het ziekenhuis ingeschopt!’ 
En hoe verliep de bekerstrijd aan de Vlasstraat? Welnu, Rijsoord ging onverdroten door met winnen. Een treffer van Bas Heiden en twee goals Danny Noorlander bleken goed voor een 3-1 zege. Weer een ronde verder. Nóg 3 keer winnen en plaatsing voor de grote Amstel-cup is een feit.

Rijsoord speelt vanmiddag thuis voor de beker tegen Monster. Het eerste seizoen op het hoogste podium in de zaterdag 2e klasse presteert de ploeg van de nieuwe coach Jan Isendoorn, als degelijke middenmoter, naar behoren. De pas 33 jarige Dubbeldamse oefenmeester torst als opvolger van de zeer succesvolle ‘architect’ en ex-trainer Aart van Dijl een zware last mee op zijn schouders. Handhaven luidde de doelstelling aan het begin van dit seizoen! Welnu, die missie is geslaagd maar in de ‘beker-competitie’ is zijn elftal in een best wel ver stadium terecht gekomen. En elke prijs is uiteraard meegenomen. Vanmiddag lijkt het op papier weliswaar geen monsterklus. Hoewel? De klus Monster moet wél geklaard worden. Als dat lukt dan staat er volgende week voor de 3e keer in dit seizoen de ‘derby der lage landen’ op het programma: Rijsoord tegen RVVH! Garantie voor een stevige recette. Of nog beter: een vette kantineomzet verzekerd!
 

 

Arie Baas.

De bovenstaande plaat toont ons een fraaie inleidende actie van de hier 26 jarige Arie Baas. Zijn snelheid en best wel technische bagage maakten Arie een meer dan bruikbare vleugelspits bij zijn Rijsoord. Ook beschikte de vleugelaanvaller over een prima koptechniek. Hem werd wel eens verweten een iets te nette speler te zijn. Arie herbergde voldoende scorend vermogen maar was ook een onzelfzuchtige voorbereider. En dat laatste ingrediënt showt hij hier op dit fotofragment. Welnu, kijk zelf! De beelden liegen niet. De grensrechter van Monster kan de weg sprintende Baas in elk geval niet bijhouden en de ingezette noodsliding van de Westlandse verdediger komt over als: wanhopig! Zijn armen staan al in de ‘ik-geef-me-over’-houding! Doelman Storm staat dusdanig geposteerd alsof hij een schot had verwacht. Maar Arie heeft zijn medespeler uit z’n ooghoeken al gezien…

En die medespeler heet voluit: Kees Rutten! Kees was een schutter van formaat. Ongetwijfeld heeft de Rijsoord-spits hier blindelings het oogcontact met voorbereider Arie Baas begrepen want hij heeft zojuist na waarschijnlijk een prima loopactie naar de bal toe, het lederen ‘monster’ kiezelhard achter de doelman van Monster gejaagd. Het is tevens de vastlegging van de eindstand in deze bekerontmoeting want er werd nadien niet meer gescoord. Kees raakt in het beginstadium van een extase! Deze foto geeft ook nog een vertwijfeld inglijdende tegenstander weer en doelman Storm lijkt warempel te denken dat er nog wat te halen valt! 

 

Zucht.

Let ook nog even op de grensrechter. Zelfs op zo’n stokoude prent kun je toch nog iets van lichaamstaal lezen als: zucht! Ook wel leuk, op de bovenste foto zien we een stukje van het reclamebord van Fraanje, terwijl op foto 2 het bord de revue nog eens wat breder passeert. Daar is helemaal links nog net een opkrabbelende arm van de uitglijdende verdediger te zien. Tot besluit nog één flauwe: hoewel géén monsterscore…wél een ronde verder! In de verte horen we iemand gniffelen. Het is de penningmeester van Rijsoord. De affiche Rijsoord versus RVVH is in de maak. Normaliter goed voor 1500 bezoekers!

Vanmiddag bestrijdt kampioenskandidaat RVVH het Zwijndrechtse VVGZ. Het betreft een momentopname uit voetbalseizoen 61/62. Het oude voetbalterrein aan de Ridderkerkse Molendijk schotelt ons een kansrijk moment voor van VVGZ-spits Siem de Waard. Siem is hier niet toevallig oog-in-oog met een keeper gefotografeerd. Seizoenen achtereen kwalificeerde hij zichzelf namelijk als club-topscorer van ‘De Vogels’. Siem de Waard stond bekend als een bloedlinke schutter. U krijgt zijn ‘neusje-voor-de-goal’ op  treffende wijze op uw netvliezen geportretteerd. Zo scherp als een mes, linkerknie gebogen en door het gras ondersteund om gecontroleerd met zijn ‘rechter’ doeltreffend uit te halen.
 

 

Zwarte Panter.

Echter Hercules-doelman, die ándere ‘Zwarte Panter’: Hennie Held, is ook niet van gisteren en lijkt een doelpunt te voorkomen. Wat een wereldnaam voor een keeper trouwens: Hennie Held! Dan sta je als club met zo’n doelman tussen je eigen doelpalen eigenlijk al met 1-0 voor! Links hoopt de degelijke en spijkerharde verdediger van RVVH, Ab Punt met opgestroopte mouwen op een gunstige afloop van deze één-op-één-actie. Maar wie gaat zich hier nu uiteindelijk als held ontpoppen? 
 

Alpino ‘s.

Hennie of Siem? Het schitterende fotofragment lijkt in het voordeel van de RVVH-doelman uit te gaan vallen. Maar schijn bedriegt. De heldendaad wordt door Siem verricht middels een rake trap. Hennie zal kort hierna de trieste gang naar het net moeten maken. Dat doet hij gezien zijn stijlvolle duik uiteindelijk zeker niet als een ‘held’ op sokken. Langs de lijn opvallend veel toeschouwers in lange jassen en vrijwel allemaal met alpino’s op de kruinen. Kennelijk de trend in deze beginnende ‘sixties’. 

Match Day in Rijsoord. Aftrap 15.45 uur! Het is een zonovergoten zaterdagmiddag. De gelijknamige voetbalclub speelt thuis tegen Maasdam. Vanmiddag moet het gaan gebeuren. Bij winst is de formatie van de bewierookte trainer Aart van Dijl kampioen van de vierde klasse D. Er blijkt zowel letterlijk als figuurlijk, na 90 minuten voetballen, geen vuiltje aan de lucht voor Rijsoord. Binnen de kalklijnen gaat het er stevig aan toe. Het wordt een onderlinge botsing waarin met regelmaat het randje van het toelaatbare wordt opgezocht. Met name de Hoekschewaarders schuwen het grove geweld niet. Maar gezien de uiteindelijke 5-1 zege voor de thuisploeg zijn er leukere dingen om over te schrijven.
 

Mauritsweg.

We zijn ‘live’ getuige van een strafschop. Het is linkerspits Henk Bestebreurtje die de verantwoordelijkheid van deze elfmeter voor zich opeist. Bij zijn aanloop noteert het scorebord een 2-1 voorsprong en dus zal een rake trap, met nog een dik kwartier te spelen, vrijwel definitief het laatste stukje gif er bij de bezoekers uithalen. Met de immer meekijkende daken van de Mauritsweg als schitterend achtergrond-décor laat Henk over de importantie van deze strafschop dan ook geen enkele grasspriet groeien. Hij ragt de bal achter de verkeerd gokkende doelman Kranendonk. Deze sluitpost beschikt over een paar goed getrainde, elastische nekspieren die zijn hoofd nog wél in de goeie richting van het speeltuig op weet te sturen.
 

Op de schouders.

Uiteindelijk heeft hij de granaatinslag van Henk zowel binnen zien vliegen als voorbij horen suizen. Het net achter hem voorkomt wellicht nog letselschade voor enkele jeugdige Rijsoord-supporters die straks, na het laatste fluitsignaal van de nog net zichtbare arbiter Vink, hun helden juichend met een verdiende zitplaats op de schouders naar de kleedkamer gaan vergezellen. De ‘Kraaien’ werden in dit seizoen (65/66) de vroegste kampioen van Nederland. Met 24 punten uit 12 wedstrijden en een doelgemiddelde van 49 voor en 11 tegen is dit de balans na een historische middag. Aan toeschouwers geen gebrek. Volgend seizoen zal het in de 3e klasse alleen maar drukker worden.

Het is een waterkoude zaterdagmiddag op ’t Sportpark. We beginnen met een rijmpje: RVVH speelt thuis tegen Excelsior Maassluis! Beide formaties schommelen in de middenmoot van de 2e klasse B. Maar toch valt er nog veel te winnen in deze competitie. De KNVB looft namelijk voor de beste 4 geklasseerde teams in de eindrangschikking, een gratis ticket voor de nieuw te vormen 1e klasse uit. Het aankomende seizoen zal deze klasse-opwaardering ingaan. De kloof naar die fel begeerde 4e stek is zowel voor de Ridderkerkers als de Maassluizenaars een nog altijd haalbare kaart maar dan is het wel een must dat er vanmiddag gewonnen wordt! Vergist u zich niet in de gestreepte shirts a.u.b. Dit tenue betreft namelijk de outfit van het bezoekende Excelsior dat in eigen clubkleuren aan de aftrap is verschenen. Als het discutabel voor een arbiter wordt dat het belemmerend werkt om beide teams vanwege gelijkheid in clubkleding te onderscheiden dan geldt als vuistregel dat de thuis spelende club, voor een ánder, beter zichtbaar, afwijkend shirt moet zorgdragen. Het is maar dat u het weet!
 

Karel.

Overigens, zou deze foto in kleur zijn weergegeven dan heeft Excelsior hier de rood-wit-blauwe gestreepte verticale kleuren. Hun bijnaam: de ‘tricolores’, geldt trouwens nog altijd. En het originele basisshirt van Hercules (het eveneens gestreepte verticale blauwwit) noopte de ‘scheids’ kennelijk tot een kledingaanpassing bij het elftal van, de destijds in Heerjansdam woonachtige, trainer Daan den Bleijker. Anno heden beschikken de meeste amateurclubs over een uit- en thuistenue zodat de kans op gelijkenis qua clubkleding eigenlijk van te voren lijkt uitgebannen. We zien RVVH op bovenstaande foto dus in reserve-tenue en bij mijn weten was dat in dit geval: geheel blauw! We aanschouwen een boeiend actiemoment. Het is vrijwel zeker dat we getuige zijn van de afloop van een cornerbal voor RVVH. Die gedachte wordt met name gevoed vanwege de positionering van scheidsrechter Karel (dat zal leuk geweest in de bestuurskamer vooraf met voorstellen: ‘Karel, aangenaam!’ Er zal toch wel iemand gevraagd hebben “en wat is uw achternaam”? En als ik zijn benen tegen het ‘licht’ houd, dan lijken die rijp voor een paar weekjes Torremolinos, inclusief factor 50! Het sleutelfiguur van de foto is hét Ridderkerkse talent Cees Steketee. De hoog opspringende Cees telt hier pas 18 lentes en heeft nog een prachtige voetballoopbaan voor de boeg. Je zou zeggen dat Cees de bal nét heeft gemist (óf ietwat koppend geschampt) omdat hij geconcentreerd in de richting van de Excelsior-doelman kijkt.
 

Cor Troost.

Vlak boven het hoofd van een ander hoog opverende RVVH-er, Cor Troost (hij kwam dat seizoen over van Excelsior Rotterdam), haalt routinier Excelsior Maassluis-doelman Gerrit Geurtsen definitief de angel uit deze corner. De sluitpost geeft een schoolvoorbeeld van het onschadelijk maken van een hoekschop! Twee verdedigers van de bezoekers geven hun stijlvolle sluitpost voor alle zekerheid nog de nodige rugdekking om een eventueel slippertje van hun goalie alsnog te corrigeren. Arbiter Karel, met het fluitje in de rechterhand staat er met zijn voor ons niet zichtbare neus bovenop. Het fragment straalt door alle personages passie en concentratie uit. De man-in-black moest deze middag slechts twee keer voor een aftrap fluiten, want de wedstrijd eindigde, zoals het begon: nul-nul!

U aanschouwt een historische foto uit Teheran. De metropool van Iran telt enige miljoenen inwoners. Daarvan zitten er vanmiddag zo’n 40.000, hutje bij mutje op de uitpuilende tribunes. Met de letters I.R.A.N. op de shirts wordt straks afgetrapt tegen de gevreesde oranjehemden uit Holland. Het betreft hier het amateur-oranje van trainer Arie de Vroet. Deze trip betekent een snoepreisje voor de amateurs om aan een dergelijk toernooi deel te mogen nemen. Eén van de uitgenodigde bofkonten is de doelman. Het is Hendrik Pieter Jacob Schouten of kortweg Henk Schouten genaamd. De in Heerjansdam woonachtige en bij Rijsoord keepende Schouten staat vlak voor het begin van één van zijn meest memorabele wedstrijden uit zijn lange voetballoopbaan. 

Zakgeld.

Een paar weken terug viel, de invitatie vanuit Zeist, op zijn deurmat, voor deze twee weken durende sportieve excursie. Het advies van de medische staf op de bijlage is klip en klaar: ‘Vergeet uw zonnebril en zonnebrandolie niet. Dat geldt eveneens voor uw paspoort en vaccinatiebewijs.’ Over een QR-code wordt niet gerept. Ook over de vergoeding speelt de KNVB open kaart: ’Vijftien  florijnen zakgeld per dag!’ Nou, laten we het erop houden dat het altijd nog beter is dan niks. Henk is van het type ‘recht voor z’n raap’. Een eigenschap die helderheid en directheid verschaft. Een sportman pur sang! Tennissen en volleybal maken eveneens onderdeel uit van zijn sportieve mix. Transvalia, Zwart Wit’28, Hoogvliet, Rijsoord en Heerjansdam profiteerden als clubs van zijn uitzonderlijke kwaliteiten.
 

Klaagmuur.

Als trainer verdiende hij z’n sporen bij o.a. VVGZ, Capelle en het Zeeuwse VV Westhoek. De foto vormt een machtig mooie herinnering van een amateurvoetballer die dankzij zijn hobby gratis en voor niks landen als Israël, Rusland en Iran bezocht. Het is niet elke amateurvoetballer gegeven om in een oranjekostuum langs de Klaagmuur te sjokken of over het Rode Plein te paraderen. Voor de liefhebbers de uitslag nog. Twee nul voor Iran!

‘We’ gaan over enkele minuten vertrekken! Deze open vrachtauto functioneert normaliter in zake het goederenvervoer. Er lijkt nog niet aan alle veiligheidsvoorwaarden voldaan. Het wachten is op de indruk van het gaspedaal van de chauffeur! Op de houten uitklapbare stoeltjes, die doorgaans dienst doen om de zitvlakken van genodigden van een receptie- of trouwpartij bij Café Sport P.Heijman een degelijke rusthouding te bieden, zetelen vanavond de pico bello in het pak gestoken voetballers van RVVH. Een paar uur eerder heeft Hercules een bomvol Sportpark in extase gebracht door Huizen met maar liefst 4-0 terug te sturen naar hun eigen huizen. RVVH schrijft historie en is landskampioen van Nederland bij de zaterdagamateurs.
 

Café Sport.

Er is snel geschakeld door de organisatoren. Een rondrit door Ridderkerk vormt de beloning. Het vertrekpunt is niet toevallig juist hier gekozen want restaurant Café Sport is een RVVH-kroeg pur sang. RVVH wist overigens deze landstitel ongeslagen binnen te slepen. Tussen deze blijde Ridderkerkerse gezichten zit er één vreemde eend in de bijt. Nou ja eend! Het is een Pelikaan! Of beter gezegd, een ex-Pelikaanspeler. Zwijndrechter Wim Schipper heeft verleden seizoen de overstap van zijn cluppie Pelikaan naar RVVH gemaakt. Op géén enkele haar van zijn gekrulde bol zal daar ook maar één vezeltje spijt van te vinden geweest zijn. De moderne vleugelverdediger is dit seizoen namelijk met zijn neus in de boter gevallen. De ex-Peli  heeft zich al snel een basisplek in het elftal van trainer Henk den Boer verworven.
 

Boekhandel M.Sanders.

Wim werd in de reguliere competitie een paar weken geleden al kampioen. Hoger kan een zaterdagclub op dit moment niet komen. Hoewel? Er staat nog een nacompetitie geprogrammeerd tegen 3 andere kampioensploegen uit de andere 2e klassen. Dat zijn niet te minste. WHC uit Wezep, DOVO uit Veenendaal en het genoemde Huizen. Van RVVH werd niet al te veel verwacht bij de kenners. Maar na 4 gewonnen wedstrijden van de 4 zal een 5e zege, tegen Huizen, dus de landstitel opleveren. Wim zit hier als 5e van links vooraan en amuseert zich via een binnenpretje met collega-verdediger Lam Mak. Nauwelijks een paar uur geleden nog in het bezweten, gestreepte blauwwit maar vanavond in gala-kostuum met op de revers een opgespeld vaantje van ‘sponsor’ boekhandel M. Sanders met de bedrukte letters: Landskampioen! Tijdens een rondrit door Ridderkerk is het nooit meer zo druk geweest als in 1967.  

Het rugnummer ‘elf’ behoort toe aan RVVH-aanvaller Chris Birahy. Nog een fractie van een seconde geduld en Chris gaat hier met zijn linkervoet de 3-0 binnen jassen tegen een oude ploegmakker. Dat is de vergeefs duikende doelman van De Zwerver: Klaas de Jong. Chris speelde namelijk voordat hij neerstreek bij RVVH zijn wedstrijdjes voor de ‘overkanters’. Maar vanmiddag dompelt hij zijn ex-ploegmaten in diepe rouw. Binnen het half uur heeft RVVH al een beslissende voorsprong weten te nemen in de wedstrijd tegen de Kinderdijkers. Chris Birahy was een schitterende verschijning op de amateurvoetbalvelden. Buiten het feit dat hij het woord sympathiek wellicht zelf had uitgevonden waren zijn wervelende demarrages en zijn elegante passeerbewegingen een lust voor het oog van de fans.
 

Publiekslieveling.

Met die enorme bos zwarte krullen was Chris een echte publiekslieveling. Vanmiddag blijkt Chris nauwelijks af te stoppen. Het lijkt wel of hij tegen zijn oude club nog eens extra wil showen wat hij allemaal in huis heeft. Het verslag spreekt niet over het feit of Chris wél of niet heeft gejuicht bij zijn treffers uit respect voor zijn oude club. Na zeven minuten spelen wordt een individuele actie van hem al bruut onderbroken. Het is binnen het beruchte gebied. De bal gaat op de stip. Goos Nugteren weet wel raad met deze ‘pinantie’ en schiet de elfmeter onberispelijk binnen. Later blijkt dat Chris niet nauwelijks af te stoppen is maar juist helemaal niet. Alles wat hij aanraakt verandert in goud! De 2-0 maakt hij op aangeven van Cees den Hartog en de 3-0, na een ragfijne combinatie met Cees Steketee, zien we hierboven keurig  afgebeeld. Na de 3-1 van klasbak Pleun de Paauw zorgt de vlotte 4-1 van Cees den Hartog niet voor onnodige onrust in het hercules-kamp. RVVH gaat de winterstop in met een knappe 2e plaats achter DOVO. 

 

Omdat we Chris niet alleen van de achterkant willen laten zien ook nog een foto van de thuiswedstrijd tegen SHO een paar weken eerder op 9 november 1974. RVVH wist ook deze wedstrijd winnend (1-0) af te sluiten en wederom heeft Chris Birahy een groot aandeel in met name de winnende goal van Goos Nugteren. Op deze plaat is keeper Groenenberg van SHO de baas over de bal en lijkt Chris genoegen te moeten nemen met dit ‘beklemmende’ gegeven. 

 

 

 

 

De slag bij Bolnes! De zondagamateurs van Bolnes moeten zwaar aan de bak want hoewel het 13 dagen terug 1 april was komen de ‘geuzen’ uit Brielle verlaat naar Bolnes toe. De huidige koploper Wit Rood Wit, beter bekend onder de afkorting WRW nemen Bolnes vrij gemakkelijk in en keren met een bevrijdende 1-5 zege terug naar de oude stad Den Briel. Helaas voor iedereen die Bolnes een warm hart toedraagt betreft het hier geen 1 april grap.
 

Sneren.

De mannen uit de vestingstad hadden zich een zwaardere middag voorgesteld aan De Kievitsweg. De thuisclub moet een paar behoorlijke sneren van de plaatselijke sportcorrespondent incasseren vanmiddag. Enkele citaten: ‘zeer pover’, ‘ongeïnteresseerd’, ‘over techniek en fantasie zullen we maar geen woorden verspillen’, ‘een 5 voor deze wedstrijd is al een heel grote beloning’, ‘alles wat nog over de wedstrijd geschreven kan worden is dat het na de rust onprettig was om te zien’. Om tenslotte rigoureus af te sluiten met: ‘daarom verder geen woord meer’. 
Poeh, alle frustraties van de verslaggever ter plekke zijn met de inmiddels gedroogde inkt vereeuwigd. Dit is uiteindelijk ook helemaal geen slag bij Bolnes geweest. Dit was het ‘makkie bij Bolnes’. WRW is geen strobreed in de weg gelegd. 
 

Kanonnier.

Bij de tegenstander gaat alle roem naar kanonnier Van Pelt. De spits bereidt twee treffers voor en neemt er zelf 3 voor zijn rekening. De schrijver deelt toch nog een pluimpje uit aan enkele Bolnesspelers. Jaap Snijders en Cor Sparreboom zijn ondanks de kansloze 1-5 ‘goed voor de dag gekomen’. Uit de foto blijkt wel dat het WRW menens was vanmiddag. De druk is immens groot. Twee bonken van Briellenaars belagen doelman De Koning die stompend redding tracht te brengen. Tussen de geuzen zit één zebra gemangeld en links kijkt de bebrilde Sparreboom toe hoe deze actie in elk geval dit keer geen treffer oplevert. Oh ja, voor de statistieken! Het was Jan Zoeteman die vanmiddag voor zijn elftal de eer wist te redden. Voor het gelukkig al veilige Bolnes zijn er na deze deceptie nog twee duels te gaan. Toevalligerwijze een uit- en thuisduel tegen SVDP. Dat kun je toch ook niet verzinnen! De laatste veeg uit de pan komt weer uit de koker van de verslaggever: ‘als trainer De Jong de ongeïnteresseerdheid er bij zijn ploeg niet uitkrijgt dan weten we haast wel zeker dat er nog twee aangemeten nederlagen in het verschiet liggen’. Het lijkt de belastingdienst wel. Leuker kunnen we het niet maken! 

RVVH moet vanmiddag in een thuiswedstrijd tegen Sport Staalt Spieren de verworven koppositie verdedigen. Maar de Klaaswaalse opponent heet met name voor de pauze geen SSS maar blijkt eerder een SOS voor Hercules. Dik 1000 toeschouwers aanschouwen dat de bezoekers, met een excellerende Jan Tros aan het roer, het de thuisclub akelig lastig maken. Met name de defensie van SSS hanteert het nog altijd bestaande bekende systeem wanneer er sprake is van een noodsignaal, zoals het in alle werelddelen gebezigde SOS. Dat systeem heet afgekort WIW. In de voetbal-volksmond beter bekend als ‘weg-is-weg’, is bepaald niet gewild om naar te kijken. Maar ja, SSS heeft de punten ook keihard nodig en heeft de rode loper lekker in Klaaswaal achter gelaten.
 

Dronken.

Vlak voor de pauze kruipt RVVH nog ergens door. Het is het oog van de naald. Een schitterende kopgoal van Leen de Vlieger ‘vliegt’ achter een verbouwereerde keeper Arie Rijsdijk maar arbiter Vermaas speelt voor Hercules de reddende engel en keurt de treffer om werkelijk onbegrijpelijke redenen af. Na rust scoort George in ‘t Veld de bevrijdende 1-0 en gooit met zijn beslissende 2-0 de wedstrijd in het slot. De 1-0 ontstaat uit een knap genomen vrije trap die Joop Huizer met zijn fantastische linkervoet heeft aangesneden. Op de foto zien we de grillige linkerspits van RVVH, de Klaaswaalse defensie de nodige angst aanjagen. Joop Huizer speelde in zijn jeugdjaren en begin senioren bij Rijsoord alvorens hij de stap naar RVVH maakte. Het was bij Joop vaak alles-of-niets maar… als het ook op z’n tijd álles was dan kon hij dribbelend en slalommend aan het zijlijntje verdedigers helemaal dronken spelen.

 
Tureluurs.

Op deze momentopname lijkt hij te gaan stranden op de zoveelste Klaaswaler. Als tweede van rechts zie je nog een tureluurs geworden Hoekschewaarder juist weer opkrabbelen. Het zou bij nader inzien warempel zelfs de keeper wel eens kunnen zijn die Joop een paar seconden hiervoor omspeeld heeft. 
RVVH zou deze competite als kampioen eindigen en het toetje, het toernooi om de ‘landstitel voor zaterdagamateurs’ is bekende voetbalgeschiedenis voor elke doorgewinterde RVVH-supporter. Tegenstander SSS speelde zich in deze competitie met 18 punten uit 20 wedstrijden nipt veilig. 

Geen voetbalactie-foto dit keer maar wel een fraai actie-moment. U bent getuige van een familiair een-tweetje. Dit noemen ze nu pure nostalgie. Dit is de selfmade ‘kraaien-krijtkar’ van voetbalvereniging Rijsoord. Tegenwoordig adverteren de webwinkels met een vergelijkbaar attribuut onder het motto van, te koop: een elektro markeerwagen! Maar op deze verrukkelijke plaat uit de beginjaren ’60 demonstreert de familie De Ruiter de ouderwetse krijtkar. Je zou anno 2022 toch bijna krijtwit wegtrekken bij deze klassieke foto. De plaats van handeling is het hoofdveld van hun cluppie  Rijsoord. 
 

Ras-vrijwilligers.

Vader Huig links, met de opgestroopte pijpen van z’n ketelpakkie keurig in de wijds staande laarzen gepropt, keurt nauwgezet de handeling van zoonlief Jan, die de drabbige kalk in de richting van het gat van de leiding schept. Beiden lijken een tikkeltje schuw voor de lens van de camera maar dat beeld past maar al te goed bij de ras-vrijwilligers van de meeste clubs. Deze krijtkar is kostenbesparend geheel zelf ontworpen. Het patent van dit meesterlijke kunstwerk op één rad rust bij de familie De Ruiter. Het lijkt wel alsof het wiel zojuist uit een nachtje vorst met een laagje rijp ontwaakt. Het is in alle opzichten een staaltje van pure kunst. Weldra zal Huig de beide rank uitstekende staken ter hand nemen en de lijnen uit gaan zetten. 
 

Spinnewiel.

Zo’n 450 meter heeft het witte spinnewiel straks voor de boeg en daarna zijn de strafschopgebieden en nog wat rondjes en halve maantjes aan de beurt. En vooral niet te vergeten: de witte kalkvlek voor de te vergeven ‘pingels’. Hulde aan de vrijwilligers én de krijtkar. De nostalgische kleedkamers met de geschilderde letters ‘vv Rijsoord’ zijn de stille getuigen van de voorbereiding van weer een volgende competitiewedstrijd voor de Kraaien. De scheidsrechter wordt aanstaand week-end ouderwets op z’n wenken bediend. Geen doellijn technologie! De man-in-het-zwart kan straks met het blote oog zelf bepalen of de bruine bal de witte doellijn in het geheel is gepasseerd. Dankzij de familie De Ruiter zijn de lijnen vooraf perfect uitgezet. Zaterdag mogen de acteurs van Rijsoord de lijnen figuurlijk uitzetten. Het stokoude spreekwoord: “De zaak is in kalk en cement” (betekenis: “De zaak is geregeld”) is zojuist zichtbaar vereeuwigd. 
Forza Rijsoord! Forza de krijters!   

De oefencampagna van Slikkerveer aangaande het nieuwe seizoen 68’69 is in volle gang. Afgelopen dinsdagavond zag de in het dagelijks leven als politie-instructeur werkzame Bredase trainer Johan van Knijff zijn zoekende formatie nog moeizaam winnen van een douaneteam met 4-2. Vanmiddag treed Slikkerveer in de Hoekschewaard aan tegen Olympia. In Oud Beijerland is er om 14.30 uur afgetrapt. Het is een wedstrijd in het kader van een zogenaamde nederlaagserie waarvan je tegenwoordig niet al te veel of zeg maar gerust nooit meer (althans qua benaming) nog terugvindt. Het komt er in het kort op neer: de uitgenodigde voetbalverenigingen die Olympia in deze serie de grootste nederlaag weet toe te brengen wint de zogenaamde Oud- Beijerland-cup.
 

Rinus Michels.

‘Slikkerveer kreeg Olympia met moeite klein’, luidt de kop boven het wedstrijdverslag in ‘De Combinatie’. Er is dus in elk geval gewonnen! Op zich niet slecht want zo blijft Slikkerveer in elk geval in de race voor de cup. Slikkerveer speelt ongeinspireerd en dat klinkt best gek als je net bent begonnen aan een nieuwe voetbaljaargang. Toch had het bij rust al met 0-4 kunnen staan maar de neef van de bekende Ajax trainer Rinus Michels, broer Jan, staat werkelijk alles uit zijn doel te ranselen. Eindelijk haalt Cor van der Wal dan toch doeltreffend uit op aangeven van Ad Scheurwater. Ad forceert vervolgens geheel op eigen kracht de 0-2 maar een handsbal van Wim Hagendijk bezorgt de thuisclub middels een rake elfmeter de 1-2. Daarna wordt ook de 2-2 binnen geschoten maar Scheurwater zorgt meteen na de noodzakelijke aftrap weer voor de 2-3. Maar ook deze 2-3 wordt opnieuw door de thuisclub genivelleerd hoewel die treffer Slikkerveer kennelijk een beetje wakker schudt. 

Wim Blok.

De 3-4 uit een kopbal van wederom Van der Wal uit een wereldcombinatie tussen Wim Blok en Leen de Ruiter vormt een fraai sluitstuk van dit duel. Op de foto jaagt uitblinker Ad Scheurwater op de bal, nauwlettend gadegeslagen door de meesprintende Wim blok. Toevalligerwijze ook de toonaangevende mensen bij alle goals. De grootste vraag rest of deze 3-4 genoeg zal blijken om de 62 cm hoge cup alsnog op te halen in Oud-Beijerland. Dat betwijfelt de verslaggever ook want in De Postduiven uit Loosduinen, Flakkee uit Middelharnis, Xerxes en RFC uit Rotterdam  en Emma uit Dordrecht komen er nog een paar lastige klanten voor Olympia om een nóg grotere nederlaag uit te sluiten.

RVVH luidt het nieuwe jaar in met een wedstrijd tegen Huizen. De mannen uit Huizen zijn koploper. De duizendkoppige aanhang van de Ridderkerkers hopen op een surprise van hun ploeg. Dat hoopt trainer Gerard Weber ook. De sympathieke oefenmeester van Hercules verjaart vandaag en een verrassende zege tegen de huidige nummer 1 maakt het er vanavond met de verjaardagsvisite in huis een stuk gezelliger op. Echter het fysiek beresterke Huizen blaast RVVH vanmiddag omver. Na een 0-2 ruststand gaan de mannen met een 0-3 zege terug naar hun huizen in Huizen. 
 

Brandjes.

De Schiedamse scheidsrechter Brand doet vanmiddag z’n naam eer aan want links en rechts dienen er een paar brandjes geblust te worden. Het is bepaald geen zachtzinnig potje. Met name RVVH-knoest Daan van Hamburg trapt bewust nog wel eens over de bal heen. Maar diezelfde Van Hamburg zorgt in de slotfase voor het enige echte gevaarlijke wapenfeit voor RVVH, echter ook zijn pegel treft geen doel. Uiteindelijk gaan er toch 22 man weer van het veld en zal RVVH nog behoorlijk aan de bak moeten om zich in de tweede helft van het seizoen veilig te spelen.
 

Vieren.

Ook op de bijgaande foto wordt duidelijk dat er vanmiddag aan de Sportlaan voor Hercules niets valt te halen. Doelman Visser van Huizen onderschept een voorzet. Zijn klemvaste keepershandschoenen laten dit balletje niet meer los. Rechts duikt de altijd stuwende RVVH-middenvelder Jan Schouten met de ogen dicht vergeefs op in de frontlinie. Jan Schouten was een loop- en kopsterke middenvelder die in 1967 een onmisbare schakel in het roemruchte elftal van RVVH was dat landskampioen van Nederland werd. Uiterst links beseft George in ’t Veld dat ook deze mogelijkheid geen treffer op gaat leveren vanmiddag en hij dus na een voor hem vrij zeldzame  ‘droge’ 90 minuten zal moeten gaan douchen. Huizen gaat dit seizoen de kampioenstitel vieren door 4 punten voor Ijsselmeervogels te eindigen. RVVH vierde wellicht het feit dat ze uiteindelijk veilig het seizoen doorkwamen en bij trainer Weber zal thuis uiteindelijk toch ook zeker een feestje gevierd zijn vanwege zijn 36e verjaardag.  

Het is één week voor de start van een nieuwe competitie. Het betreft de komende voetbaljaargang 69/70. Alle Ridderkerkse voetbalclubs krijgen een podium om zich te presenteren in het best gelezen voetbalweekblad van Nederland: De Combinatie! Vandaag stellen de mannen van de zondag-tak van Bolnes zich aan het Ridderkerkse lezerspubliek voor. Bij de zebra’s staat er een fonkelnieuwe oefenmeester voor de selectie. Het is oud Activitas-speler Schipper. Voorheen heeft hij bij de voetbalclub Lekkerkerk naam gemaakt als zogenaamde ‘meester in de eenheidsvorming’ aldus het letterlijke citaat van de sportredacteur. De trainer verklaart hier zelf ook iets over: „Met een eenheid kunnen wij - technisch arm als we zijn- technisch bétere tegenstanders rustig tegemoet treden en zelfs daarvan winnen”.
 

Real Madrid.

Pfff… als je zo al, bij de eerste stappen van je nieuwe club, over de kwaliteiten van je eigen selectie denkt (technisch arm)…dan lijkt mij mijnheer Schipper geen blijvertje aan de Kievitsweg. Bij mijn weten is hij later ook geen trainer van Real Madrid geworden. 
Want het verhaal gaat nog verder…„mits de spelers zich niet blind staren op gerenommeerde namen want dat mogen ze vooral nooit doen; geen speciaal speltype; aanpassen aan de tegenstander en je voor de volle honderd procent geven”… bla, bla, bla, bla!
Maar gelukkig is daar ineens dan toch dat lichtpuntje: „Bolnes is echt wel een club met inhoud”. Hè, hè, het hoge woord is er uit jongens! ‘Laten we hopen dat Skippy jullie met deze oppepper, zelf, destijds dan toch nog de bekende veer in jullie r…. heeft gestoken’.

Als we het team nog eens langslopen druipt het plezier nou niet bepaald van deze groepsfoto af. Bij Piet van Bruggen (staande 2e vanaf links) kan er nog een flauwe glimlach vanaf en een flinterdun, aanstaande ginnegap van doelman Leen van Wingerden (links gehurkt) zoekt naar vrolijkheid. Voor het overige overheerst op deze presentatiefoto toch een beetje een droeftoetergehalte. Dan moet de stimulans maar van deze kant komen.
Kom op mannen! Jullie kunnen het! 
Succes de komende competitie!  

 

Opperste concentratie bij dit energieke duel tussen twee amateurvoetballers die hun sporen hebben verdiend bij hun clubs. Links lijkt kilometervreter Dammes Dorsman van Rijsoord wat voorsprong te boeken op de altijd lopende vleugelspits Henk van der Meulen van ASWH. De naam van de vereniging van Henk hoef ik eigenlijk niet te noemen. De vier zwarte ‘kapitalen’ op de borst van het witte shirt verklappen reeds zijn clubnaam. Beide klasbakken hebben één ding gemeen: ze speelden honderden wedstrijden voor één en dezelfde voetbalclub. Zoiets gold overigens in de sixties en seventies in het amateurvoetbal als een redelijk vanzelfsprekende issue. De zwar(t)e betalingen zouden pas later terrein winnen waardoor echte clubliefde nog nauwelijks door aanlokkelijke pegels onder druk werd gezet.
 

Speedy Conzales.

Maar laten we rap terugblikken op dit fraaie tweegevecht. ‘Speedy Gonzales’ Van der Meulen demonstreert ons waarin hij ook echt goed was: sprinten! Hier lijkt het erop dat hij achter zijn eigen bal aansjeest die hij weldra bij gaat halen om ongetwijfeld daarna met één van zijn fijn aangesneden voorzetten een inkomende spits te bedienen. Henk was een nuttige voetballer en herbergde veel dreiging in zijn acties meestal over de rechterflank. Dammes Dorsman laat zich echter niet zomaar foppen. Hier loopt wel een winnaar! Ondanks het feit dat er exact 10 jaar leeftijdsverschil tussen het aanstormend ASWH-talent zit wil routinier Dorsman dit duel niet verliezen. De klasse van Dorsman bestond in zijn beste jaren vooral in zijn vaak verrassend opduiken voor het vijandelijke doel. Met die unieke gave leverde Dammes aan zijn Rijsoord ook scorend een rendabele bijdrage. Vooral in een gouden periode, die de club eind jaren zestig naar het hoogste niveau tilde.
 

Lockdown.

Henk‘s meest memorabele doelpunt produceerde hij in de legendarische beslissingswedstrijd om promotie/degradatie tegen Meppel. Zijn winnende 4-3 na nota bene een 1-3 achterstand staat voor altijd opgetekend in de ASWH-analen. Het lijkt verdorie wel of deze derby-foto tijdens een lockdown is geschoten. De stille getuige is enkel zo’n wit, slank betonnen, vierkant paaltje waarheen zich zo’n staaldraadje voor de afzetting doorheen worstelt. Neemt u maar gerust aan dat dit gewoon een druk bevolkt potje geweest is. Het streekduel ASWH-Rijsoord was in deze jaren altijd goed voor minstens duizend toeschouwers. 

 

RVVH draagt een loden last met zich mee om het succesvolle seizoen 66/67 ook in dit seizoen 67/68 van de nodige glans te voorzien. Het overtreffen daarvan is op voorhand onmogelijk. Het gezegde: ‘aan de top komen is makkelijker dan aan de top blijven’, is niet voor niks ooit door iemand in het spreekwoordenboek opgenomen. Het vertrek van topschutter George in ‘t Veld naar de eredivisieprofs van DOS uit Utrecht heeft het scorend vermogen van de Ridderkerkers een enorme knauw gegeven.
 

Zeeland.

Vanmiddag krijgt RVVH bezoek uit Zeeland. Als ik u wat Zeeuwse spelersnamen voorschotel kunt uzelf de clubnaam daarvan wel noemen welke vanmiddag de provicie Zeeland verruilt om een potje in Zuid Holland te voetballen. Mocht u het bij de namen van De Ridder en Van Belzen nog niet weten dan brengen de namen van Meerman, De Nooijer, Schroevers en Poortvliet u zeker bij de verenigingsnaam annex plaatsnaam. Ehm.. nog steeds niet? Heeft u dan wellicht iets horen luiden? Nou voor het gros van de lezers hoef ik verder echt niet uit te wijden. Het is uiteraard overduidelijk Arnemuiden. ‘Erremu’ is vanmiddag naar Ridderkerk gekomen met de gedachte om met minimaal weer met een punt terug te keren richting Walcheren. RVVH krijgt echt dotten van kansen maar de Zeeuwen staan vanmiddag met hun uitblinkende doelman Van Belzen onder de lat geen treffers toe. Hoezeer Han van Loon, Cees den Hartog en Peter Brouwer ook aan de poort rammelen, de bal wil er simpelweg niet in.
 

Herman Oele.

Aan de andere kant moet doelman Arie Rijsdijk ook op zijn hoede blijven om sporadische Zeeuwse prikacties niet tot een tegentreffer te laten leiden. Het uiteindelijke gevolg is een brilstand, 0-0. Eén speler krijgt van de verslaggever vanmiddag een best wel grote pluim. Dat is Herman Oele. De technisch begaafde Oele speelde een uitstekende wedstrijd. ‘Zowel verdedigend als aanvallend verzette hij bergen werk en maakte hij dikwijls voortreffelijke openingen’, luidt het letterlijke citaat van de correspondent ter plekke. Het past allemaal wel bij de plenty goeie kwaliteiten die Herman als voetballer bezat. Aan zijn duelkracht en werklust ontbrak het bij hem sowieso al niet. Herman etaleerde zich als een begaafde speler met het nodige overzicht. Minpunt was wellicht zijn beperkte handelingssnelheid. Hij beschikte ook over een behoorlijk portie hardheid.
 

Liefhebber.

Op de trainingen kon je Herman bij een partijspelletje beter in je eigen ploeg hebben dan tégen hem te moeten spelen. Oele was ook een echte liefhebber. Hij voetbalde na zijn amateurloopbaan nog heel lang met vrienden door in de lagere elftallen bij RVVH. Op de foto staat Herman met de afgezakte voetbalkousen pontificaal op de voorgrond. Hij moet hier noodgedwongen genoegen nemen met het feit dat doelman Van Belzen meester gaat worden over deze spelsituatie. De opgerukte rechtsback Arie Dekker (met wit shirt onder het tricot) heeft exact dezelfde gedachten als Herman: ‘hier valt niet veel meer te halen’! RVVH zou dit seizoen als middenmotor eindigen met 24 punten uit 24 wedstrijden. ‘Erremu’ sloot deze competitie knap af met een 3e stek achter Kozakken boys en kampioen Noordwijk.

Het is één week voor de start van een nieuwe competitie. Het betreft de komende voetbaljaargang 69/70. Alle Ridderkerkse voetbalclubs krijgen een podium om zich te presenteren in het best gelezen voetbalweekblad van Nederland: De Combinatie! Vandaag stellen de mannen van de zaterdag-tak van Bolnes zich aan het Ridderkerkse lezerspubliek voor. Je zou, bij het zien van dit plaatje, dit twaalftal een bij elkaar samengeraapt zootje kunnen noemen. De foto zal ongetwijfeld op een trainingsavond geschoten zijn. Eenheid in trainingstenue? Ha, ha, dat was in de sixties nog lang niet ingevoerd. Van kledingsponsoring was nauwelijks sprake.
 

Prakkie.

Alle deze mannen zijn direct na hun prakkie naar de Kievitsweg gesjeesd voor de doordeweekse training. En het is maar net wat mams of moeder de vrouw als trainingskleding in de voetbaltas heeft gesmeten. Enkelen trainen vanavond gewoon in het shirt dat zaterdag weer dienst doet als wedstrijdkleding. Voor het overige is het een mix van T-shirts, truien en jacks wat de klok slaat. Op zich geweldig om te zien maar ga hier als oefenmeester maar eens een eenheid van smeden. Toch is de trainer (de heer De Jong) best optimistisch voor aanvang van het nieuwe seizoen: „We beschikken absoluut over het materiaal om ruimschoots een kans te maken op het kampioenschap”. Kijk dat noem ik voetbaltaal mensen! Zo pep je je spelers op voorhand al op. Zo’n uitspraak geeft zelfvertrouwen.
 

RVB.

Maar De Jong gaat nog verder: „overigens zal ik echt niet van verbazing omvallen als we het in het komende seizoen weer net niet gaan halen. Voetballen in de RVB is immers te grillig om te zeggen dat zullen we maar es gaan uitbuiten”. En daarmee is daar dan toch weer de indekking van een de voetbaltrainer als het ergens in het seizoen toch weer dreigt mis te gaan. Die trainers toch! Het zijn net mensen! Nog even terug naar de foto. Op zich oogt de presentatie netjes ondanks de wel heel verschillende presentatie qua kleding. Best benieuw toch ook van welke club dat fijn gestreepte shirt van Piet de Sterke is. De twee Arie ’s popelen om aan de nieuwe competitie te kunnen gaan beginnen. Hun shirts van aanstaande zaterdag hebben ze alvast aangetrokken. 
Succes mannen!   

Rijsoord speelt vanmiddag de kraker uit tegen Dinteloord. Op dit moment is Dinteloord de naaste belager van de ‘kraaien’ in de eerste klasse C. Nou ja naaste…! De Brabantse tegenstander staat reeds op een achterstand van hier tot Tokio. Als je nu al op tien punten achterstand als 2e op de ranglijst bivakkeert kunnen en mogen we dan nog wel spreken van belagers!
Maar goed, vandaag winnen en de kloof bedraagt een ietwat meer mogelijk overbrugbare optie voor de tot op het bot gemotiveerde Dinteloorders.
 

Jeroen Troost.

Rijsoord gaat een loodzware middag tegemoet. Topschutter Casper Westerveld zet zijn ploeg nog wel op 0-1 maar rond het half uur vergaloppeert Barry Tieleman zich onreglementair aan de getruckte kanjer Arjan de Pagter. Arjan imiteert een zwaan die stervende is en dat levert een strafschop voor de thuisclub op en deze wordt ook benut, 1-1. Het loopt al richting 5 december en arbiter Akkermans is dan ook volop bezig met strooien van kartonnetjes. Het zijn gele kaarten. Rijsoord-speler Jeroen Troost incasseert er maar liefst 3 van deze scheids. Twee gele en één rode. En dus wordt het tot 10 spelers gereduceerde Rijsoord nog meer aangeschoten wild dan het met z’n elven hiervoor ook al was. Dinteloord profiteert van het voordeel en komt halverwege de tweede helft door een poeier van Arjan de Pagter op 2-1. Maar dan pakt de man op deze stralende foto, hier pas 18 lentes jong een sleeptouw. Althans zo kopt De Combinatie van die dag. Hij heet ook Arjan! Voluit: Arjan Verwijs. Waar zijn medespelers hem een paar weken terug nog een slabbetje aanboden (voetbalhumor) omdat Arjan had zitten morsen bij het verorberen van een slagroomgebakje, grijpen diezelfde medespelers nu het sleeptouw van deze piepjonge strijder gretig aan. En met z’n tienen gaan ze voor een schitterende ommekeer zorgen.
 

Martijn Wols.

Arjan speelt een fantastisch laatste half uur en mede vanwege zijn drive maakte Bas Heiden de 2-2 en scoort Marijn Wols de winnende 2-3. Op de foto zien we die dekselse Verwijs stralen van oor tot in elk geval het zichtbare rechteroor. Rijsoord neemt een voorschot op de titel. Het is potverdorie pas november en de voorsprong op nummer twee bedraagt na vanmiddag al DERTIEN punten! Wat nou ongeluksgetal! De verslaggever van deze wedstrijd heeft een leuk slotcitaat voorradig: ‘zoals eerder aangehaald; dit is een leuke afdeling met kleine onderlinge verschillen waarin het heel spannend zou zijn te zien wie er kampioen gaat worden……..als Rijsoord niet mee zou doen’.
„Als we nu geen kampioen worden zou ik niet weten hoe je dat dan wel moet worden”, analyseert trainer Cees Lagendijk na afloop terecht. En uiteindelijk wordt Rijsoord het ook. Als vroegste amateurclub van Nederland zelfs. Op 19 februari 2000 wordt Rijsoord hoofdklasser! 
En Arjan Verwijs? Zijn talent wordt al snel opgemerkt door het Kralingse Excelsior dat hem wegplukt uit Rijsoord.

De zondagvoetballers van Bolnes hebben klokslag 14.30 uur afgetrapt tegen Dindua. Dindua? Wat is dat dan voor een club? Welnu. Deze voetbalvereniging zag in 1920 het levenslicht in Rotterdam. De betekenis van de letters luidt als volgt: Door Inspanning Nuttig Door Uitspanning Aangenaam. Je moet het toch eerst allemaal maar verzinnen. Overigens wordt een paar kilometer verderop in de Kuip ook een aardig potje gespeeld. Het is de wedstrijd Feijenoord-Ajax. Aftrap 14.00 uur. Het is maar dat u het weet.
 

Hakken.

De kop boven deze foto luidt: ‘Bolnes met hakken over de sloot’. De wind speelde in deze partij een best wel belangrijke rol. Bolnes komt met het windje in de rug op 2-0. Paul Ambachtsheer laat halverwege deel één het net voor de eerste keer bollen. Vervolgens is het speler Paul Wilstra (wat een legendarische voetbalnaam als we ‘heel veul’ jaren terug gaan en ons de voetbalstrip herinneren met stripheld Kick Wilstra in de hoofdrol), die Bolnes op 2-0 zet.
Maar Dindua sjeest na de thee met de stevige bries in hun voetbalrug naar 2-1 en ook de 2-2 dreigt vervolgens aan alle kanten. Doelman Henk de Koning houdt vervolgens Bolnes met enkele schitterende saves in de wedstrijd waarna een uitgekookte, doeltreffende counter voor veel opluchting in het zebra-kamp gaat zorgen.
 

Coen Moulijn.

Wilstra en Frans van de Heerik vinden na knap combineren ploeggenoot Hans van der Sluis die vervolgens koel afdrukt voor de 3-1. En dát gebeuren heeft zich zojuist voltrokken op de prachtige bijgaande krantenfoto. Van der Sluis loopt ondertussen al weg naar de ongetwijfeld in aantocht zijnde felicitaties van zijn teamgenoten terwijl een Dindua-speler nog volop bezig is met de uitvoering van een noodoplossing. Hier hoeft de VAR niet bij te komen. Deze bal is de lijn overduidelijk gepasseerd. Zo! De eerste winst is binnen. Nu snel de radio aanzetten in de kantine om te luisteren hoe ze het er in de Kuip hebben afgebracht. Nou, voor velen best goed nieuws! Het is Ruud Geels die Feijenoord in de 58e minuut, na een vrije trap van Coen Moulijn, naar 1-0 heeft gekopt. Met deze harde wind heeft het gejuich uit dik 60.000 kelen de Kievitsweg zelfs bereikt. Althans zo gaan nog steeds de geruchten in Bolnes. Een gouden middag in elk geval in het scheepswervendorp als je voor Bolnes én Feijenoord bent. 

Het is één week voor de start van een nieuwe competitie. Het betreft de komende voetbaljaargang 69/70. Alle Ridderkerkse voetbalclubs krijgen een podium om zich voor te stellen in het best gelezen voetbalweekblad van Nederland: De Combinatie! Vandaag stellen de mannen van voetbalvereniging Slikkerveer zich aan het Ridderkerkse lezerspubliek voor. Slikkerveer heeft in trainer Gijsbert Stuurman een piepjonge oefenmeester voor de groep staan. Met zo’n achternaam is meteen duidelijk dat er een mannetje voor de groep staat die ontzag uitstraalt. In de oefencampagne heeft Slikkerveer reeds het sterk bezette Zilveren Schild-toernooi te Alblasserdam weten te winnen.
 

Stuurman.

En de teksten van Gijs aan de vooravond van een nieuwe competitie zijn realistisch. „Het goede selectiemateriaal is ruimschoots aanwezig en dat we daarom dit seizoen mee gaan doen om de bovenste plaatsen is daarom een ding dat zeker is.“ De pas 23-jarige Stuurman vervolgt overigens met bedachtzamere uitlatingen: „Maar om de jongens nu meteen dusdanig te belasten met: er tegen aan en we moeten kampioen worden, daar ben ik bepaald geen voorstander van.” Om voorzichtig te besluiten met: „Een derde plaats is voorlopig de richtlijn.” Het zou uiteindelijk allemaal nog mooier worden.
 

DHZ.

Want dan breekt Hemelvaartsdag 8 mei 1970 aan. Eén dag ervoor gebeurt er trouwens ook nog iets spannends in Milaan. Ove Kindvall scoort in de verlenging tegen Celtic de 2-1 en bezorgt Feijenoord de Europa Cup 1. Ook niet onbelangrijk. Eén dag later komt DHZ naar het Sportpark. Een paar belangrijke spelers ontbreken van deze ras-Feijenoord-aanhangclub want deze supporters zijn nog onderweg vanuit Milaan naar Rotterdam. Voor Slikkerveer bepaald geen ongunstige ontwikkeling. Het wordt maar liefst 4-0. Teus van Vliet en Arie van der Steen verzorgen met elk twee treffers de gehele productie. Slikkerveer is weer 2e klasser! Met de foto hierboven werd het succesvolle seizoen destijds ingeleid.

Heel de week is het al dikke voorpret in Heerjansdam. Vandaag moet het feest z’n hoogtepunt bereiken. Het fonkelnieuwe sportcomplex wordt plechtig ingeluid met het 1e officiële competitieduel op het heilige gras van De Molenwei. Een betere planning van deze clash is bijna niet denkbaar. De Waaldorpenderby tegen Rijsoord lokt namelijk duizenden supporters en andere Aagjes naar Heerjansdam. Het betreft een duel uit de 2e klasse B. Ter herinnering: de 1e klasse was het hoogst bereikbare amateurniveau in deze periode. Bij Rijsoord heeft trainer Arie van der Giesen de afgelopen week een trainingsavond verruild voor een noodzakelijke praatsessie vanwege de onverwachte tegenvallende resultaten (2 gelijke spelletjes in 3 wedstrijden).
 

Vingerkootjes.

De thuisclub beleefde de afgelopen week juist een geheel andere voorbereiding vanwege de geplande inleidende feestactiviteiten. Wel leeft het binnen de club welke Heerjansdamse voetballer als eerste doelpuntenmaker op deze ultrafraaie voetbalaccommodatie de geschiedenisboeken in zal gaan. Het brengt ons bij de foto. Hoe nieuw alles nog is blijkt wel uit de reclameborden-loze lange zijde. U valt midden in de 14e minuut. Rissen toeschouwers zien het live gebeuren. De echte voetbalkenners hoef je bij dit fragment niet uit te leggen welk drama zich hier voor Rijsoord afspeelt en met name voor doelman Anton van der Steen. Let even op de lichaamstaal van Anton ’s gezicht. Dit hoofd verraadt alles! Van ‘oeps’ tot aan ‘oh, oh, foute boel’. Maar let ook even op de handen van deze normaliter ‘steen’-goeie keeper. Tussen die grijpgrage vingerkootjes behoort dat ronde witte kreng met die zwarte stippen geklemd te zitten. Niet gelukt dus! En nog erger….de bal heeft daarna nóg een ontsnappingsroute gevonden: de vrijheid tussen de niet dichtgeklemde benen van Anton.
 

Dennis Nugteren.

Over tweehonderdste van een seconde staat het 1-0 voor Heerjansdam. De niet zichtbare Sjaak van den Berg staat voor eeuwig in de boeken met zijn houdbare schuiver. Sjaak heeft hoogstpersoonlijk vanmiddag het bal op De Molenwei geopend. Het zou ook de ruststand worden in dit boeiende streekduel. Na de pauze bijt een veerkrachtig Rijsoord gedreven van zich af. Sneltrein Arie den Uijl is met zijn eigen ‘sprinter’ perron Heerjansdam binnen gesjeesd en heeft meteen de 1-1 gemaakt. Rob van Zijderveld geeft de stand kort hierna weer een feestelijk tintje met zijn 2-1 en Heerjansdam lijkt de feestweek dus glansrijk af te gaan sluiten. Maar dan is daar Rijsoord-invaller Dennis Nugteren. Hij zorgt met 2 gave treffers voor een onverwachte wending in deze derby, 2-3. Trainer Daan den Bleijker bagatelliseert de nederlaag op zijn typisch eigen nuchtere wijze met: ‘een drama in zakformaat’. Waar Heerjansdam op De Hoef nog anderhalf seizoen thuis ongeslagen bleef is het meteen bingo op De Molenwei. En zo verkaste een party zich enkele kilometers terug aan de andere kant van De Waal.

Eén trainer en elf winnaarskoppen schotelen ons een proper inkijkje uit het verleden voor. De elftal-pose ziet er gelikt uit op deze machtig mooie foto. Het zonnetje en de witte wolkjes voorzien de prent van een blijvende, behaaglijke warmte. Gevoelsmatig zou je er als het ware zelf even tussen willen staan. Heerjansdam beschikt over een talentvolle lichting eind zestiger -, begin zeventiger jaren. Daan den Bleijker is de trainer. Hij staat als een veldheer, met z’n prachtig gebruinde kop, als eerste in de rij. De oud-speler van het grote Feyenoord is na zijn actieve loopbaan trainer geworden. 
 

Ajax.

In 1954 kende hij de primeur om het eerste doelpunt voor de kuipbewoners in het betaalde voetbal (tegen Vitesse) op zijn naam te schrijven. In maar liefst 111 officiële Feyenoordwedstrijden droeg hij het rood-wit tenue om zijn ranke schouders. En op de ‘elfde’ van de ‘elfde’ in 1956 verwierf Den Bleijker een ongekend persoonlijk succes. In dat seizoen scoorde Daan namelijk maar liefst 4 keer tijdens de met 7-3 gewonnen klassieker tegen Ajax. Den Bleijker werd ooit twee keer uitgenodigd voor een centrale training van het Nederlands elftal maar tot een officieel debuut kwam het nooit. Met Heerjansdam (in 2 periodes) kende hij succesvolle seizoenen. Hij was ook trainer van DRL, Barendrecht (2 keer), Smitshoek, VVGZ,  RVVH en Rijsoord.
 

Vaderfiguur.

De destijds ook zelf in Heerjansdam woonachtige oefenmeester oogde als een gemoedelijke man. Een soort vaderfiguur. Kapsones kwam in zijn woordenboek niet voor maar hij volgde wel altijd zijn eigen visie. Zijn oefenstof bevatte vooral veel lenigheidsoefeningen. Dat had hij nog onthouden vanuit zijn in eerste instantie gekoesterde atletiekwereldje. Deze gymnastische handelingen deed hij dan in de voorbereidingsperiode altijd hoogstpersoonlijk en met speels gemak voor waarna de net van vakantie terugkerende selectiespelers de eerste dagen allerlei spiertjes voelden waarvan ze geen flauw benul hadden dat ze daarover beschikten.
 

Cor van der Gijp.

Op deze elftalfoto lijkt het alsof Daan een aktetasje in z’n rechterhand houdt. Het zal echter ongetwijfeld een waterzakje geweest zijn. De rol van trainer/verzorger werd in deze periode namelijk nog vaak gecombineerd vanwege kostenbesparingen. Nog even terug naar Daan ’s meest memorabele wedstrijd ooit in de Kuip. Na 23 minuten had de snelle Den Bleijker er al 2 achter Ajax-doelman Eddy Pieters Graafland geschoten. Cor van der Gijp (2 keer) en opnieuw Den Bleijker gaven het scorebord overwerk bij rust, 5-0! Henk Schouten en wederom Den Bleijker maakten de 7 vol. Bij de drie tegengoals van Ajax zat er eentje tussen van een zekere Rinus Michels.

Uw ogen worden vandaag letterlijk blootgesteld aan ehm…een voetbalelftal. Eigenlijk kan dit niet natuurlijk! Als je nog enigszins serieus als vlaggenschip van je voetbalclub wilt overkomen dan kun je er toch niet zo als team bij gaan staan? Maar goed. Het kwaad is al geschied en bij het keurkorps van Rijsoord hebben ze er kennelijk ook even lak aan vanmiddag. Het afgelopen seizoen was al serieus genoeg. De zeer talentvolle lichting van de ‘kraaien’ heeft een half uurtje geleden, IFC, in de finale van het door een VVGZ georganiseerd toernooi met 7-1 afgedroogd (de handdoek hangt nog op de lat).
 

Fiets.

De zojuist gewonnen prijs zou eigenlijk als eyecatcher dienst moeten doen. Ik verwijs u daarom graag naar dat sierlijke, ronde kransje met een balletje erin, op de voorgrond. Echter, ik neem aan, dat uw ogen al lang naar wat anders gluren. Althans die van mij wel! Want wat heb ik nou aan m’n fiets hangen? Trainer Jan Isendoorn kent als enige ordentelijke geklede man zijn status en geeft zodoende nog een ietsiepietsie de hiërarchie binnen deze badgasten weer. Kennelijk zijn de mannen na de prijsuitreiking nog even terug geroepen voor een groepsfoto. Het is bloedverziekend heet en dus zijn de voetbalshirtjes al uit en lonkt de douche en het gerstenat. Pfff… en werp ook nog even een blik op de kousen. Arie Baas heeft ze zelfs nog volledig opgetrokken en wat we vervolgens constateren is chaos. Afgezakte sokken, 3 paar voetbalschoenen, een risje blote poters, badslippertjes en de gelakte schoenen van badmeester Isendoorn.
 

Badmeester.

Nou ja, afwisselend is het allemaal wel. En over de spierwitte body’s zullen we het maar niet hebben. Het lijkt wel of bij sommigen het gips er nog af moet. De blanke lichaampjes hoor je als het ware schreeuwen om de hoogste factor. Die sneeuwwitte voetbalbroekjes maken het er allemaal ook niet kleurrijker op. Doelman Henk Schouten vertoefde kennelijk al enkele daagjes in Zeeland, als we zijn bruine lichaam mogen geloven. Zijn badhanddoekje vangt de meeste zon, op de als droogrek fungerende dwarsligger. Het mooie van deze foto is ook dat de meeste gezichten een bloedserieuze blik in de camera werpen. Alleen Gerrit Bestebreurtje en Jan de Koning wijken enigszins af van het blote statieportret, door hun armjes niet samen te vouwen op de rug. Het zal ongetwijfeld op het einde van een voetbalseizoen geweest zijn. Ik kan me niet voorstellen dat je met zo’n steppe als doelgebied aan een nieuwe voetbaljaargang gaat beginnen. Geniet nog maar even van deze zomerse attractie die deze ondeugende bloterikken ons vandaag voorschotelen. De prijs buiten de trofee zijn overigens 2 fonkelnieuwe doelnetten. Da’s mooi meegenomen!   

Het weerbericht meldt dat de lente in aantocht is maar in Hendrik-Ido-Ambacht moeten de circa 1500 toeschouwers het vooralsnog met hooguit 10 graden celsius zien te rooien. Vanmiddag prijkt het regioduel ASWH-RVVH op de affiche. Een regelrechte klassieker. Scheidsrechter Van Laar heeft om 16.15 uur het fluitsein ‘aftrappen’ gegeven. In de heenwedstrijd tracteerde ASWH de Ridderkerkers, met name via een magistrale invalsbeurt van Rob Dorré, op een 2-4 nederlaag, nadat RVVH nota bene in de 89e minuut nog op een 2-1 voorsprong stond!
 

Vlo.

Als je het bijgaand fotofragment nader analyseert zou je zeggen dat RVVH zich zojuist heeft gerevancheerd voor het eerdere debacle in Ridderkerk. Dat hier zojuist is gescoord lijkt wel duidelijk. Twee ultra blije RVVH-supporters vullen de foto aan beide zijkanten als het ware op tot een passe-partoute. Tussen hun schimmige lichamen in speelt zich een tegenstrijdig tafereeltje af. RVVH-invaller Peter Brouwer, alias de vliegende ‘vlo’, grijpt zijn aandachtsmomentje. Jan Schouten (rugnummer 4) omarmt de doelpuntenmaker. Het gekke is dat het lijkt alsof RVVH hier (althans als je zo overdreven feestviert) op voorsprong is gekomen. Maar schijn bedriegt. RVVH heeft zojuist de aansluiter geproduceerd nadat een strafschop van Dirk van Kooten en een pegel, van de binnenkort voor een testwedstrijd door NAC uitgenodigde Rob Dorré, de Schildmanbrigade op 2-0 heeft gezet. Met nog een kwartier te spelen lijkt de rechts bijsluitende RVVH-er Han van Loon te gebaren ‘mannen kom op want we zijn er nog lang niet’! Hij is de enige die kennelijk beseft dat er geen tijd te verliezen valt aan het onnodig lang bejubelen van een aansluitingstreffer.
 

Cor van der Gijp.

De gezichten van de twee Ambachters, aanvoerder Wim van ‘t Hof (let even op zijn bemodderde linkerbeen) en de nog op de grond bijkomende verdediger Chiel Bakker, die vanmiddag in een rood tenue spelen, spreken weliswaar boekdelen maar van wanhoop is en mag nog geen sprake zijn. Er is immers niet al te lang meer te gaan en ASWH staat nog altijd ‘gewoon’ op 2-1. Hoewel de thuisclub voor rust de betere ploeg is krijgt RVVH dat vol aandringt op de gelijkmaker niet het puntje waar ze gezien het verloop in het tweede bedrijf wel recht op hadden. ASWH wint in dit seizoen dus twee keer van RVVH. Trainer Cor van der Gijp van de Ridderkerkers doet wat hij vooraf aan dit seizoen had beloofd. “Als ik geen kampioen wordt dan vertrek ik meteen weer na 1 seizoen. En zo gebeurde het ook. ASWH eindigt als 3e juist boven rivaal RVVH, in deze 2e klasse A.

Hartelijk welkom aan de Kievitsweg bij de competitie-ouverture van het seizoen 67/68. Het is zaterdagmiddag 2 september 1967. Een paar uur voor de aftrap is vanmiddag in Den Haag ene Willem-Alexander Claus George Ferdinand gedoopt. Het is maar dat u het weet. Er wordt oranje historie geschreven in Den Haag maar bij de zaterdagamateurs van Bolnes hebben ze wat anders aan hun hoofd. SDV uit Kralingen komt op bezoek, voor de eerste competitiewedstrijd, in deze nieuwe voetbaljaargang. Deze drie kapitalen staan overigens voor: Sterk Door Voetbal. Dan weet je op voorhand dat je je borst kunt natmaken tegen een ploeg welke in hun clubnaam kracht uitstraalt door simpelweg te voetballen.
 

Gele rakker.

Bolnes ondervindt dat dan ook aan den lijve. De Rotterdammers delen namelijk iets uit. Het zijn de lakens! Het bepaald niet overtuigend gestarte Bolnes dient dan ook al snel een 0-1 achterstand te slikken. Maar gelukkig levert deze tegentreffer ook iets positiefs op voor de thuisclub. Ze blijken namelijk ook wakker te zijn geschud. Arie Heiden en Piet Korteweg delen de eerste plaagstootjes aan SDV uit en animator Cees Liedorp sleept zijn team in zijn onverzettelijke drang mee naar de gelijkmaker. Cees heeft het al lastig genoeg vanmiddag. Hij mist in deze fase zijn maatje Krijn Legerstee nadrukkelijk. Krijn zit met een gebroken pols noodgedwongen langs de lijn met ongetwijfeld een gele rakker vastgeklemd in zijn nog ongeschonden andere hand. Bolnes doet er echt alles aan om de gelijkmaker te forceren.
 

Live.

En op de bovenstaande foto bent u live getuige van een werkelijk schitterende gelijkmaker. Het is Liedorp zelf die zojuist langs enige Kralingers is geslalomd en al vallend de laatste kracht in een afstandspegel smijt. We kunnen de bal niet zien maar dat geldt eveneens voor de SDV-keeper. De doelman heeft de bal dan wellicht weliswaar niet gezien maar zeker wél horen suizen. En dat ronde ding is ook nog eens langs hem heen gesuisd. Met deze prachtige gelijkmaker kwam tevens de eindstand, in dit verder teleurstellende openingsduel, in de boeken. Maar volgende week zijn er nieuwe kansen noteert de waarnemend verslaggever ter plekke. Dan moet Bolnes uit naar ZW. En ach, de eerste pot van een nieuw seizoen, in elk geval niet verliezen, is toch ook niet zo slecht.

De voetballers van Rijsoord bevinden zich in een hevige titelstrijd in de afdeling 3b samen met DOTO. Rijsoord-trainer Aart van Dijl moet vanmiddag puzzelen om een acceptabel elftal binnen de lijnen te brengen. Het blijkt gelukkig geen puzzle van 1000 stukjes te zijn. Echter als je als oefenmeester vanwege blessures, ziekte en schorsingsen een vijtal omzettingen moet verrichten dan blijft dit toch een lastig klusje. Maar goed, Aart weet, als gelouterde oefenmeester dat dit simpelweg bij zijn vak hoort en is onverstoorbaar aan de slag gegaan. Linksback Piet van Kooten is wat linies opgeschoven en naar de linkerflank als aanvaller verhuisd. De zieke Arie Baas wordt vanmiddag vervangen door Bram Visser. Halfspeler Henk Hartsema wordt nu als back geposteerd en de gelukkig weer teruggekeerde Ad van Nes neemt de plaats van de geblesseerde Dammes Dorsman in. Ziezo, we zijn weer allemaal bij gepraat!
 

Voetbalwetten.

Maar al die omzettingen hebben toch onbedoeld zand in, de ook dit seizoen geoliede machine van de ‘kraaien’ gestrooid. Het loopt werkelijk voor geen meter. Met de rust is er weliswaar nog geen schade opgelopen maar omdat Rijsoord zelf voorin ook niet nadrukkelijk aan de poort van Die Haghe rammelt is de 0-0 halverwege een logische pauzestand. En ach zo’n vaart zal het qua tegenscore na de theepauze ook niet lopen denken de ‘kraaien-aanhangers’ langs de lijn. Rijsoord heeft al bijna twee jaar niet op eigen terrein verloren. Maar de voetbalwetten schrijven het volgende ‘open-deurtje’ niet voor niets voor: een nederlaag kom dus steeds dichterbij!
 

Ad Sloof.

Net na rust vergalloppeert doelman Ad Sloof zich onbedoeld aan een hoge bal en ziet plotsklaps de 0-1 achter zich neerploffen. Als hij even later geblesseerd uit moet vallen voorkomt invaller goalie Anton van der Steen met schitterende reddingen een grotere achterstand voor de gehavende equipe van trainer Van Dijl. Gelukkig is er een welwillende Hagenees die de 1-1 achter z’n eigen doelman schiet zodat het ongeslagen thuisrecord nog minimaal met een week verlengd wordt. Echter er blijken ook nog twee niet welwillende Hagenezen die het allemaal welletjes vinden. Het vanmiddag onmachtige Rijsoord gaat er namenlijk uiteindelijk verdiend met 1-3 vanaf. Na vanmiddag loopt het Pernisse DOTO met 25 punten uit 17 duels twee punten uit op Rijsoord. De titelrace zal een zinderende eindfase tegemoet gaan. Wie wordt er kampioen? Het is uiteindelijk DOTO. 
De eindstand luidt 22-33 voor DOTO en 22-30 voor Rijsoord. Die Haghe zou als 3e finishen.

De Combinatie van 12 september 1963 opent, nota bene op hun frontpagina, met deze tribune-kiek vanaf het gemeentelijke Sportpark. Het onderschrift bij deze foto luidt letterlijk als volgt: 
‘Deze week is de tribune van Slikkerveer klaar gekomen! Dit heuglijke nieuws dat heel sportminnend Ridderkerk wel zal aanstaan, is voor de eersteklasclub echter geen reden om volop feest te gaan vieren. Slikkerveer vertrekt namelijk zondag naar Oosterhout. De club zal zodoende niet in staat zijn om zelf de tribune in te wijden.’ 
Tot zover het woordelijk overgenomen citaat uit ons aller weekblad.
Dit onderschrift nodigt enigszins uit tot nadere uitleg. Als dit werkelijk een recente foto van de splinternieuwe zittribune is dan moet er morgen (vrijdag) nog aardig wat werk verricht worden om de supporters (zaterdag) ook daadwerkelijk een fijne zitplaats aan te bieden. Zaterdag? Maar… Slikkerveer speelt toch op zondag?
 

Seizoenkaarten.

Welnu dat zit zo: Slikkerveer heeft de bouw van de overdekte tribune (voor 550 personen is er een zitplek) zélf geregeld. De medebewoner van het Sportpark, RVVH, durfde deze investering namelijk niet aan te gaan. Slikkerveer sloot een lening af van 50.000 gulden tegen 5 % rente. Het totale project kostte 60.000. De overige ontbrekende 10.000 florijnen werden met talrijke acties waaronder de verkoop van seizoenkaarten en de bereidwilligheid van donateurs bij elkaar geharkt. Daarnaast stelden beide clubs een overeenkomst op dat Slikkerveer bij thuiswedstrijden van RVVH de kaartverkoop van de zittribune voor hun rekening nam. En aanstaande zaterdag 14 september dan is het zover. RVVH speelt dan thuis tegen Barendrecht. Nu nog hopen op een beetje regen zodat de derby garant zal staan voor een afgeladen zit-tribune. 

De Musschen.

En Slikkerveer? De roodzwarte brigade, die in seizoen 61/62 na hun behaalde kampioenschap naar de eerste klasse promoveerde en zich daarin verleden seizoen keurig wist te handhaven speelt aanstaande zondag (15 september) helaas een uitwedstrijd tegen TSC uit Oosterhout. Ik wil niet al te veel olie op het vuur gooien maar de openingswedstrijd van je bloedeigen tribune door nota bene ‘concurrent’ RVVH laten openen? Dit lijkt me geen gelukkige planning van het bestuur van Slikkerveer geweest. Pas op 29 september zal het feest van de opening voor Slikkerveer losbarsten. Het gerenommeerde De Musschen komt dan naar Ridderkerk. Bovendien is er dan ook een vrij weekend in het betaalde voetbal dus de voortekenen van een bomvolle tribune voor eigenaar Slikkerveer lijken rooskleurig. Wat zeker niet rooskleurig voor Slikkerveer zou worden is de eindstand in deze competitie. Na twee seizoenen in de hoogste eerste-klasse te hebben gespeeld, degradeert Slikkerveer weer naar de 2e om zich daar vervolgens, in het seizoen 64/65, weer keurig in de top 4 te handhaven.

Hulde aan de competitieleider die het gepromoveerde Rijsoord én RVVH bij elkaar in dezelfde competitie heeft ingedeeld. De penningmeesters van beide rivalen weten dat dit ‘muntjes tellen’ gaat worden. De foto ’s spreken boekdelen. Het is mudje vol langs de lijn bij de eerste confrontatie tussen beide kemphanen in Ridderkerk. Er zijn dik 3500 toeschouwers. RVVH speelt tijdens deze gelegenheid in het witte tenue waar Rijsoord gewoon in hun vaste, eigen shirts opdraven. Overigens begon Rijsoord aan deze derby met reeds vier behaalde punten uit twee wedstrijden. De volle buit dus. RVVH peurde uit twee wedstrijden slechts één puntje. Een eventuele nederlaag tegen Rijsoord zou meteen een groot gat slaan tussen beide gemeentegenoten. De ‘kraaien’ ogen met name in de eerste helft bloednerveus. Hercules speelt trouwens ook zeker niet groots maar komt via een bekeken schuiver van Han van Loon wel op voorsprong. RVVH-er Jan Schouten verschalkte vervolgens nog voor de pauze zijn naamgenoot, Rijsoord-doelman Henk Schouten met de 2-0 en met die tegenslag op zak moeten de Rijsoordspelers een bakkie thee gaan drinken.

Gerrit.

Na rust blijft RVVH een tijd lang de baas over deze tweekamp totdat de bezoekers ineens de aansluiter weten te fabriceren. Gerrit Bestebreurtje geselt uit een directe vrije trap de paal en neef Henk Bestebreurtje promoveert de verkregen rebound alert reagerend tot 2-1.
En dan weet je wel bij dit spelletje! Dan kan een partijtje plotseling zomaar omslaan. RVVH krijgt nu ineens de bibberaties en bij Rijsoord roken ze iets: de gelijkmaker! Het bleef echter bij ruiken. RVVH trok de 2-1 over de streep en hervindt de aansluiting met de buurtjes. De sportieve wedstrijd kreeg nog een lange nasleep in de kantine van RVVH. De penningmeester van RVVH moest zijn zaterdagavondvisite afzeggen in verband met de noodzakelijke overuren bij het tellen van de guldens en het poetsen van de knaken.

Het is één week voor de start van een nieuwe competitie. Het betreft de komende voetbaljaargang 69/70. Alle Ridderkerkse voetbalclubs krijgen een podium om zich te presenteren in het best gelezen voetbalweekblad van Nederland: De Combinatie! Vandaag stellen de mannen van RVVH zich aan het Ridderkerkse lezerspubliek voor. RVVH komt dit seizoen opnieuw uit in de hoogste klasse en dat betreft de zogenaamde 2e klasse B. Waar Hercules en Rijsoord het afgelopen seizoen nog bij elkaar werden ingedeeld daar heeft de competitieleider nu, in al zijn wijsheid, besloten dat Rijsoord ingedeeld wordt in de 2e klasse C.
 

Den Bleijker.

RVVH heeft de gerenommeerde trainer Daan den Bleijker aangetrokken als opvolger van de succesvolle oefenmeester Henk den Boer. In zijn prognose voorafgaand aan dit nieuwe seizoen verwacht Den Bleijker dat Noordwijk, Zwart Wit ’28, De Meeuwen en RVVH dé  kandidaten zijn om zich als beste 4 in deze competitie te manifesteren. Dit zou dan automatisch promotie naar de nieuw te vormen 1e klasse van de KNVB betekenen. Daan zou, voor wat betreft Noordwijk en Zwart Wit ’28, gelijk krijgen. Noordwijk zou kampioen worden en Zwart Wit ’28 plaatste zich als 2e  op de ranglijst. Met deze grootmachten promoveerden Ter Leede als ( 3e ) en De Zwerver als ( 4e ) mee richting die nieuw ingevoerde hoogste 1e klasse. En RVVH? Het werd zo’n seizoen om snel te vergeten. Alleen degradant Barendrecht weten de Ridderkerkers nog onder zich te houden.
 

Fons Cornelis.

Op de foto zie je langzamerhand dat de jonkies van RVVH aan het doorbreken zijn. Fons Cornelis en Cees Steketee nestelen zich tussen de gevestigde orde van RVVH. Na 1 seizoen was Daan den Bleijker overigens al weer vertrokken bij RVVH. Het bleek simpelweg geen gelukkig huwelijk tussen Hercules en de gelouterde trainer. Joop Herwig zou Daan, een seizoen later dus al, opvolgen. Maar ook Joop hield het maar één seizoen vol in Ridderkerk waarna Cor van der Gijp als nieuwe trainer voor de selectie kwam te staan. Het wordt eentonig, maar ook Cor hield het na één seizoen weer voor gezien. Met Gerard Weber daarna, voor 4 seizoenen aan het roer, kwam er eindelijk weer wat rust en stabiliteit op het trainersfront bij de blauwwitte strepen. 

Aan de Willem de Zwijgerstraat is het half bewolkt en de thermometer tikt nog net een graadje of negen aan. Matchday bij ASWH! En niet zo’n beetje een belangrijk potje ook zeg! Vanmiddag krijgt ASWH bezoek uit Ridderkerk. De zebra’s (troetelnaam voor Bolnes) kruisen de degens met de Ambachters. En om de snelheid van de tijd nog eens tot ons door te laten dringen: aanstaande donderdag hoopt de meest bekende inwoner van Bolnes (Lee’ n’ Huijzer) zijn 16e verjaardag te vieren aan ‘Het Dijkje’.
 

Makkie.

De voetballers uit Bolnes staan stijf onderaan de ranglijst in deze 4e klasse C. Op papier dus een ‘makkie’ voor de thuisclub. En mocht ASWH vanmiddag de volle buit pakken dan zijn ze kampioen en keren ze komend seizoen weer terug in de 3e klasse. Het bloednerveuze ASWH schotelt de trouwe Ambachtse aanhang een heus billen-knijpen-duel voor. Het is dat het defensief als een huis staat in de Ambacht-afweer anders had het zomaar mis kunnen lopen. Pas twee minuten voor rust wordt het eerste gaatje geslagen in de dichtgetimmerde defensie van Bolnes. Het is Bas van den Bovenkamp die, voorbereidend werk van Joop Valk, met een gemene schuiver afrondt tot 1-0. Bas (rechtsbinnen) en Joop (rechtsbuiten) vormden een gouden tandem in die tijd. Dit kunststukje herhaalt hetzelfde duo diep in de tweede rondgang nog een keer waardoor de partij met 2-0 in het slot wordt gegooid. Twee minuten voor tijd glipt Bas nog een keer tussen de blauwwit geparkeerde bus door waarna hij binnen de beruchte lijnen ongeoorloofd een halt wordt toegeroepen.
 

Dandy.

Scheidsrechter Molendijk is onberispelijk en wijst gedecideerd naar de witte, ronde kalkvlek. ‘Genoeg aandacht voor de spelers, nu is het mijn beurt’, bedenkt de dandy in het zwarte pak. Onder grote hilariteit van alle supporters snerpt het drie keer op z’n fluit: ‘t’ is welletjes voor vanmiddag’! En de strafschop wordt niet meer genomen. ASWH zal het een zorg zijn. Het ongeslagen kampioenschap is een feit. Bolnes keert met lege handen terug naar hun bekende scheepswervendorp. Bij Boele, Pot en Verolme zal er maandag rond schafttijd en onder werktijd niet al te veel aandacht aan deze nederlaag besteed worden. Nog enkele opvallend details. De 2e Bolnesspeler vanaf rechts heeft zwarte kousen. Alle andere Bolnessenaars dragen gestreepte. Bij ASWH-spits Van de Ruit zijn z’n sokken ook gestreept maar Freek Koster draagt z’n kousen weer in het zwart. De kale ronde steppe verraadt dat we de ‘zestien’ naderen. De jute zakken op de achtergrond moeten de zwartkijkers op afstand houden. En doe je vandaag of morgen een boodschapje op winkelcentrum De Schoof te Hendrik-Ido-Ambacht dan wandel je ongemerkt op deze historisch voetbalgrond.

U bent getuige van de opening van het gloednieuwe Sportpark door de 56-jarige (over 6 dagen hoopt Cor 57 te worden) burgemeester Cornelis Jan van der Hoeven. De ‘baas’ van Ridderkerk showt hier voorafgaande aan een korfbal-openingswedstrijd tussen de Ridderkerkse korfbalbewoner van het Sportpark, Sagitta en de sterke korfbalclub Zuiden uit Rotterdam, zijn (on)handigheid bij de eerste officiële doelpoging richting de onzichtbare korf. De lichaamstaal van de vier korfballers zegt genoeg: hier heeft zojuist iemand een bal in de handen gedrukt gekregen die nooit zelf buiten gespeeld heeft. De wedstrijd zou overigens  uiteindelijk verre van een korfbaluitslag meekrijgen. Na een 1-1 ruststand verzieken de bezoekers, met een uiterst schamele 1-3 zege, de feestpret van Sagitta. Ach, het is maar korfbal hè, en bovendien een vriendschappelijke pot!
 

A.R.P.

Waar de burgervader eerst zijn hand ietwat knullig liet spreken met een rechtshandige opgooibal tussen de korfbalbewoners laat onze geliefde burgemeester even later zijn voeten spreken. Als fanatiek ARP aanhanger geeft hij vreemd genoeg met links, de eerste balwenteling, op de fraaie grasmat, zijn zegen. Met diezelfde voet trapte hij kort hiervoor, tijdens zijn openingsspeech, waar ook Dirk Nijs, als official namens de KNVB, de heer Plooi namens de chr. korfbalbond en de heer Bijloo namens het district Rotterdam van de KNVB acte de présence gaven, ook nog een open deur in, door te stellen dat ‘de sportbeoefening niet meer weg te denken is uit de samenleving welk mits zij goed wordt aangewend zegenrijk werk verricht’.
 

O.K.K.

Dan maar snel over de wedstrijd op het centercourt. Daar wachtte tenslotte toch het hoofdgerecht van vanmiddag. Want ‘uiteraard’ ging de meeste belangstelling toch uit naar de voetbalwedstrijd tussen een mix van spelers van de voetbalbewoners van het Sportpark. Die van Slikkerveer en RVVH namen het op tegen een sterk combinatie-elftal van Excelsior Rotterdam. De score bleek een stuk aantrekkelijker dan de milde score bij het voorgerecht van de korfbalteams. Na een 3-0 pauzestand eindigde het aantrekkelijke voetbalpotje in een 4-2 zege voor de mix van de Ridderkerkse Sportparkbewoners.

In de pauze lieten de mannen en vrouwen van OKK zien dat ze veel leniger waren dan de voetballers en korfballers bij elkaar. In de tussenperiodes bliezen de Ridderkerkse fanfare en de Harmonie uit Slikkerveer zeer hoog van de toren. Pff, zo het officiële gedeelte zit erop. Het gewone volk kan eindelijk voor het eerst in een fonkelnieuwe kantine aan de 3e helft kon beginnen.

Volgens het weerbericht van deze dag haalde de thermometer nog net de 9 graden. En de zon? Die liet zich hooguit een uurtje zien. Maar in Rijsoord scheen de zon zelfs geen minuut! Rijsoord ploetert zich dit seizoen naar het einde. Uiteindelijk zal het zelfs een inktzwarte voetbaljaargang worden. Met slechts 15 punten degradeert Rijsoord naar de 3e klasse. Vanmiddag staat in deze afdeling (2A) de thuisontmoeting tegen De Meeuwen op het programma. Aan de heenwedstrijd, destijds te Zoutelande, bewaarde de ploeg van trainer Isendoorn nota bene nog goede herinneringen. Met 1-3 werd, de lange terugreis uit Zeeland, met een overwinning op zak nog een zalig ritje richting Rijsoord. Maar vanmiddag nemen de gasten uit Zeeland met een zelfde eindstand revanche, 1-3. Rijsoord verkeert in zwaar weer. Het is de verslaggever vanmiddag allemaal niet ontgaan. De thuisclub wil wel en herbergt ook wel genoeg kwaliteit, maar het loopt voor geen meter. Ook doelman Henk Schouten wordt meegetrokken in de neerwaartse spiraal en gaat opzichtig in de fout bij de 0-2, wat tevens de ruststand is.  Slechts Henk de Snoo zit in het eerste deel nog tegen een huldiging aan maar zijn venijnige uithaal blijkt te hoog gemikt.

Bloed.

De kommer en kwel bereikt een hoogtepunt als aanvoerder Jaap Roos zich zelfs genoodzaakt voelt tot radicaal ingrijpen. Jaap verzoekt zijn trainer om de recalcitrante Gerrit Bestebreurtje eruit te halen. Nou dat is een gezellige boel geweest aan de Vlasstraat. Ik zie het allemaal al voor me. Nul twee achter! Een bloedfanatieke Jaap, een bloedzuigende Gerrit en uiteindelijk dus figuurlijk bloed aan de paal! Man, man, man dat zal me een heisa geweest zijn. Via invaller Jan de Ruiter weet Rijsoord er toch nog een spannende slotfase uit te peuren maar met de 1-3 strooien de Zeeuwen hun eigen Zoutelandse zout in de Rijsoordse wonden. Het blijkt de genadestoot voor Rijsoord dat vanmiddag dus De Meeuwen een gezellige, lange terugtoch naar Walcheren aanbiedt.
De Meeuwen overvleugelen dus de ‘Kraaien’. Rijsoord speelt dit seizoen 20 wedstrijden waarvan het er slechts 4 weet te winnen. Negen stuks eindigen in verlies waarvan er eentje vandaag is beschreven. 

De zondagamateurs van Bolnes kennen een vrij magere competitiestart. De eerste twee duels gingen beide verloren maar verleden week werd dan toch de eerste ‘tweepunter’ binnen geharkt. Tegenstander V.O.B moest er met 2-1 aan geloven. Dat zou de Bolnesser burger toch moed moeten geven. Met drie gespeeld en twee punten is de tijd aangebroken om die ingezette opgaande lijn maar eens door te trekken. De tegenstander vanmiddag heet Eurosport. Die mannen tellen slechts één schamel puntje meer dan Bolnes. Eurosport!! Op zich een clubnaam met een commercieel tintje. Je zou je af kunnen vragen of Eurosport deze wedstrijd ook live gaat uitzenden vanmiddag. Maar het ene Eurosport is het andere Eurosport niet. Inmiddels is Eurosport al lange tijd een voetbalclub, die, als zovele Rotterdamse voetbalverenigingen, is opgegaan (lees: gefuseerd) in een andere voetbalvereniging.
 

Piet van Dijk.

Bolnes krijgt vanmiddag een wazig beeld voorgeschoteld omdat Eurosport als een stoorzender fungeert voor Bolnes. De verleden week nog zo hoopvol lijkend ingeslagen weg wordt door Eurosport geblokkeerd. En hoewel de bezoekers al snel op voorsprong komen lijken de ook niet al te best spelende gasten voor de zebra’s toch eigenlijk een te nemen hindernis. Maar alleen Dries de Ridder en Jaap Snijders krijgen van de plaatselijke correspondent deze middag een voldoende. Dat geldt ook voor doelman Van Wingerden die de bezoekers met knappe saves van een hogere score weet af te houden. Halverwege deel twee valt ook de 0-2 en tevens nog wat anders: het doek!  Alhoewel?  Het is Piet van Dijk die koppend, met zijn 1-2, Bolnes nog een spannende slotfase aanbiedt. Maar helaas. Het blijft bij die ene tegentreffer. Reeds na vier wedstrijden is Bolnes al vroeg in de gevarenzone beland. 
 

Arie Singewald.

De schitterende actiefoto vertelt eigenlijk ook in een fractie het verhaal van deze tweekamp. Bolnes-verdediger Arie Singewald (opgestroopte mouwtjes en afgezakte kousen) kun je niet verwijten dat er zonder inzet wordt gespeeld vanmiddag. Echter de voorzet van de bebrilde rechterspits van Eurosport kan Arie er niet meer uithalen. Het is trouwens wel te hopen dat het enkelgewricht van de Eurosporter er geen nare werkweek aan heeft overgehouden. Het hoort helaas bij het relaas van deze verloren zondagmiddag: Bolnes kwam overal een stapje te laat! Op naar volgende week dan maar voor een nieuwe wedstrijd en aldus: nieuwe kansen!

Het betreft de komende voetbaljaargang 69/70. Alle Ridderkerkse voetbalclubs krijgen een podium om zich te presenteren in het best gelezen voetbalweekblad van Nederland: De Combinatie! Vandaag stellen de mannen van Rijsoord zich aan het Ridderkerkse lezerspubliek voor. Trainer Jan Isendoorn begint aan zijn tweede seizoen aan de Vlasstraat. Zijn uitspraken, vooraf aan de nieuwe voetbaljaargang, getuigen weliswaar als voorspelbare intikkertjes maar toch ook van een zekere realiteitszin. De eerste 4 geklasseerde teams in de eindstand zullen automatisch promoveren naar de nieuw te vormen 1e klasse en Isendoorn is van mening dat zijn sterke selectie daartoe in staat moet worden geacht.
 

IJsselmeervogels.

‘We zijn er nog niet’ en ‘er moet nog veel gedaan worden’ zijn de bekende intrappers van de opendeuren. Maar met de opmerking: ‘een vierde plaats moet mogelijk zijn,’ komt zijn geloof in deze selectie naar een goede afloop ook in beeld. En Rijsoord zal de voorspelling van Isendoorn aangaande die promotie ook bijna waar weten te maken. 
Maar ja bijna…dat blijkt dus niet genoeg. SHO wordt kampioen. GVVV en Heerjansdam promoveren als 2e en 3e geplaatsen in de eindrangschikking eveneens. 
En Rijsoord eindigt keurig als 4e! Maar helaas moet Rijsoord die stek met Ijsselmeervogels en VRC delen. Alle drie ploegen doen dat met 22 gespeeld en 26 punten. In een zinderende nacompetitie op neutrale terreinen tegen deze twee gerenommeerde voetbalteams gaat uiteindelijk IJsselmeervogels er met de buit vandoor. 
Rijsoord dus nipt geen 1e klasser. En hoe gek kan het gaan in voetbal. In het seizoen daarop (70/71) degradeert Rijsoord en keldert naar de 3e klasse. 
Ook maar met een opendeurtje eindigen dan. 
De bal is rond!

Van de hoofdpersoon, links op deze foto, is het toevertrouwen van tekst aan het papier in één artikel, eigenlijk veel te weinig. Over deze mooie Moos zou je namelijk een boek kunnen schrijven. Links vuurt de kleurrijke Rijsoord-speler Gerrit Bestebreurtje een kiezelhard schot af richting het vijandelijk doel. Hij toont hier één van zijn machtige voetbalwapenfeiten! De tegenstander is vandaag weliswaar onbekend maar die onbekendheid geldt zeker niet voor Gerrit; alias: ‘de Beer’. Die krachtige bijnaam ‘Beer’ erfde hij van zijn vader die in het durp Rijsoord aan de Mauritsweg onder andere een hondenkennel runde. Gerrit vulde het beroep van pa later op geheel eigen wijze verder in. De originele stambomen van de honden behelsden wel eens een bewust typefoutje en later handelde Gerrit als echte kraai ook nog een poosje in een andere vogelsoort: papagaaien waar een steekje aan los zat!
 

Geiten.

Hij was sowieso verzot op dieren. Toen DFC zijn begaafde talent had gescout en hem een semiprofcontract aanbood nam Gerrit ongevraagd een paar geiten mee naar de training. Die liet hij vervolgens debuteren op het hoofdveld. Dat scheelde dan weer wat maaiwerk voor de Dordtse terreinknecht. De ‘Beer’ was een markante belhamel. Je hield van hem, als je het voetbaloog ook wat leuks gunde maar als serieuze teamgenoot kon je je aan Gerrit soms ook mateloos irriteren. Maar één ding is zeker: de bal was zijn beste vriend! Hij was een heerlijke pingeldoos. Bij Rijsoord werd hij de eerste voetballer die de panna al in de jaren ‘60 al introduceerde. Vooral als het een beetje motregende was Gerrit in z’n element. Links en rechts liet hij verdedigers dan voor de verkeerde optie kiezen als hij op je af sjeesde. Met als verrukkelijk toetje: dat zuivere tikkie door beide stokken. Ook beschikte hij over een prima koptechniek. Dan smeet-ie die mooie knoestenkop zonder blikken of blozen tegen een strakke voorzet aan.
 

Cor van der Gijp.

Hij had voor niemand ontzag. Toen hij van Rijsoord ooit naar buurman RVVH verkaste zei hij doodleuk tegen de toenmalige trainer Cor van der Gijp: ‘Let effe op Cor hoe ik deze voorzet tegendraads ga inkoppen’! En dat brutaalweg tegen de beste kopper die Feyenoord ooit gehad heeft! Hij stond ook bekend om zijn ongenadig harde uithalen. In een wedstrijdje te Oud Beijerland schoot hij ooit een lat in tweeën. Oké, de dwarsligger bleek in verre staat van aangevreten houtrot maar als een wedstrijd na 6 minuten spelen wordt gestaakt vanwege vallend hout dan staat er een uniek streepje op je voetbal CV. Natuurlijk had hij meer uit zijn voetballoopbaan kunnen halen. Maar als levensgenieter was hij wel écht! Zijn uitgevoerde koprollen in een bomvolle Rijsoord-kantine zijn legendarisch. Analyseer de uitvoering van deze geschoolde trap op de foto nog maar eens. Deze ‘Beer’ kon voetballen hoor!

RVVH speelt, met nog twee competitieronden voor de boeg de thuiswedstrijd tegen het immer lastig te bestrijden Wilhelmina ’26 uit Wijk en Aalburg. Ga maar eens winnen van een ploeg die, centraal achterin, patron Frans van Wijk heeft staan. Franske heeft zijn manschappen hoogstpersoonlijk de opdracht gegeven om zeer compact te verdedigen, zoals ze overigens bijna elke week doen. Welnu de foto spreekt eigenlijk al een beetje boekdeeltjes. Het fragment neemt ons mee in het strafschopgebied van Wilhelmina ’26 waar er behoorlijk wat aan dek is, namelijk: alle hens!
 

Herman Driesens.

RVVH kan, bij een zege, nog altijd de laatste te vergeven periodetitel, winnen. Echter, ondanks rissen van mogelijkheden en kansen, is het slechts Herman Driesens gelukt om te scoren. Dat doelpunt fabriceerde Herman zelfs ook nog met zijn intelligente hoofd. Op zich niets bijzonders, want Driesens was een verstandige en technisch begaafde voetballer maar koppend scoren viel, wat Driesens betreft, toch in de categorie: sporadisch! Herman kopte indien het strikt noodzakelijk was.
Bij het theedrinken staat het 1-0. 
Na rust blijft Hercules uiteraard op zoek gaan naar een veiligere marge en doelman Frank Anemaat van RVVH behoed zijn ploeg vervolgens zelfs nog voor een Aalburgse gelijkmaker. Omdat RVVH maar blijft morsen met het verzilveren van de kansen grijpt trainer Ad Bakker in met de nodige wissels.
 

Jan Alderliesten.

Met Arie van Gent en Jan Alderliesten, voor respectievelijk Harry Nugteren en Michael Hartgers  komen er twee pinchhitters bij, die, de inmiddels op de ellenbogen lopende verdedigers van Wilhelmina’ 26, nóg meer arbeid gaan bezorgen. Als je namelijk als verdediger al snakt naar het eindsignaal en je moet in de slotfase ook nog eens deze onrustige twee ingevallen darren bestrijden dan kom je in de fase van het gooien van iets terecht. In dit geval: de handdoek! De wissels sorteren uiteindelijk het nodige effect. Fred Daane (2 keer) én Arie van Gent bepalen de eindscore naar 4-0. Het hoogtepunt of wellicht beter geformuleerd ‘dieptepunt’ vond plaats na de 3-0 van Daane. Arbiter Sprong negeerde op cruciale momenten de vlaggenist van Wilhelmina voor de 2e keer deze middag (ook bij de 1-0 stond de Brabantse vlaggenist fier met de vlag kaarsrecht in de lucht). Het gevolg: een onbeweeglijk vlagje op de grond en een pissig weggelopen grensjager én een druk middagje voor de verzorger. Die moest namelijk ook nog een kwartiertje noodgedwongen gaan vlaggen.
 

Fred Daane.

Terug naar de het fotomoment. Vijf Wilhelmina spelers waaronder doelman Arie Kant zijn naarstig op zoek om de bal weer een oplawaai te kunnen geven. Harry Nugteren van RVVH heeft er waarschijnlijk zojuist een niet beloonde schwalbe opzitten. Fred Daane doet in elk geval wat je altijd als speler in een dergelijke situatie moet doen: gillen om een strafschop! Scheidsrechter Sprong had vanmiddag geen trek in (extra) hulp voor RVVH die ze volgens de grensrechter van de bezoekers bij RVVH vandaag al genoeg gekregen hadden. RVVH eindigde dit seizoen als 4e achter kampioen Zwart Wit ’28 . In Wijk en Aalburg vierden ze op het eind van het seizoen weer eens handhavingsfeestje. 

Slikkerveer komt dit seizoen uit in de 1e klasse B. Trainer Paul Driessen beschikt over een prima lichting. Maar wél over een lichting die uiteindelijk té licht zal blijken om zich in dit loodzware seizoen te handhaven. Vanmiddag is het in Leidschendam tegen RKAVV reeds vijf voor twaalf ondanks dat het tijdstip van de aftrap om 14.00 uur is. En na negentig minuten voetbal is het zelfs één minuut voor twaalf geworden. En het begon allemaal nog zo hoopvol. De zeer acceptabele start resulteert in een 1-2 voorsprong maar na het laatste fluitsignaal is het toch de thuisclub dat Slikkerveer de punten afhandig heeft weten te maken. Het wordt namelijk 3-2. De 0-1 komt van de voet van Michel Brouwer. De geblokte spits schat een diepe bal van Ewout Netten op de juiste waarde in en omspeelt behendig de RKAVV-keeper, 0-1. Vervolgens krijgt Slikkerveer met tegenslag te maken. Een onbenullig handsballetje van Hugo de Vries leidt tot een elfmeter welke Steve Faber onberispelijk achter doelman Bart Melsert mikt, 1-1.
 

Archieffoto.

Johan Fokkens showt dan rond het half uur zijn killersinstinct door een schampkopbal van Brouwer alert tot 1-2 te verlengen. Omdat het een uitwedstrijd betreft heeft de correspondent van de Combinatie een archieffoto van Johan Fokkens opgetrommeld (zie hierboven). De niet bepaald geringe foto van Johan siert het wedstrijdartikel op. Maar de wedstrijd zal er echter nauwelijks verder van opfleuren. Het is doelman Melsert die Slikkerveer vervolgens met schitterende reddingen op de been houdt maar de wankelende roodzwarten moeten zich in de eindfase toch gewonnen geven. Steve Faber en Patrick van Rijn heten de letterlijke afmakers van de Leidschendamse formatie, 3-2.
 

Spook.

Slikkerveer heeft na deze zondag nog twee wedstrijden om het degradatiespook de nek om te draaien. Dat is bij een spook sowieso al een lastige klus en het zou helaas ook niet lukken. Volgend seizoen dan maar weer eens proberen in de tweede klasse. Saillant detail! Ook die voetbaljaargang zou Slikkerveer maar net boven de gevaarlijke streep eindigen.

Het contrast op deze foto kan nauwelijks beter in beeld gebracht worden. Bolnes-aanvaller Henk Geene, uiterst rechts met rugnummer 8, heeft zojuist de 2-1 gescoord. Links noteren we schitterende lichaamstalen van H.S.C. dat voor even V.V.V. heet:  Verslagen Vlaardingse Verdedigers. Het blijft uniek dat een foto dit allemaal zo nauwkeurig kan vastleggen. Nummer 4 druipt reeds nukkig af en de kalende verdediger tussen de palen straalt bepaald ook geen vrolijkheid uit. Doelman Ster zoekt de bal en tilt het net wat hoger op om dat ‘ronde monster’ nu wél onder handen te nemen. Henk Geene zal het allemaal een worst wezen. Zo loop je nou juichend weg na het maken van een goal. Hè, hè! ‘Hij’ zit er eindelijk in.
 

Korfballen.

Bolnes heeft het namelijk loeizwaar in deze wedstrijd gehad. Met de nadruk op gehad! Na een  0-1 ruststand is het nu dus 2-1. Kort na dit tafereel schakelen ze bij Bolnes over op een ander spelletje. Het team van René Brevé gaat hierna namelijk een half uurtje korfballen. Met dank aan doelman Ster van H.S.C. die geblesseerd moet uitvallen. En Hollandiaan Satelliet Combinatie heeft geen reservekeeper kunnen optrommelen voor het uitduel tegen Bolnes. Dus moet er noodgedwongen een veldspeler het doel gaan verdedigen. Het lot valt op Robert van Michels. Nou, da’s lekker! Ga er maar aanstaan! Ga jij bij een zojuist opgelopen 2-1 achterstand, jouw, enige echte keeper vervangen, die ook nog eens Ster heet en hiervoor ook als een ster heeft staan keepen! Met nog nauwelijks een half uur voor de boeg bewijst Robert dat hij een best wel aardige amateurvoetballer is maar dat hij van keepen geen kaas heeft gegeten. Maar liefst zeven keer wordt de trekker in het voordeel van Bolnes na zijn komst onder de lat nog overgehaald. Een korfbaluitslag van jewelste, 9-1!
 

Santcroos.

Op het naastgelegen korfbalterrein van Bolnes wordt deze score vanmiddag niet geëvenaard. Voor H.S.C. is dit een wedstrijd om heel erg snel te vergeten en voor Bolnes is dit potje zeker geen tegenvaller zullen we maar denken. Nog even de doelpuntenmaker van Bolnes op een rijtje. Jeroen Santcroos scoorde de 1-1 en Henk Geene, zoals gememoreerd en zichtbaar op de foto de 2-1. Owen Doesburg 3-1, Santcroos 4-1, Geene 5-1, Perry van Tol 6-1, Santcroos 7-1, Danny Verkade 8-1 en tenslotte zorgde een benutte elfmeter van Santcroos voor 9-1. Na het laatste fluitsignaal kwam de terreinknecht keurig de korfbalmandjes weer van het hoofdveld weghalen.

Het is bijna 17.00 uur. Hier overheerst de vreugde! Dit zijn de momenten waarvoor de voetballers het allemaal doen. Het is knuffel-time bij de beslissingswedstrijd Rijsoord-JAC. Tussen maar liefst zeven feestvarkens door wandelt ‘the-man-in-black’. De routine van de ranke referee druipt er vanaf. Als je al heel lang langs de amateurvelden slentert herken je de arbiter zelfs aan z’n achterkant. Het is de Rotterdamse toparbiter Herman van Merkesteijn. Hier sjokt een autoriteit terug naar de middenstip. Als het allemaal echt belangrijk werd bij amateurpotjes trommelde de KNVB Herman op. Rijsoord heeft het rechtstreekse kampioenschap in de laatste competitiewedstrijd uit, bij het volop tegen degradatie strijdende Barendrecht niet weten te behalen. De derby eindigde in 0-0. En dus is Rijsoord genoodzaakt om in een drieluik samen met JAC en SSS te strijden om de felbegeerde titel in deze 3e klasse waarin het 1 seizoen geleden naar toe was gedegradeerd.
 

‘Handkopbal’.

Het ‘Haagsche’ JAC werd in de eerste confrontatie tegen SSS met 0-3 geklopt. Vanmiddag zal er bij Rijsoord dus gewonnen moeten worden. Maar het is Rijsoord dat met 1-0 gaat zegevieren en de foto is kort na deze enige treffer vereeuwigd. Het is matchwinner Hans Verschoor die als 3e vanaf links in de armen valt van Kees van de Berg en Bas Huizer. Diezelfde Verschoor blijkt overigens de uitvinder van de ‘handkopbal’. In het bloedstollende treffen met Barendrecht had zijn verkapte kopbal met zijn hand al geleid naar een loopje richting middenstip maar de arbiter van dienst kon die middag uiteindelijk niet om de VAR (de clubgrensrechter van Barendrecht inclusief een volksstam ziedende Ziedewij-spelers) heen en keurde de goal alsnog terecht af. Maar vanmiddag flikt die dekselse Hans datzelfde geraffineerde kunstje wederom. 
 

Poets.

Maar arbiter Van Merkesteijn gebruikt z’n arendsogen en weigert zich een poets te laten bakken door een ‘poot’ van een ‘kraai’. Uiteindelijk blijkt Verschoor zijn handjes ook gewoon thuis te kunnen houden. Hij heeft zijn cluppie hier zojuist, vlak voor de pauze, naar 1-0 geschoten. Dus moet de klus volgende week in Klaaswaal tegen Sport Staalt Spieren definitief geklaard gaan worden. Als dáár gewonnen wordt keert Rijsoord na 1 seizoen meteen weer terug naar de 2e klasse. En er gaat daar uiteindelijk ook gewonnen worden! En wederom is er een hoofdrol voor Han(d)s Verschoor weggelegd. Dit keer een letterlijke hoofdrol wel te verstaan. Want kanjer Hans bewijst dat hij ook met het hoofd waanzinnig uit de voeten kan. Zijn magistrale kopbal is goed voor de belangrijke 0-1 in de finale van deze drieluik, die het elftal van de pas 26 jarige trainer Leo van Graafeiland uiteindelijk winnend met 1-2 af weet te sluiten.

Bolnes-zondag speelt een thuiswedstrijd tegen koploper Ursus uit Schiedam. Bolnes liet zich verleden week nog een zeker lijkend gelijkspel ontfutselen in Brielle waar de plaatselijke WRW er in de laaste minuut alsnog met de volle buit vandoor wist te gaan. Vanmiddag lijk het allemaal kat in het bakkie want Bolnes staat op het punt een 3-1 voorsprong te gaan nemen. Op bovenstaande prent moet de bal nog anderhalve meter afleggen om de ‘3’ definitief op het scorebord te doen zetten. Koos van Es en Frans van den Heerik hebben een 0-1 achterstand keurig weten om te buigen in een 2-1 ruststand. En, zoals aangehaald, krijgt u de 3-1  hier live aangeboden.
 

Hans van der Sluis.

Dit noemen ze nou een wereldgoal. Frans van den Heerik heeft een verrukkelijke voorzet aangesneden op de inkomende Hans van der Sluis. Hans imiteert hier één stokoude vis en één stokoude Nederlandse voetballer. Die vis heet een snoek en die voetballer heet Beb Bakhuys. Voor de jongere lezers zal de snoek ongetwijfeld het meest bekend in de oren klinken. De uitvoering van deze 3-1 verdient in elk geval nu een keertje wél de schoonheidsprijs. Dit plaatje is tevens een plaatje van een doelpunt. Eentje om in te lijsten. Het beslissende gat lijkt te zijn geslagen. Maar als het woordje ‘lijkt’ om de hoek komt kijken dan is er onheil op komst. De tegenstanders uit de jeneverstad hadden kort voor deze fraaie treffer van Van der Sluis reeds een strafschop gemist omdat de uit het 3e afkomstige doelman Flach de bal had weten te stoppen.
 

Jenever.

Maar de arbiter van dienst had kennelijk ook stiekem wat jenever bij de thee gedaan in de rust want hij bediende Ursus in de slotfase wel heel makkelijk van nog een strafschop. Deze werd wél benut, 3-2 en dan weet je het wel in ons voetbalwereldje! Dan wordt het billen-knijpen-time! En warempel, ja hoor! De leidsman wijst hierna nog een keer naar de stip. Volgens de verslaggever van dienst was deze elfmeter echter voor 100 procent terecht gegeven. Dries de Ridder maakte hands dat zowel te zien als te horen was. Zoiets lees je ook niet elke dag. Volgens de ietwat aangeschoten referee in elk geval geen ‘aangeschoten’ hands. En zo ’n beetje de laatste trap van dit strafschoprijke duel leverde een goal op waardoor Bolnes op de valreep wederom een kostbaar punt, net als een week hiervoor, verspeelde. Laten we vooral het mooiste kunststukje van deze middag van hierboven maar koesteren: de snoekduik á la Beb Bakhuys. Het ontwerp komt van Hans van der Sluis.

Slikkerveer speelt een thuiswedstrijd tegen baggeraars. Nou dan weet u meteen dat de tegenstander vanmiddag Sliedrecht heet. Het dorp had naam verworven in de baggerindustrie. Veel inwoners verdienden daar hun brood mee. Er is anno heden zelfs nog een museum aan overgehouden. Als je echt niets te doen hebt kun je daar wel een paar uurtjes aanmodderen. Maar snel terug naar de wedstrijd. Het wordt een spijkerharde tweekamp. Met name Sliedrecht maakt er een baggerpartij van en schuwt daarin niet de grove middelen. Doelman Hans Plaat van Slikkerveer houdt er een retourtje met de ambulance naar het ziekenhuis aan over.
 

Bas Verhoeven.

De correspondent noteerde maar liefst 27 vrije trappen in het voordeel van de thuisclub. Na een kwartier komt Slikkerveer op een 1-0 voorsprong. Op de foto staat deze goal vereeuwigd. Eén supporter achter het doel juicht al terwijl de bal nog tegen het nylon moet komen. De uithaal is nota bene van een debutant bij de roodzwarten. Het is Bas Verhoeven. Bas gaat hier hetgeen hierboven keurig vastgelegd is een breedleggertje van Cor van der Wal tot een wonderschone goal promoveren. Zijn uithaal is vanaf zo’n 30 meter van het vijandelijke doel afgevuurd. Zoals u zelf kunt waarnemen heeft de Sliedrechtse goalie de bal ook gezien… maar daar bleef het dan ook bij. Slikkerveer gaat vanaf dat moment ook prima voetballen maar vergeet de voorsprong uit te bouwen en een sporadische uitval van de bezoekers levert hen een onverwachte elfmeter op (Theo Klootwijk heeft binnen de zestien een baggeraar onreglementair een halt toe geroepen). Jan van Sint Anneland maakt er vanaf de stip 1-1 van.
 

Botte bijl.

Slikkerveer grossiert werkelijk in het missen van kansen en Sliedrecht haalt met hangen en wurgen de thee met een gelijkspel. Kort na rust weet Wim Blok zijn ploeg naar de 2-1 te schieten. Sliedrecht schakelt hierna over naar het HBB-systeem (Hanteren Botte Bijl). De verslaggever van die dag spreekt over een bikkel en bikkelhard Sliedrecht. Toch valt de 3-1 en tevens mooiste treffer van de middag. Opnieuw heeft debutant Verhoeven er deel aan. Bas is één van de vele schijven van een heerlijke aanval waarvan ‘killer’ Teus van Vliet koppend het eindstation is. Maar Sliedrecht legt zich niet neer bij deze achterstand en komt nog met ruim een kwartier te bikkelen terug in de wedstrijd via een kopgoal van aanvoerder Van der Graaf, 3-2. Hierna moet Slikkerveer werkelijk met man en macht de 3-2 over de streep zien te tillen. Invaller-doelman Barend de Bruin van Slikkerveer laat echter geen goal meer door waarna het laatste fluitsignaal als muziek in de oren van de thuisclub klinkt. Bas Verhoeven is als debutant meteen in het diepe gegooid. Dit heet grote-mannen-voetbal! De verslaggever gooit in zijn slotzinnen nog met modder naar de veel te hard spelende Sliedrechtenaren. Het zal ze niet gedeerd hebben want morgen moet er weer letterlijk in de modder en met modder gewerkt worden.