De zondag-tak van Bolnes treed aan tegen Ursus. De Schiedamse club heet tegenwoordig na een tweetal fusies: vv Kethel Spaland. Dit fotomoment toont overduidelijk aan dat de voetbalclubs in de ‘sixties’ nog gewoon op natuurgras hun wedstrijden afwerkten. Nou, ja…’gewoon’ natuurgras!
Ik wil niet beledigend overkomen op de toenmalige terreinknecht van Bolnes maar dit zou anno heden absoluut niet door de beugel kunnen. Ik heb me wel eens laten vertellen dat zelfs de koeien van boer Ary Gerritsz aan de Kievitsweg doordeweeks op dit veld met zwachtels om hun poten liepen te grazen.

 
Bleke.

Maar op deze foto graast óók iemand. Namelijk een Schiedamse keeper (rechts). Of nog beter geformuleerd: hij lijkt hier reeds te grazen genomen zijn! De foto geeft verder twee gespannen Bolnesse gezichten weer. Het zijn de bleke gelaatsuitdrukkingen van voetballers waar het moment lijkt aan te breken om op voorsprong te komen óf om de stand weer gelijk te trekken. Want naar die stand moeten we ten tijde van deze foto-opname een beetje gissen. Hoewel? Na de rust heeft kopspecialist Koos van Es, de vrij vroeg opgelopen 0-1 achterstand, met een magnifieke kopstoot weten te nivelleren. Maar het wedstrijdverslag spreekt vervolgens van een radicale misser van ‘spil’ Dries de Ridder, hetgeen een kwartier voor tijd de 1-2 voor Ursus oplevert. Het feit dat verdediger Jan Zoeteman (midden) zich in de frontlinie meldt lijkt er dus eerder op dat de stand nú 1-2 is.

Bemodderde.

De reeds kansloze doelman ziet de bal van het schietgrage, bemodderde linkerbeen van Frans van den Herik vertrekken.  Het schot lijkt op weg naar goud en gepassioneerd staart ook de mee opgekomen Jan Zoeteman de bal na. Het verhaal vertelt niet of de bal te hoog gemikt is (al ben ik bang van wel) óf dat er nog verdedigers van Ursus ter plekke zijn om het gevaar op de doellijn te doen keren. Want het bleef uiteindelijk 1-2, na het door Ursus  onverwacht uitgepakte cadeautje (de fout van De Ridder).

Joekels.

Het na de pauze sterk spelende Bolnes, dat nog een paar joekels van kansen miste, beloonde zichzelf helaas niet. De scheidsrechter slaat het tafereel op veel te grote afstand allemaal gade. Hij zoekt lekker een plek op waar zijn enkels niet onder het gras verdwijnen. Eén ding heeft deze foto wel duidelijk gemaakt! Er zijn legio tegenstanders van nep-gras vandaag de dag. Maar laten we koesteren dat er kunstgrasvelden zijn. Naar de knollentuinen van toen wil geen enkele voetballer meer terug. Wel leerzaam dat deze ludieke prent, het tegenovergestelde van een biljartlaken, weer eens onder onze ogen brengt.

Oeps! Heeft de redactie vandaag bij deze rubriek een foutieve foto geplakt? Je zou de vraag bijna met ‘ja’ gaan beantwoorden. Er valt namelijk geen bal te zien! Maar, voetballiefhebbers, leest alstublieft toch nog even verder. U ziet hier niet het nieuwe schoolhoofd van de Churchill-school. Het is ook niet een zojuist aangestelde professor. Is dit dan de opvolger van onze burgermeester Cornelis Jan van der Hoeven? Allemaal fout! Het betreft ook niet de aankondiging van een nieuwe predikant van de wijkgemeente Slikkerveer. Nee, dit is een introductie-foto van de nieuwe trainer van de voetbalclub Slikkerveer. Zijn naam? Gijs Stuurman! Op deze plaat slechts 23 lentes jong! De heer Stuurman is de opvolger van Johan van Knijff.

Zitbankje.

Gijs woont in Ammerstol en trainde hiervoor de voetbalvereniging Stolwijk. Kennelijk is Gijs voor het poseren van deze plaat tussen de middag even vanuit zijn werk naar het dichtstbijzijnde voetbalveld gelopen om in elk geval iets van een op voetbal lijkende voetbalsituatie uit te kunnen dragen. Want gelukkig showt de achtergrond van de kiek ons een opperbest grasveld inclusief omheining en een uitnodigend zitbankje. We nemen Gijs het gemis van een trainingsoutfit derhalve maar even voor lief! Het is niet anders. Gijs heeft afgelopen weekend zijn eerste trip met zijn nieuwe club en hoofdgroep erop zitten. Dat werd meteen een heldere en energieke kennismaking! Slikkerveer verbleef een lang weekend in Bad Neuenahr. Daar streek de selectie neer voor een mini-toernooi tegen het Duitse Homberger S V en het Italiaanse Astrea. Nou, Gijs is meteen in het diepe gegooid, daar hoef je niet voor gestudeerd te hebben! Een vrijgezelle trainer van 23 met enkele jongens van de gestampte pot van dertigers! Hou dat maar ‘es in het handje als voetballers ver van huis zijn! Gijs smijt het in het interview met typische oneliners van startende nieuwe oefenmeesters bij hun nieuwe club: ‘kameraadschap is de beste binding’ én ‘niet alleen aanwezig op de trainingen máár ook beseffen waarvóór je gekomen bent’ ! Gijs prefereert het 1-4-2-4 systeem maar opteert ook het 1-3-4-3 als kansrijke speelwijze.

Laptoptrainer.

Eigenlijk was Gijs met zijn moderne insteek en vernieuwingen misschien wel een van de eerste laptoptrainers zonder laptop! En wat leverde al deze nieuwe tactische ingrediënten nu uiteindelijk op? Dat zal ik u verklappen. Een kampioenschap! Een plek richting de tweede klasse! Op 7 mei 1970 was het tot in de laatste uurtjes stampvol in de roodzwarte établissementen Sint Joris en Den Dill. Gijs Stuurman kwam, zag en overwon! Een citaat van Slikkerveerspeler en sterkhouder Karel Striegel over Stuurman accentueert de affiniteit met de piepjonge trainer: “Dat hij nog zo jong was had in elk geval geen invloed op de resultaten. Gijs was een rechtvaardige trainer die hield van een geintje op z’n tijd en prima in de groep lag. Hij was één van de beste trainers die ik heb meegemaakt.” Je zou het maar op je trainers-cv hebben staan. Kampioen en promotie naar de 2e klasse! Na 2 seizoenen bleek zijn visie voor het bestuur van Slikkerveer kennelijk alweer uitgewerkt. In die periode verruilden overigens alle 5 Ridderkerkse voetbalclubs hun 1e elftaltrainer. Best een uniek feit! Bob Maaskant nam het stokje van Gijs over en zou een indrukwekkende loopbaan neerzetten o.a. als trainer in het betaalde voetbal.

Op voorhand excuses voor deze wazige prent uit 1971. Maar de vaagheid van dit fragment mag zich beroepen op een plausibel alibi. Het is namelijk behoorlijk mistig op het oude terrein van Bolnes. De site: weerverleden.nl spreekt van een zaterdag waarin ‘iemand’ zich de gehele dag niet liet zien: de zon! Bovendien hebben we een gevoelstemperatuur van hooguit 1 graadje. Bepaald geen smeuïge ingrediënten vooraf om een warme pot voetbal voorgeschoteld te krijgen. Je moet wel heel erg weinig te doen hebben om hier vanmiddag, aan de gure Kievitsweg, in te gaan op de uitnodiging voor een potje voetbal. Bolnes speelt een thuiswedstrijd tegen HSSC ’61. Wel handig dat HSSC in 4 letters wordt weergegeven. Hei- en Boeicopse Schoonrewoerdse Sport Combinatie '61, voluit…; dát zou echt te veel van het goeie zijn voor zo’n cluppie. Hulde voor degene die de afkortingen heeft uitgevonden.

Middenstip.

Had deze wedstrijd eigenlijk wel gespeeld mogen worden? Dit neigt naar dichte mist toch zeker? Zou de fotograaf groot licht op z’n camera hebben gehad? We weten het niet. Wat wel bekend is dat het verslag nadrukkelijk meldt dat bij aanvang van dit competitieduel de mist nog niet zo dik was als bij het vereeuwigen van deze foto. Arbiter Ten Brinke zal ongetwijfeld vóóraf, vanaf de middenstip gekeken hebben of beide doelen zichtbaar waren, althans voor de ogen van de fluitist. Bolnes speelt overigens een prima wedstrijd! Eigenlijk heeft HSSC niet al te veel in te brengen. Het gevaar komt voornamelijk vanuit de blauwwitte hoek! De foto is mooi vanwege z’n eenvoud. We zien de vergeefs duikende ‘zwarte panter’ HSSC-goalie Van Dijk. Hij heeft de afstandspegel van Bolnes middenvelder Kees Liedorp waarschijnlijk, ondanks de mist, wel zien aankomen.

Vaag.

Overigens had Kees daarbij vroeger echt de hulp van die vette nevel niet voor nodig! Oh, zeker te weten van niet! Die vuurde ook vaak bij een heldere atmosfeer raak! Bij de verste 2e paal doemen nog wat contouren van een vaag mannetje op. Dat zou de grensrechter van HSSC kunnen zijn. Als dat zo is, dan heeft hij gezien zijn apathische houding ook niet veel meegekregen van de uithaal van Kees vanwege die witte nevelflarden. Achter de eerste paal is nog een arm zichtbaar van Bolnes-speler Jan van Hees. Niet dat ik zijn arm herken maar simpelweg omdat het authentieke foto-onderschrift uit De Combinatie Jan ’s naam vermeldt. Uiterst rechts laat Arie Troost nog zien hoe je moet juichen. Het lijkt wel een gewichtheffer wiens halter in de mist verdwijnt! Samen blij zijn om een goal van je ploeggenoot, dát verraadt teamspirit.

Zuma.

Omdat Bolnes reeds voor de pauze verzuimde het duel te beslissen bleef het onnodig spannend deze middag. Uitblinker Jan Kooij besliste de sportieve tweekamp. Tien minuten voor tijd schoot Jan deze wedstrijd met zijn rake 2-0, de geschiedenisboeken in. Altijd lekker om de laatste wedstrijd van 1971 winnend af te sluiten. Bij een lange winterstop blijft zo’n overwinning extra lang hangen. De toenmalige Bolnes-trainer Herbert Zuma, een man met Zuid-Afrikaanse roots en tevens oud-Heracles speler zal met goed gevoel de kerstdagen zijn ingegaan. 

Het moet niet veel gekker worden! Wat is er hier in vredesnaam aan de hand? Niet gelijk naar de volgende bladzij toe a.u.b. omdat u een keertje geen voetbalactieplaatje krijgt voorgeschoteld. We zijn hier ‘live’ getuige van een opening! Weliswaar geen opening na een splijtende pass op een diepgaande aanvaller. Nee, het betreft hier de officiële ingebruikneming van een etablissement. De naam is “De Nieuwe Bellevue”. Gevestigd aan de Lagendijk 371. En daarmee krijgt het nostalgisch café ook een toepasselijke verzonnen, nieuwe naam: ‘Bellevue’ heet voortaan ‘Nieuwe Bellevue’. Daar horen uiteraard ook nieuwbakken eigenaren bij. Hun naam? De familie Basoski. Twee broers met hun beider aanhang bestieren over enkele seconden definitief hun nieuwe eetcafé. Want weldra, nadat de bal het juiste mikpunt heeft bereikt, zal de voetbal de zaak binnen rollen en het signaal ‘officieel geopend’ door het luide applaus heen klinken.

Uitbaters.

Op de foto zien we een geconcentreerde Johnny Djermor. Het is een slimme zet van de uitbaters geweest om juist Djermor voor deze act op te roepen. Johnny is namelijk de parel van het huidige Rijsoord. De 24-jarige, aanvallende middenvelder, is bovendien dé publiekslieveling van zijn club. Dit trekt ongetwijfeld aanhangers die de zaak ook wel eens van binnen willen zien! Nieuwe klandizie dankzij deze Rijsoordse dribbelkoning. Johnny Djermor: een speler die zijn gebrek aan lengte en power compenseerde met snelheid. Hij was een opeiser van zijn vriend: de bal! Bovendien etaleerde Johnny scorend vermogen en beschikte hij over een briljante passeertechniek. Te veel superlatieven? Nou hier geldt eerder: ‘ere wie ere toekomt’! Voor Johnny staat er een druk weekje gepland. Zaterdag competitie, dinsdag en donderdag trainen, dan zaterdag weer competitie en vandaag moet Rijsoords-oogappel zelfs ook nog een keer op een woensdag aan de bak. Het enige wat hij niet kan en eigenlijk ook vrijwel nooit doet is: koppen! En van zijn ploeggenoot, vriend en Rijsoord-doelman Martin Basoski krijgt Johnny nota bene de opdracht om deze makke hier verdorie ter plekke, tóch uit te voeren.

1 April.

Als deze opening één dag later gepland zou staan (1 april) had geen hond in deze invitatie, aan de begaafde technicus geloofd en was er vermoedelijk ook niemand op komen draven. Kijk, als Martin nu tegen Johnny had gezegd: ‘ik wil dat je de bal vanaf de overkant strak door dat witte kruis schiet’, dan had Johnny daar z’n schouders nauwelijks voor opgehaald en had je hem zelfs nog mogen blinddoeken óók. Dan had-ie waarschijnlijk bewust de bal nog met een boogje in de spoelbak van de tap tot stilstaan laten komen! Nu moet hij op Covid19-afstand een bal door het crêpepapier koppen! Nou ja zeg! Dat zal toch wél gelukt zijn? Die vraag toch nog maar even zelf bij Johnny neergelegd: “ Haha, nou dat is inderdaad gelukt toen! Goh, het was op woensdagmiddag. Al tegen de avond herinner ik me. Van mijn kopsterkte moest ik het inderdaad niet hebben! Toch heb ik ooit één keertje koppend gescoord maar vraag me niet meer tegen wie?”.

Bardot.

Djermor acteerde heel z’n voetballoopbaan bij Rijsoord. Vanaf zijn 17e tot begin dertig acteerde hij in het keurkorps van de ‘kraaien’. Ook zo’n speler waarvoor je naar de velden kwam. En tot slot nog even voor onze jongere lezers (zie google-maps). De plaats van handeling van deze openingsprent is de hoek Lagendijk/Rijksstraatweg waar momenteel restaurant ‘Bardot’ is gevestigd. Voorheen in de perioden 1904 t/m begin april 1941 was op deze plaats ook een halte van de stoomtram van de Rotterdamse Tramweg Maatschappij (RTM). Dat lijkt mij een linke stopplaats geweest zo dicht bij het café, dat toen dus nog Bellevue heette.

Vanmiddag speelt het prima presterende Rijsoord de 13e competitiebeurt tegen streekgenoot Barendrecht. Op sportpark ‘Ziedewij’ treed Rijsoord als trotse koploper aan tegen het in de onderste regionen bungelende Barendrecht. Langs de lijn is het drukker dan normaal. Meer dan 1200 kijkers zijn op deze kille 2e zaterdagmiddag, van het pas begonnen jaar 1967, afgekomen voor deze glibberige tweekamp. Het grotere aantal bezoekers heeft de penningmeester van Barendrecht blij verrast. De reden van de onverwacht grote opkomst is een ‘mysterieuze’ afkeuring van het toptreffen tussen ‘buurman’ Heerjansdam-RVVH. Een citaat uit het Vrije Volk predikt een stellige mening voor het niet doorgaan van dit duel: ’een wethouder uit Heerjansdam wilde niet laten spelen, terwijl het veld in prima conditie was’. Poeh, daar is meer aan de hand geweest natuurlijk. Bij de ‘Dammers’ zullen ze wellicht wat geblesseerde spelers hebben gehad. Als thuisspelende ploeg hebben ze wellicht wat lobbywerk moeten verrichten richting de consul. Kennelijk is er zelfs een plaatselijke wethouder bijgehaald. Consul van Es bestrijdt dat het om een gefingeerde afkeuring gaat. Wethouder Plaizier heeft de knoop vanwege de twijfel uiteindelijk hoogstpersoonlijk doorgehakt. Het is al de tweede keer dat er een streep door dit cruciale treffen gaat.

Kramer.

In feite beschikken ze in Barendrecht over een slechtere ‘mat’ dan die in Heerjansdam en hier zijn kennelijk wat regenbuitjes overgewaaid. Want hier is vanmiddag gewoon afgetrapt. De koude douche is voor de fans van Heerjansdam en RVVH. Maar de warme waterstraaltjes zijn voor de penningmeester van Barendrecht. Want voetballiefhebbers zijn inventief en zoeken dan hun potje simpelweg elders, in dit geval voor zowel de supporters van Heerjansdam als RVVH hooguit een paar kilometer verder. Het brengt ons bij het fotofragment van vandaag. De fotograaf heeft alle tijd gekregen om er eens goed voor te gaan zitten. Elke voetbalkenner herkent meteen wat hier loos is. We zijn getuige van een strafschop. De nemer daarvan is daarin zelfs gespecialiseerd. En  Rijsoordspeler Henk Hartsema neemt hier niet voor het eerst zijn verantwoordelijkheid.
Het meest frappante is dat de prima keeper van Barendrecht, Cees Kramer na zijn actieve loopbaan als doelman bij de gemeente Ridderkerk in dienst zou treden o.a. als consul. Veel later was Cees warempel zelf hoogstpersoonlijk verantwoordelijk of de wedstrijden van het gemeentelijk sportpark bij slecht weer toch doorgang konden vinden. Dat was bij dergelijke thuiswedstrijden vroeg uit de veren op de zaterdag- of zondagmorgen. En ook bij Cees werd er wel eens vanuit de clubs aangedrongen op een geënsceneerde, ‘noodzakelijke’ afkeuring.

Afbraakvoetbal.

Welnu en hier duikt diezelfde Kramer vergeefs de modder in op een uithaal van Hartsema. Wellicht had Cees een wedstrijd als deze vanmiddag hoogstpersoonlijk afgekeurd! De foto belicht de belangrijke 0-2. Kees Rutten had zijn ploeg daarvoor al knap naar 0-1 geknald! Volgens de plaatselijke journalist is het een bar en boos duel. Langs de lijn heeft hij opmerkingen in het verslag geciteerd. ‘Als Rijsoord zo naar de 2e klasse moet kunnen ze direct wel op dak gaan zitten’. En deze: ‘ Afbraak-voetbal van Barendrecht; anders niet’. En kennelijk van een RVVH-supporter: ‘ Was Heerjansdam-RVVH maar doorgegaan, dan had je wat anders gezien’. En zelfs nog een opmerking over de Barendrecht-goalie: ‘Goeie keeper die Kramer al neemt-ie wel veel risico hè’. Terug naar het wedstrijdverloop. Barendrecht heeft zich in de tweede helft na een goal van verdediger Wijtman terug in de wedstrijd gevochten en Rijsoord aan het wankelen weten te brengen. Het maakt de partij er zeker niet mooier maar wel spannender op.
Gelukkig is daar in de slotfase dan toch weer Rutten. Daarvoor was een voor iedereen hoorbaar meningsverschil met aanvoerder Jaap Roos aan vooraf gegaan. De kennelijk noodzakelijke oppepper heeft Kees tot een inspirerende solo langs een horde Barendrechters doen sjezen met de bevrijdende 1-3 als resultaat.

Staand: v.l.n.r. Guus Wolbach (verzorger), Marcel Sturrus, Cees Heiden (trainer), Jan de Kok, Henk Geene, Sjaak Onderdelinden (grenrechter), Nees Flach (elftalleider), Hans Schippers, Kiki Velasquez Camera. 
Zittend: v.l.n.r. Joop van Raalte (materiaalman), Jacco Zoutewelle, Robin van de Berg, Aad de Sterke, Henk de Ruiter, Hans Weij, Niels Weij.
Vooraan zittend: Reinier Rijndorp, Cor Bak, Ton Sturrus.
Vooraan staand: Natascha Bak.

Er valt eindelijk weer eens wat te lachen aan de Kievitsweg. Het is een kostelijke, warme zaterdagmiddag en als je dan ook nog eens tegen Rockanje moet spelen, proef je al een vleugje van het naderende vakantiegevoel. De zaterdagvoetballers van Bolnes heroveren na een 4-1 zege op de knusse badplaats-tegenstander het verloren gegane terrein. Verleden seizoen nog degradeerde Bolnes naar de hoofdklasse van de R.V.B. ‘Zo snel mogelijk weer weg uit die vermaledijde   ‘onderbond’! ‘Voetballen in de KNVB!’ Zo luidde ongetwijfeld de doelstelling van de club van voorzitter Hans Santcroos. En we mogen meegenieten van het startsein van een feest! We zien de teamfoto die na zo’n kampioenswedstrijd doorgaans wordt geschoten. Geef voetballers nooit bloemen want ze weten echt niet hoe ze met zo’n bouquet moeten omgaan.

Somberder.

Het gezicht van trainer Cees Heiden zal er een seizoen hiervoor ongetwijfeld een stuk somberder hebben uitgezien. Maar dát boek is vanmiddag definitief dichtgeslagen. Henk de Ruiter, Ton Sturrus, Robin van de Berg en Jan de Kok bleken verantwoordelijk voor de vier kampioenstreffers. De Bergbewoners kunnen opgelucht op vakantie om de komende voetbaljaargang ouderwets in de 4e klasse K.N.V.B op te starten. De promotie was overigens al een weekje eerder binnengesleept maar zo’n kampioenschap zorgt toch voor die verrukkelijke kers op de taart. Nog even wat détails van dit mooie fragment.

Lintje.

Bolnesser Joop van Raalte draait trots z’n hoofd om richting een andere ras-Bolnesser Nees Flach. Trots en blijdschap zijn dé ingrediënten die deze foto uitstraalt. Maar het meisje links op de voorgrond steelt de show en wellicht wel de harten van uitgelaten boys. Het sierlijke lintje in haar haar zorgt voor extra glans. Exact één maand later valt er nog een titel te vieren in Nederland. Ná het Oranje van Rockanje wordt ons aller Oranje glorieus Europees Kampioen. Het voorpretje op dát unieke succes wordt alvast tentoongespreid door deze kampioenen.
1988, dát was pas een memorabel voetbaljaar!

RVVH speelt een zogenaamde ‘paasdubbel’! Of beter gezegd, de ‘blauwwitten’ hebben in dit paasweekend tot twee maal toe een competitieverplichting. Vanmiddag bezoekt amateur-grootmacht Ijsselmeervogels het Sportpark. En na de rustdag wordt de geplande tweeluik voortgezet in Nieuwendijk. Het betreft een lastige uitbeurt tegen het plaatselijke Altena. Maar vanmiddag dus eerst De Vogels uit Spakenburg. De mannen van trainer Ton Pronk strijden zoals te doen gebruikelijk om de titel en kunnen zich vandaag geen puntenverlies permitteren in hun nek-aan-nekrace met aartsrivaal, buurman Spakenburg. Het is een zonrijke voetbalmiddag. De meeste toeschouwers bekijken deze kraker al lekker in hun overhempies waarvan velen zelfs in korte mouwen. Laten we meteen de koe bij de horens vatten en het schitterende fotomoment onder de loep nemen.

Kap.

Er is amper 2 minuten gespeeld of RVVH-er Henk van der Ent schat een pass van de hier (nog) niet zichtbare Erik den Hartog op juiste controleerbare wijze in. Maar Henk heeft zojuist ook op magnifieke wijze zijn handelsmerk aan de fotograaf (en dus ook aan ons) geëtaleerd: de vlijmscherpe kap! Let even op de keeper (die had al een schotje verwacht hoor!) en nog erger…kijk even naar de volledig het bos ingestuurde liggende, zwemmende verdediger. Dit moet natuurlijk zo’n verdediger geweest zijn die er altijd al gretig invliegt en dat is dus kaassie om zo’n messcherpe kap te doen slagen. Als het geregend zou hebben zou een reclamebord voor deze Vogel als eindstation voor zijn glijpartij gediend hebben. Rechts is de behendige linkerspits John van der Giessen, keurig aanspeelbaar, meegelopen om een aventuele aflegger van Henk binnen te werken.

…en afmaken die handel…. 

 

De napret met de supporters en de hereniging met de aangever.

 

Maar Henk van der Ent is een echte spits. Hoewel, zeker niet zelfzuchtig, heeft hij dit klusje met zijn linkervoet toch maar zélf geklaard. Met veel gevoel voor entertainment lijkt Henk deze treffer met de uit hun dak gaande fans te willen vieren (alles wat niet juicht komt uit Spakenburg). Echter neemt u van mij aan dat Henk eerst op weg gaat voor een dankbetuiging richting voorbereider Erik den Hartog, die glimmend van trots, nog juist zichtbaar bij de eerste doelpaal, de omgekeeerde weg richting de afwerker maakt. Het zijn kostelijke foto’s waar elke voetballer blij van wordt als het hem overkomt. Rechts zien we John van der Giessen een juichend vingergebaar maken en links stormt een jonge supporter het veld op.

Krayo.

Tussen zijn benen ligt het witte speeltuig met de zwarte stippen hetwelk dit keer beheerst tegen het nylon tot stilstand is gekomen. Complimenten aan de fotograaf die deze goal, wat na negentig minuten ook de enige treffer bleek te zijn, voor ons heeft vereeuwigd. Arbiter Krayo die geheel onverwacht de leiding van deze ‘risicowedstrijd’ in de schoenen geschoven kreeg (de oorspronkelijke arbiter liet zonder bericht verstek gaan) offreerde RVVH diep in de tweede helft nog een elfmeter. Gerard Plaisier poeierde de strafschop echter tegen de lat waardoor het, zoals al eerder gememoreerd, bij 1-0 bleef. En 2e Paasdag zou eveneens een zege geboekt worden voor de mannen van trainer John Huengenin. Het werd warempel weer 0-1. Ditmaal bekroonde Erik den Hartog zichzelf tot matchwinner. Vier punten behaald in een Paasdubbel. Tegenwoordig zou het met 6 punten nog beter kunnen!  

Bij voetbalclub Rijsoord lijkt een getalenteerde generatie voetballers bezig aan een onstuitbare opmars om de vereniging naar alsmaar hogere regionen te stuwen. Ga maar na! Nauwelijks twee jaar geleden bekroonde het elftal van legende, trainer Aart van Dijl een ongeslagen seizoen met een kampioenschap in de toenmalige 4e klasse D als beloning. Die prijs leverde dus al een ticket op voor de 3e klasse. En na een seizoentje proefdraaien in deze hogere categorie is het warempel in het seizoen 67/68 alweer raak! Een straatlengte voorsprong op naaste belager Zuidland staat garant voor de dik verdiende volgende titel. Eén puntje in de lastige uitbeurt tegen Capelle had reeds volstaan. Dit ongenaakbare Rijsoord laat echter niets aan het toeval over en sluit een zinderende pot voetbal af met een 1-2 zege. Voor de pauze schat Dammes Dorsman een lepe steekbal van Kees Rutten op de juiste waarde in en met die 0-1 ruststand gaat Rijsoord een kopje thee drinken.

Andries.

In het ‘durp’ kwam dat bericht van de voorsprong via de telefoonlijn inmiddels ook bij het thuisfront door “en bij Zuidland is de stand nog gelijk” ventileert de verslaggever de zenuwslopende wachttijd van de achtergebleven ‘Kraaien’. Maar 2500 aanwezige toeschouwers hadden inmiddels bij de wedstrijd in Capelle de 1-1 van Capelle-aanvoerder Maas live op hun netvlies meegekregen en dat minder behaaglijke bericht bezorgde het thuisvolk weer een extra portie, pittige stress. Maar al die nervositeit knalde Andries Lagendijk, met een machtige uithaal, na een hoge voorzet van Henk de Koning, ruim een kwartier voor tijd tot het verleden. Andries gooide op sportpark ’t Slot de wedstrijd ook definitief in het slot. Rijsoord was 2e klasser! Hoger spelen in het zaterdagvoetbal kon als amateurclub destijds niet! Nu kon je ze in Rijsoord als het om een ‘feessie’ bouwen ging, in die tijd, wel om een boodschap sturen (nu nog trouwens) maar de jolijt in het dorp bereikte een absoluut hoogtepunt.

Knuffel.

Tamboers- en muziekkorps Sursum Corda zorgde voor een vorstelijk onthaal. Eén van de omstanders, niet bij name genoemd, offreerde 20 briefjes van 5 gulden voor het bouwfonds en de oergezellige instuif in De Theetuin van de heer Van Ooijen werd uiteindelijk pas onderbroken door de klok. Het citaat van een feestvierder vastgelegd via de pen van de reporter spreekt boekdelen over die onvergetelijke dag: “O, rot klok, wie heeft jouw plaat en wijzers uitgevonden?” De foto straalt uit alle hoeken en gaten. Twee jonge spelers op de schouders en armen van supporters. Dammes Dorsman (links) zoekt heel ondeugend de cameralens. Kees Rutten (rechts) lijkt op weg voor een knuffel naar z’n maatje Dammes. Beiden waren de grondleggers voor de belangrijke 0-1. De 3 dragende supporters op de voorgrond ‘kraaien’ het uit van plezier. Bij een titel ga je ouderwets op de schouders richting de kleedkamer. Links zien we de nog piepjonge Arie van Wingerden. Midden staat mijnheer Tiemens die waarschijnlijk met de motor naar Capelle is gekomen en rechts lijkt Dick Alblas het linkerbeen van Rutten te koesteren. Wat een verrukkelijke nostalgie!  

We zijn getuige van een heerlijk fotofragment uit een waanzinnige wedstrijd. Rijsoord speelt thuis tegen de buurman van de ‘overkant’ RVVH! Hoewel er in de sterke 2e klasse B, waar Quick Boys strak aan de leiding gaat, voor beide regio-clubs niet veel meer op het spel staat, mag vooral niet worden voorbijgegaan aan het woord ‘prestige’. Meer dan 1000 toeschouwers hebben een gure zaterdagmiddag getrotseerd om deze derby bij te wonen. De daken van de Mauritsweg vormen het achtergronddécor voor dik aangeklede supporters. Dit is een wedstrijd die leeft! Onderling heerst grote rivaliteit. 

Josje.

De verslaggever plaats in een apart kader dat de populaire RVVH-topverdediger Lam Mak afwezig is vanwege de geboorte van zijn zoon ‘Josje’. De redacteur noemt dat enerzijds een enorme defensieve verzwakking maar anderzijds zorgt de afwezige Mak ook weer voor een nieuwe versterking voor zijn club RVVH! En deze middag zou er nog wat geboren worden: ‘het RVVH-kwartiertje’. De wedstrijd kabbelt zich tot aan de rust richting een bedenkelijk niveau voort. Toparbiter Bos stuurt de 22 acteurs met een dubbelblanke score naar de knusse kleedkamers. Het fragment toont een enorme kans voor spits Bas Huizer van RVVH. Die kon je, wat killend afronden betreft, destijds wel om een boodschap sturen maar déze doelpoging wordt door doelman Henk Schouten (links) met een knappe reflex verijdeld. Verder op de foto zien ook aanvoerder Jaap Roos en Piet van Kooten het dreigende gevaar. Uiterst links is nog net dribbelkoning Dammes Dorsman zichtbaar. Het gestreepte shirt in de verte toont de contouren van RVVH-er Han van Loon.

Geintje.

Na de thee breekt Rijsoord de wedstrijd open en brandt de strijd pas echt los! Verantwoordelijk hiervoor zijn de altijd lastig te bespelen Rijsoord-aanvallers Henk Bestebreurtje en Arie Baas. Eerstgenoemde soleert ouderwets langs wat tegenstanders en weet Arie Baas te bereiken. Arie speelt zich vervolgens zelf vrij en fopt heel beheerst Hercules-doelman én voornaam-genoot Arie Rijsdijk, 1-0. Twaalf minuten voor sluitingstijd wordt dit geintje door beide aanvallers opnieuw uitgehaald met als enig verschil dat Baas nú zijn hoofd koeltjes tegen de voorzet van maatje Bestebreurtje aandrukt. Ook hier lijkt weer wat te zijn geboren, namelijk: de alles beslissend 2-0. De eerste Hercules-fans zoeken met nog 10 minuten te spelen de warmere oorden op: thuis!

De ontknoping van een unieke Ridderkerkse derby. Ik verliet u verleden week bij een twee nul voorsprong van Rijsoord. En dat met nog slechts 10 minuten speeltijd op de klok. Op de parkeerplaats krijgt ras-RVVH-supporter Piet Heijman, eigenaar van het legendarische RVVH-Café Sport nog vaag wat juichkreten mee. Piet kan slecht tegen nederlagen en al helemaal niet tegen aartsrivaal Rijsoord. Hij rijdt vast naar zijn ‘werk’, het café aan het Raadhuisplein. Nederlagen als deze moet je snel wegspoelen! Hij mist derhalve de aansluitingstreffer van Bas Huizer, die een voorzet van Han van Loon meesterlijk binnenkopt waardoor het in de 83e minuut 1-2 wordt. Maar de legendarische Piet Heijman mist nog veel meer! Twee minuten later schampt, de lange, mee opgekomen RVVH-verdediger Arnold Monster, een cornerbal van Han van Loon, met het hoofd, tot de nooit meer verwachte 2-2. En vervolgens besluit de gerenommeerde scheidsrechter Bos nog één minuutje blessuretijd bij te trekken! U voelt ‘em al aankomen. Ex-RVVH-er, de stoere en onverzettelijke Rijsoord-verdediger Piet van Kooten veroorzaakt in de ‘dying seconds’ een vrije trap op het randje van de zestien.

Rouw.

En bij Hercules liep er destijds eentje in het veld die bij zo’n ‘directe’ minimaal het houtwerk raakte: Han van Loon! Met dodelijke precisie krult Han de bal om de muur en stijf in de kruising achter een verbouwereerde Henk Schouten, twee-drie!!! Een wonder is geschied, nee, hét wonder is geschied! De laatste trap van de wedstrijd dompelt heel Rijsoord in diepe rouw. 
De foto neemt ons mee kort ná de inslag van Han van Loon. Het contrast kan nauwelijks beter in beeld worden gebracht. Links: hangende koppies. Het ongeloof bij Andries Lagendijk, dan het gebogen lichaam van Henk Bestebreurtje. Arie Baas kijkt ook bedrukt naar het gras en Ad van Nes, met de kousen op de enkels, weet ook dat dit regelrechte horror is. En uiterst rechts is de stemming 180 graden anders. Daar gillen ze het uit van plezier. 

Heijman.

Cees den Hartog probeert zich tussen z’n juichende ploegmaten in te wurmen om Han van Loon te omhelzen. Laatstgenoemde heft tussen het feestgedruis beide armen uitgestrekt naar de hemel. Wat een apotheose! En hoe zou het Piet Heijman zijn vergaan? Ehm, er was geen whatss app hoor! En ook geen twitter! Wél een telefoonlijn. Maar bij Rijsoord werd niet opgenomen! Piet moest het vooral doen met de jubelverhalen van terugkerende supporters in het café! Een onvergetelijke derby, althans, als je supporter was van RVVH.

Het is een kille zondagmiddag op het Reijerpark, de thuishaven van de SV Slikkerveer. Het elftal van trainer Hans Bentzon is bezig aan een aardige serie. De voorgaande twee duels, een gelijkspel tegen LMO en een 0-4 uitzege bij SSW hebben de roodhemden weer wat lucht gegeven om niet al te dichtbij de gevarenzone terecht te komen. Vanmiddag staat de klassieker tegen Overmaas op het programma. ‘THRILLER OP REIJERPARK’, kopt de sportpagina! Een pegel van Sven Tump en een kopbal van Michel Kooijman brengt Slikkerveer al vroeg op een 2-0 voorsprong, maar de aansluiter van Marcel Roodbergen nodigt onverwacht weer uit tot onrust. Als Marco van de Burg kort hierna ook de 2-2 produceert kan Slikkerveer weer opnieuw beginnen. Typisch een potje van: insluipende onzekerheid bij de thuisploeg en een groeiend zelfvertrouwen bij de bezoekers. En jawel, nog voor de pauze is daar de 2-3 van Overmaas-speler Erwin de Pree.

VAR.

Clubgrensrechter Van der Meyden van Overmaas speelt voor VAR. Hij weet in speldeel één de scheidsrechter over te halen om een reeds gegeven strafschop aan Slikkerveer te laten ‘omturnen’ tot een vrije trap net buiten de ‘zestien’. Een vrije trap zonder scorend succes. Trainer Hans Bentzon zal er wellicht een donderspeech tegenaan gegooid hebben in de rust die kennelijk niet aan dovemans oren is besteed. Bentzon’s  PepTalk geeft zijn ploeg namelijk vleugels met een sprankelende 2e helft als gevolg. Waar Overmaas eerst nog een droomkans op 2-4 onbenut laat, drukt Michel Kooijman met een echte spitsengoal de 3-3 af! En daarna is het Ivo van der Sluis die het ontketende Slikkerveer zelfs op 4-3 zet. En dan zijn we aanbeland bij het fotomoment. De fotograaf beschikt inmiddels ook over steeds modernere apparatuur want zijn Canon drukt hier twee, kort na elkaar, geflitste fragmenten af! We zien twee keer Danny Noorlander. Op het linkse plaatje heeft de begaafde linkspoot zijn ploeg zojuist naar een bevrijdende 5-3 geschoten. Op het rechterplaatje is de ranke nummer 3 juichend op zoek naar z’n ploeggenoten.

Hans Textiel.

Maar we observeren nog iets! Waar medespeler Ivo van der Sluis en Overmaas-doelman Teun Lugtigheid, met ongetwijfeld voor beiden, gemengde gevoelens het gescoorde doelpunt gadeslaan dreigt er toch nog een kink in de kabel. Overmaas grensrechter Van der Meyden probeert het nóg een keertje, na z’n eerdere geslaagde poging voor rust. Want niet geschoten…(lees: niet gevlagd!), is tenslotte altijd mis! Hoppe ta! Zó steek je je vlaggetje kaarsrecht in de lucht! Overtuigender kan bijna niet! Honderd procent buitenspel! Geen enkele twijfel. En op de foto rechts, toch echt al weer wat seconden geleden, houdt de clubgrens voet bij stuk! En geloof mij nou maar. Deze mijnheer heeft door de jaartjes heen heel wat punten voor zíjn Overmaas gepakt hoor! Hans Textiel is er een stille getuige van. Gelukkig voor Slikkerveer meldt het verslag uiteindelijk geen annulering van Danny’s treffer. Bovendien fleurt Johan Fokkens zijn invalbeurt nog op met een gave 6-3. Slikkerveer verloor de eerste helft met 2-3 maar won het tweede deel met maar liefst 4-0! De beloning? Een stijging op de ranglijst, van positie 10 naar plek 7. 

RVVH treedt vanmiddag thuis aan tegen SHO. Bij Hercules staat er een nieuwe trainer-coach voor de groep. Het is Henk den Boer. Zijn voorganger, de aimabele oefenmeester Henk Molenveld wist RVVH in zijn 2e jaar als trainer vanuit de 3e naar de tweede klasse te brengen. Vanmiddag volgt de competitie-ouverture van het seizoen 66/67 zoals gezegd tegen het gerenommeerde Steeds Hooger Oud-Beijerland. De Hoeksche Waarders zijn verleden jaar kampioen geworden in de hoogste afdeling en beschikken over een formatie van kaliber. Gek genoeg verschillen de krantenkoppen van de gerenommeerde dagbladen uit die tijd van mening over de daadwerkelijke faam van de bezoekers.

Trouw.

Vergelijkt u zelf het citaat uit Trouw: ’RVVH had geen respect voor de reputatie van SHO en won met 2-1’…. met enkele regels uit Het Vrije Volk. Daar schrijft de journalist van dienst: ’SHO moest de zware reis ondernemen naar Ridderkerk om RVVH partij te geven en de 2-1 nederlaag die de Beijerlanders leden mag zeker eervol genoemd worden.’ De samenvattende, enigszins paradoxale conclusie luidt dus dat een ploeg met reputatie een eervolle nederlaag leed! Zo wordt maar weer eens bevestigd dat die journalisten maar wat schrijven joh! Onze eigen man ter plekke is een tikkeltje beduusd van de hardheid van deze tweekamp. De wedstrijd zit dicht tegen een schoppartij aan. De redactie vindt het kennelijk dusdanig groot nieuws dat het fotofragment en het verslag een plek op de voorpagina verdient. De kop luidt ‘RVVH wint verdiend in harde voetbalwedstrijd  met veel incidenten’. Nou lekker hoor zo’n start van een nieuwe competitie. Bijgaand fotofragment dient ongetwijfeld als bewijs voerend cachet voor de ‘kop’ van het artikel. Op de grond ligt verdediger Arnold Monster. Neem van mij aan dat Arnold niet zomaar ging liggen. Sportiviteit stond zeer hoog in het vaandel bij deze rustige, klasse rijke centrale verdediger.  Twee teamgenoten van hem spelen voor één keer de rol van de ‘twee’ barmhartige Samaritanen. Links ontfermt linkerspits Joop Huizer zich buigend over de behoorlijk aangeslagen verdediger en rechts vervult middenvelder Jan Schouten ook even de rol van eerste hulp. Beiden doen dat bijna synchroon geknield op één schijf. Het fragment doet best liefdevol aan.

Pinguïndans.

Of je dat ook kunt zeggen over de lichaamstaal van arbiter Overkleeft heb ik zo mijn bedenkingen. Het lijkt wel of-ie bezig is aan een pinguïndans. De man-in-het-zwart had zijn handen vol aan het leiden van deze veel te harde wedstrijd en je ziet hem denken: ‘als dit maar niet uit de klauw gaat lopen, leuk is anders’! Het is dat de leidsman in een korte broek loopt want met dit tenue heeft hij ook wel iets weg van een tuchtrechter die over enkele momenten een vonnis moet gaan vellen. Rechts toont SHO-speler Gerard de Groot ook zijn warme betrokkenheid aan dit incident. In de verte voor de tribune heeft Jan van Leening nog even contact met de SHO-bank. En dan toch nog maar even terug naar het wedstrijdverloop. SHO-er Piet van der Tol haalde het einde van dit spijkerharde potje niet. Hij kwam namelijk onderweg ergens ene Arie Dekker tegen! Handenbinder Cees van Bennekom schoot SHO een kwartier voor tijd vanuit het niets naar de 1-1. Dat was het sein voor de thuisclub om de pressie nog meer op te voeren. Doelman Johan de Groot van de gasten werd bestookt maar ranselde alles uit zijn doel wat op hem afkwam. Op de laatste inzet van Cees den Hartog moest hij zich 3 minuten voor sluitingstijd echter toch gewonnen geven. RVVH-SHO eindigde zodoende in een zwaarbevochten 2-1. Deze overwinning zou het startsein worden van een onvergetelijk seizoen!   

Eindelijk kan er weer eens gespeeld worden om het ‘echie’. Na een lange voorbereiding met vriendschappelijk wedstrijden ontmoet Rijsoord in de eerste competitiewedstrijd van een fonkelnieuw seizoen het Hoekschewaardse Heinenoord. Wim Kalt begint aan zijn 3e seizoen als hoofdtrainer bij Rijsoord. Bij Heinenoord gaat de ook bij Rijsoord niet onbekende oefenmeester Leen Tump aan zijn 6e seizoen als hoofdcoach beginnen. De enige dissonant, na de voorbereiding is de ‘gemeente’ Ridderkerk, die het niet voor elkaar heeft gekregen om het gerenoveerde hoofdveld op het ‘moment suprême’ speelklaar te krijgen. Het b-veld dient derhalve als centercourt. De foto is aan tweeën geplakt en geeft ons meteen een fijn kijkje uit een andere invalshoek van de thuishaven aan de Vlasstraat. We aanschouwen de kantine van een zijde die we niet altijd kunnen waarnemen.

Kaliber.

We kijken naar volle bebossing zien geen reclameborden en de stang van de omheining dient als een lang ‘knaapje’ voor de jasjes en truitjes van de supporters. Het is lekker weer en Rijsoord gaat als een speer van quitte. Op de foto links zien we de inleiding tot de eerste seizoen-treffer van de ‘kraaien’’. Nummer 10 is Louis van Kleef. Een spits van kaliber. Hij draagt het stempel geen gemakkelijke joch te zijn. Ik zou zeggen: houden zó! Dan maar lastig! Heerlijk om zo’n speler in je elftal te hebben. Louis is een beresterk aanspeelpunt en bovendien een koele afronder! Dat laatste showt hij hier ook op deze tweeluik. Het lijkt erop dat hij bijtijds een schuine loopactie richting eerste paal heeft ingezet na een voorzet van Casper Westerveld. Van Kleef is gewoon eerder bij de bal dan de mis timende Heinenoord-goalie Frank Anemaat. Frank was overigens een goeie, atletische doelman en had als Ridderkerker ook een RVVH-verleden.

Duveltje.

Als een duveltje uit het bekende doosje snoept Louis dit buitenkansje doeltreffend af en enkele seconden later viert hij dit feestje met twee uitzinnige supporters die slechts één hand over hebben om mee te juichen. Met die andere hand wordt namelijk het flesje bier, bijna ambachtelijk, gekoesterd. Maar wát graag zou Louis al een beetje van het gerstenat hebben willen proeven…maar hem kennende gaat de route allereerst naar de voorbereider van deze 1-0. Eerst alle credit naar de aangever! De hier pas 20 jarige Van Kleef zou seizoenen later de overstap naar ‘buurman’ A.S.W.H. maken. Daar vierde hij, met o.a. het behaalde Algeheel Kampioenschap voor amateurs, het allergrootste succes uit zijn voetballoopbaan. En hoe eindigde deze competitieouverture? 
Anemaat
Tot groot ongenoegen van trainer Kalt verspeelde Rijsoord een 2-0 (via Bas Heiden) voorsprong. Na de pauze nivelleerde Heinenoord-aanvaller Ricardo Laures binnen een kwartier met 2 goals de stand tot 2-2. Maar tijdens de meeslepende slotfase leek Rijsoord alsnog de volle winst te gaan boeken. Casper Westerveld mocht namelijk aanleggen voor een elfmetertrap. De doorgaans trefzekere Westerveld vond echter een sta-in-de-weg in doelman Frank Anemaat. Frank stopte zijn ingeschoten penalty en behoedde Heinenoord zodoende voor een nederlaag, 2-2.

Bolnes-zondag speelt op maandag! Zoiets kan eigenlijk alleen met Pasen! En inderdaad het is 2e Paasdag. De zon zoekt niet tevergeefs door het wolkendek naar gaatjes om haar prikkende zonnestraaltjes aan te bieden aan de toeschouwers. De gevoelstemperatuur is helaas nog een graadje of drie lager dan de vastgestelde 10 graden, die vanmiddag officieel door ‘mijnheer’ Celsius worden gemeten. Voor Bolnes nadert de ontknoping van het seizoen 71/72. Onder de bezielende leiding van trainer Henk in ’t Veld flirt het elftal voorzichtig met de nakende titel.

 

Sjors.

Henk in ’t Veld was in zijn actieve voetballoopbaan een kanjer van een aanvaller bij RVVH. Hij speelde ooit nog betaald voetbal bij N.O.A.D. Zoon George (‘Sjors’) kreeg er de genen van pa gratis bij en pikte rond de tijd van deze belichte wedstrijd, als 26 jarige spits, zélf, met grote regelmaat zijn doelpuntjes mee bij Hercules. Maar terug naar Bolnes. De ‘blauwwitten’ staan er goed voor. Samen met De Groenwitten deelt Bolnes de koppositie met een gelijk aantal punten. Echter de Groenwitten gaan vrijwel zeker 2 punten in mindering krijgen. Het eerder gestaakte duel tegen Metro heeft de tuchtcommissie hiertoe doen besluiten. Vanmiddag komt V.O.B. (Voetbal OpBouw) naar De Kievitsweg. De Rotterdammers hebben zelf nog een piepkleine titelkans maar elk puntverlies in de resterende wedstrijden zal bijkans fataal zijn.

Theepotten.

De Zebra’s starten zenuwachtig. Als V.O.B. via Schouten ook nog eens de 0-1 scoort wordt die nervositeit alleen maar meer gevoed. Maar Bolnes voert de druk zélf ook op. En er wordt daarbij ook nog iets opgestapeld: kansen! En dan breekt het fotomoment van hierboven aan! Het is vlak voor rust. De dampende theepotten worden al naar de kleedkamers gebracht. Frans van den Herik dribbelt weer eens ouderwets diep in de V.O.B. defensie en weet met een afgemeten pass de lopende Verstegen te bereiken. Links heeft Kor Verstegen deze assist zojuist verzilverd tot de 1-1 én de juichende Van de Herik viert deze belangrijke gelijkmaker uiteraard volop mee. De verdediger van V.O.B. weet genoeg: niks meer aan te doen! Dan drinkt een bakkie thee in de rust ook ineens een stuk smaakvoller dan bij een 0-1 achterstand. En wat denkt u van dat geweldige houten doel? De vierkante, ietwat doorgezakte lat? Een doelpunt binnenkant-paal kwam echt niet zo vaak voor als tegenwoordig hoor? 

Het Vierkantje.

Sommige supporters van Bolnes hebben hun bekkie al open en over enige seconden gaan ook de handjes ongetwijfeld de lucht in. Achter het doel is nog net het uitlopertje van het klassieke dak van de kantine zichtbaar. En ziet u dat betonnen achtergronddecor? Een deel van de bewoners van De Rijnsingel heeft gewoon gratis meegekeken. Na de rust laat Bolnes zien dat het menens is. Twee treffers van Van den Herik en nog eentje van Verstegen zetten een 4-1 eindstand op het scorebord. En nauwelijks 2 weken later viert Bolnes het kampioenschap. Zonder zelf te spelen is de ploeg als toeschouwer getuige van een nederlaag van De Groenwitten bij OVV. De 1e klasse afdelingstitel wordt behaald. Met de andere afdelingskampioenen Ursus en RWR wordt in een drieluik nog om de ‘gouden plak’ gespeeld. Maar belangrijker: het nieuwe seizoen komen de zondagamateurs uit in 4e klasse van de KNVB. Deze mijlpaal werd later ook uitbundig gevierd in hét sportcafé van Bolnes: ‘Het Vierkantje’! Nou dan weet ik genoeg. Dát  heeft ingecalculeerde snipperdagen geregend bij de werkgevers van de spelers de volgende dag.

Het is 9 oktober 1966. Met een graadje of 15 is het bepaald geen onaangename middag om een potje voetbal te kijken. En na 90 minuten prijkt er ook een aangename uitslag voor de spelers en supporters, van het afgelopen seizoen naar de 3e klasse gedegradeerde Slikkerveer, op het scorebord (als er toen al een scorebord was…). Slikkerveer neemt het thuis op tegen HVV. De oude troetelnaam voor de bezoekers: de ‘Leeuwen van Wassenaar’, kunnen de geel-zwarte-streepjes vandaag nauwelijks waarmaken. De thuisclub kan in deze 5e competitieronde een ‘tweepunter’ goed gebruiken. Winnen betekent: een wat stevigere positie in de middenmoot en tevens de bezoekers onder je houden!

Leeuwentemmer.

Het scoreverloop is vooral voor de neutrale kijker een waar genoegen. De toenmalige redacteur noteert dat de ‘Leeuwen’ weliswaar brullen, en ook technisch, over meer bagage beschikken dan Slikkerveer maar dat met name Slikkerveer-doelman Hans Plaat als ‘leeuwentemmer’ fungeert. Hans kent een ouderwetse topdag waarin hij heel veel tegenhoudt. Maar niet álles, want na de snelle 1-0 (vrije trap van Ruud van Beek) en een geweldige afstandsstreep van Wim Blok, gaan de roodhemden weliswaar met 2-0 rusten maar na de thee, heeft HVV een kwartiertje nodig om de boel te repareren. Het is Wim Vlasblom, die met een harde bal, onbedoeld zijn eigen doelman verrast en daarmee sluipt er ongewild, dat geldt voor elke voetbalploeg, altijd die vermaledijde benauwdheid in een team. En jawel hoor, HVV nivelleert, via een houdbaar lijkende schuiver en Slikkerveer kan weer opnieuw beginnen. Het elftal van trainer Henk Evergroen, die later in het seizoen zou worden ontslagen, wankelt.

Scheurwater.

De lat en wederom een katachtige save van Plaat redden wat er te redden valt. En even later wordt inderdaad het vonnis voltrokken. Ehm… voor de goeie orde, vóór HVV. Het is Ad Scheurwater die deze wedstrijd opnieuw doet kantelen. Zijn zuiver genomen vrije trap vindt rust tegen het net van het HVV-doel, 3-2. De koek is hiermee nog niet op want Ad neemt vlak voor tijd ook de 4-2 voor zijn rekening na een voorzet van rechtsbuiten Arie Rijsdijk (niet te verwarren met keeper Arie Rijsdijk). Daarmee scoorde Scheurwater alweer zijn 6e en 7e competitietreffer. Het fotofragment brengt ons bij Slikkerveer-crack Cor van der Wal. De, tijdens deze actie, 24 jarige aanvallende middenvelder met zijn onverwoestbare drang om bij te sluiten komt hier weliswaar te laat om scorend af te ronden maar deze man draafde maar liefst 526 (!) keer op in de hoofdmacht van zijn Slikkerveer.

Shaggie.

Cor was een echte teamplayer. Met zijn gave techniek en prima schot droeg hij als 17-jarig talent al voor de eerste maal het shirt van de hoofmacht. Na afloop van de trainingen en wedstrijden rookte Cor snel z’n gemiste shaggie en pakte hij z’n biertje. Op 28 maart 1976 werd hij voor zijn 500e wedstrijd tegen Fluks in het zonnetje gezet. ‘Een sieraard voor de vereniging’ prees de toenmalige Slikkerveer-voorzitter aangaande Cor, meer dan terecht, die bewuste dag, als huldeblijk.

Het is zaterdagavond circa 19.30 uur. Dit ongebruikelijke tijdstip voor een voetbalwedstrijd heeft warempel meer dan 2500 toeschouwers naar ‘Het Gemeentelijk Sportpark’ gelokt. Het Ridderkerks elftal zou vanavond oorspronkelijk aantreden tegen een selectie van eredivisie-spelers waaronder enkele Feyenoord-prominenten. Tsja, en topspelers van het in deze tijd, ongekend succesvolle Feyenoord vallen nu eenmaal niet elke week te bewonderen in Ridderkerk. De voorverkoop bleek reeds een daverend succes. Dik duizend mensen hadden al een kaartje bij zowel boekhandel Sanders (op de locaties Ridderkerk en Bolnes) als bij sigarenhandel Bakker in Slikkerveer aangeschaft. De entreeprijzen? Vijf gulden voor volwassenen, een ‘knaak’ voor de aow-ers, en drie kwartjes voor de kinderen. En de baten? Allemaal voor het goede doel: de Commissie Vakantiebesteding Ridderkerk.

Guus Brox.

Maar de initiatiefnemers Fred Helderman en Aart van Dijl krijgen begin deze week een bittere pil te slikken. Feyenoord’s voetbalmanager Guus Brox is niet van gisteren. Guus is er hoogstpersoonlijk voor gaan liggen dat ‘zijn’ spelers voor zo’n potje worden opgeroepen. Het is te link om eventueel geblesseerd te raken voor het nieuwe seizoen. Geen Rinus Israël, Wim van Hanegem, Wim Jansen of Coen Moulijn in Ridderkerk. Poeh, dat zal me schakelen geweest zijn voor de organisatoren. Maar Fred Helderman was natuurlijk wél een mannetjesputter! Lelijke strepen door de rekening wegpoetsen… dáár was Fred een meester in! Hals over kop moest aan een gerepareerde selectie worden gewerkt. Zoiets komt aan op netwerken en goede relaties. En in die opzet slaagde de organisatie wonderwel.

Ruud Geels.

Oké, weliswaar geen sprankelende namen maar met o.a. eredivisie-topschutter Ruud Geels, de Holland Sport Ikonen Hans Dorjee en Frans van der Heide én Go Ahead toppers als Nico van Zoghel, André van der Ley en Ridderkerker Henk Warnas stond de organisatie niet in hun hemd. En gelukkig gaf er toch óók nog één Feyenoord-prominent acte de précence, namelijk: Theo Laseroms, alias Theo de ‘tank’. Theo bestierde een drankenservicezaak aan de Kerkweg (trouwens ook een succesvol voorverkoopadres voor tickets) en treedt vandaag op als coach van het ‘prof-elftal’. En dan zijn we zo’n beetje aanbeland bij het foto-moment. Kennelijk had de organisatie vanwege het afzeggen van de Feyenoord-elite nog wat centjes over voor een stuntje. Niemand minder dan de op dát moment twee-voudig wereldkampioen allround schaatsen Ard Schenk zou om 18.30 uur de aftrap verrichten. Maar ook deze stunt dreigt in eerste instantie in het honderd te lopen. Hoewel bijtijds uit Anna Paulowna vertrokken gooit de openstaande brug bij Dordrecht roet in het eten.

Fred Helderman.

Ik ga er vanuit dat Ard, initiatiefnemer Helderman ergens vanuit een telefooncel, van zijn vertraging op de hoogte heeft gebracht. En dus werd Ard’s aftrap een uur (nú bij aanvang 2e helft), verlaat! Gentleman-Ard had deze keer niet zijn schaatsen, maar z’n zomerse colbert uit het vet gehaald. En hier staat-ie dan, weliswaar met de rug naar de camera, maar ga er maar aanstaan als fotograaf om tussen zoveel gebiologeerde kinderogen de juiste prent te schieten. Hij drukt hier de hand van een andere Ceessie met wie Ard doorgaans het illustere duo Ard en Keessie (Verkerk) vormde, namelijk Cees Steketee. De hand onder de kin van Steketee is hoogstwaarschijnlijk die van Fred Helderman die de spelers netjes aan Ard voorstelt.

Cor van Driel.

Links, met de bal in de hand staart Slikkerveer-verdediger Leen de Ruiter de schaatskoning vol bewondering aan. Het zou trouwens een onvergetelijke juni-avond worden. De volop voor de winst gaande profs namen binnen het kwartier de leiding. Maar kort voor rust schat Rijsoord-speler Dammes Dorsman een voorzet van RVVH-er Kees Steketee op juiste waarde, 1-1. En na de thee neemt Slikkerveer ‘krullebol’ Cor van Driel, een voorzet van RVVH-er Cees den Hartog, zelf ineens op zijn ‘schaats’ waarna de bal achter een verbouwereerde Go Ahead keeper Nico van Zoghel ploft. Dat hebben die mannen uit de eredivisie niet leuk gevonden. En Ard? Hij had een lamme hand van het handtekeningen zetten en klûnde zich op z’n lakschoenen door de opdringerige, jonge fans heen, richting uitgang. Hij had namelijk nog een schnabbel deze avond. Of hij daar op tijd was verteld het verhaal niet. Maar twee valse starts achter elkaar waren zeldzaam in Schenk’s loopbaan.

Op de ‘Bolnesser Berg’ prijkt vandaag de derby Bolnes-Rijsoord op de voetbalkalender. Waar het elftal van Rijsoord zich middels een fraaie 3e plaats een zorgeloos seizoen heeft doen welgevallen, staan er voor de ‘zebra’s‘ heel wat minder leuke belangen op het spel. De formatie van trainer Herman Hartgers heeft nog minimaal een zege nodig om een sluimerende degradatie te ontwijken. Met helpende handjes vanuit het Rijsoord-kamp wordt uiteraard geen rekening gehouden want in de Ridderkerkse ‘old-firm’ draait het immers altijd om het hooghouden van de eer. Eerlijk gezegd komen dergelijke geplande ‘weggeef-partijtjes’ vrijwel nooit voor. Hoe kun je zoiets nou vooraf dealen? Dan heb je 22 man nodig die allemaal op de hoogte moeten zijn. Ga er maar aan staan! En bovendien wordt deze wedstrijd ook niet in Napels gespeeld. En eventueel geïnteresseerde bel-Chinezen hadden echt nog nooit van De Kievitsweg gehoord. Het is als altijd lekker ‘ballen’ als je weet dat je dorpsgenoten nog in de gevarenzone zitten en jezelf, als ploeg, niks meer hebt te winnen of te verliezen. Bolnes weet wat het doen staat. De opdracht luidt: winnen=veilig! Voor de pauze bereikt een goed aangesneden vrije trap van Henk de Ruiter het hoofd van Arie van Gent. De goaltjesdief van Bolnes weet hier wel raad mee, 1-0! Met die stand wordt ook gezamenlijk een bakkie thee gedronken. De voorsprong is kwetsbaar. Bolnes past in het zenuwslopende 2e bedrijf de tactiek toe die niet voor niets ook vandaag de dag nog als pakkend voetbal-gezegde hout snijdt: ‘de aanval is de beste verdediging’! Het fotomoment zet deze eerder genoemde stelling kracht bij. Rechts zien we een typische passeeractie die deze voetballer vaak kenmerkte. Het is aanvaller Leen Blom, die, met z’n bijsturende handjes, vanuit links komend zijn tegenstander Gerard Sluimers op het verkeerde been zet. Even later zal Leen zijn ‘rechter’ zelf in stelling brengen. Een onderdeel van zijn handelsmerk: zelf kansen creëren én schieten! Vooral dat laatste liep als een rode draad door zijn voetballeven! Overigens was hij ook niet beroerd om bruikbare voorzetten met ‘links’ af te leveren. Leen beschikte over een dodelijke pegel!  Zijn zeldzaam hoge pijngrens maakte van hem hét prototype van een winnaar. Koste wat kost wilde hij winnen! Wellicht was hij daardoor ook niet bij iedereen geliefd maar wel verrukkelijk om zo’n knoepert in je team te hebben. Leen was voornamelijk rechtsbenig en na de wedstrijd in de kantine dronk hij zijn pils sowieso stijf rechts uit het handje. In zijn voetballoopbaan maakte hij o.a. furore bij Slikkerveer (jeugd), Bolnes (zowel de zondag-als de zaterdagafdeling), Alblasserdam, D.R.L en Doto. Overigens zou deze foto-actie niet de bevrijdende 2-0 opleveren. Rijsoord-goalie Anton van der Steen zal Leen’s uithaal met moeite tot hoekschop verwerken. Bovendien kreeg alles en iedereen wat Bolnes lief was, vijf minuten voor sluitingstijd, nog iets op de kop, namelijk: de kous! Steven van Driel peurde er nog een deling (1-1) uit voor Rijsoord. Nou da’s lekker! Bolnes alsnog een week in de puree achterlatend, met nog een laatste wedstrijd tegen het eveneens niet veilige VVGZ in het vooruitzicht. Maar in die wedstrijd van de waarheid eiste Leen Blom zijn verantwoordelijke voortrekkersrol als een veldheer op! Hij produceerde de 1-0 en 2-0. Arie van Gent deed met zijn 3-0 de alles beslissende duit in het zakje. Bolnes veilig en oefenmeester Hartgers kon met een gerust gevoel weer aan een nieuw seizoen in de 3e klasse starten met Bolnes.

De Pasen staat behoorlijk vroeg op de agenda deze jaargang. Vandaar dat Bolnes-zondag de uitwijk heeft genomen om op zaterdag te spelen. Bolnes draait volop mee in de strijd om de bovenste plek. D.E.H. staat echter op polepositie en is de te kloppen ploeg maar de ranglijst geeft een vertekend beeld weer. Lager geklasseerde teams behouden namelijk ook nog hun titelkansen vanwege een minder aantal gespeelde wedstrijden. Bolnes komt uit in de afdeling Rotterdam 1A. Als je zo’n competitie-indeling met destijds 10 deelnemende clubs nog eens de revue laat passeren zijn er 8 verenigingen die niet meer onder dezelfde naam ressorteren of zelfs helemaal niet meer bestaan.

Parel.

Eén zo’n club is NADO-V. NADO staat voor Niets Anders Dan Overwinningen. Voor zo’n club zou ik niet willen voetballen. Dat kan toch geen enkele voetballer waarmaken? En dan ook nog die letter V? Die losse letter duidt de V van Vooruitgang aan. Nou gezien de belabberde klassering had de V ook als Voorlaatste dienst kunnen doen. Ik zou bijna willen zeggen, haal die letter O weg en laat die V maar staan! Want het was vrijwel Niets Anders Dan Verliezen geblazen dit seizoen voor de bezoekers. Overigens is de getoonde afbeelding een parel van een foto! Bolnesspeler Dick Munter, die in de beginjaren zestig nog met plaatsgenoot Slikkerveer naar de 1e klasse KNVB promoveerde, schotelt ons een fraai staaltje koptechniek voor. Alle basis elementen van het koppen passeren de revue. De getrainde sprongkracht om hoogte te maken. Het geconcentreerd naar de bal blijven kijken. De juiste timing om met die prachtige kop toe te slaan! Overigens had een beetje meer tegenstand van de mandekker van NADO V in dit duel niet misstaan.

Piet van Dijk.

Bolnes-teamgenoot Piet van Dijk (links) is meegelopen om een eventuele afvallende bal nog op te pikken. Het flinterdunne aanvoerdersbandje (of is het een elastiek) op de linkerarm van de doelman van NADO accentueert zijn imposante verschijning op deze foto. De voorbereidende pose straalt haarfijn uit dat de keeper in een snel naderende split-second vol aan de bak moet! Of deze coole momentopname een treffer oplevert vermeldt het verslag niet. Overigens wordt het vanmiddag een vrij eenvoudige overwinning voor de goed spelende thuisclub. Dick Munter (2) en Koos van Es (1) verzorgen de productie voor het met 3-1 zegevierende Bolnes. En NADO VERLIEST weer eens!

Hartelijk welkom bij de rentree van Slikkerveer in de 2e klasse! In de ouverture van de competitie staat meteen een kraker op het programma. De voetbalvereniging Capelse Kralingseveer Combinatie, in de volksmond beter bekend als CKC, fungeert als opponent. De eerste zin van het clublied van CKC luidt: “Wij CKC-ers pakken aan”. Nou, die kennismaking hebben de roodhemden aan den lijve ondervonden deze middag. Het werd een behoorlijk schoppartijtje. Overigens bleek Slikkerveer met die stevige aanpak van de bezoekers, de meeste moeite te hebben. Bovendien bleek arbiter Jansen, deze irritante tweekamp, ook niet echt in de hand te hebben.

Theo Klootwijk.

Slikkerveer aanvoerder Theo klootwijk krijgt van de verslaggever ter plekke een pluim voor z’n optreden als leider en vredestichter. En wat voor een foto wordt ons hier voorgeschoteld? Is dit dan een momentopname van die veldslag? Wat is hier gebeurd joh? Welnu, een veldslag was het zeker niet, deze ‘dertiende’ september. Het was gewoon een vervelend, bij vlagen, gemeen potje voetbal. De chaos spat werkelijk van deze prent af. Maar liefst zes Kralingseveerse voetballers, waaronder de absoluut legendarische topkeeper Hugo Rook (geheel rechts) liggen en stáán verslagen op de grond. Zij hebben zojuist het eerste competitiedoelpunt van dit seizoen moeten incasseren. En bij de eerste paal ligt de ‘boosdoener’ van deze wanorde: Albert Rolloos. ‘Appie’ heeft zojuist koppend!!! geprofiteerd van zeldzaam mistasten van Hugo Rook.

Will van Blijderveen.
 
Een CKC verdediger heeft via een omhaal nog getracht dat onheil te voorkomen maar heeft in zijn ultieme actie-drift ook ‘n stukkie van Alberts hoofd per ongeluk meegenomen. Dus niet alleen Hugo ligt hier uitgeteld maar ook Albert. Gelukkig hadden ze in die tijd bij Slikkerveer een wonderdokter met een wonderspons: Will van Blijderveen! Hij lapte de tengere aanvaller van Slikkerveer op waardoor Albert verder kon gaan met waar hij vanmiddag mee bezig was: behendig en snel over de soms gestrekte benen van de wilde CKC-verdedigers jumpen! Wat zien we nog meer? Tussen de mazen van het net nemen we nog de juichende armen waar van Johan Kruithof. De aardappelboer uit ‘Strien’ heeft voor alle zekerheid de bal nóg een keer tegen de touwen gejaagd.

Kees van der Steen.

Kees van der Steen in de verte (tussen 4 CKC-spelers zichtbaar) is door het dolle heen. Dit heet nu ouderwets juichen! Zijn voorzet bleek goed voor de bizarre 1-1 en zijn blijdschap is té verrukkelijk om het niet te vermelden. En wat dacht u van scheidsrechter Jansen. Let even op die rechterhand van hem en zijn ingezette sprint. Als je zo richting middenstip terug sjeest, dan ben je partijdig hoor! Dan vind je het leuk dat het 1-1 is geworden…
En kwam er nog een winnaar? Jazeker. Na de 0-1 van CKC (een ongelukkige own-goal van verdediger Leen de Ruiter) en de reeds uitvoerig omschreven, gecompliceerde gelijkmaker, scoorde Kees van der Steen met een juweeltje van een treffer de zwaarbevochten 2-1.

Opnieuw een zeer fraaie plaat uit de wedstrijd Slikkerveer CKC. Gewoon omdat de foto te mooi is om er niets van te zeggen. Zagen we verleden week nog Albert Rolloos en Hugo Rook beiden uitgeteld op de grond liggen, hier krijgt u de kans om beide hoofdrolspelers nog eens goed in hun ogen of beter gezegd: gezichten, aan te kijken. Het is het pracht duel tussen een 17 jarige, tengere aanvaller van Slikkerveer: Albert Rolloos (in de volksmond ‘Appie’) en de vierkante verschijning van de 25 jarige CKC-doelman Hugo Rook (in de volksmond ‘Huug’). Albert Rolloos etaleerde zich als een talentvolle speler van Slikkerveer. Snelheid, behendigheid, techniek, voorzetten en scoren. De ietwat fragiel ogende rechter - of linkeraanvaller speelde heel wat wedstrijden in het eerste elftal van zijn club.

George Best.

Op de foto toont de look-a-like van George Best hier toch wat benauwde trekjes. Oogjes dicht, z’n handen afwerend. Hij lijkt op de ergste botsing voorbereid. Méér kun je jezelf er trouwens ook instinctief niet tegen wapenen. Nou, die schrik is niet geheel onterecht want er komt ook wel het één en ander op de bedreven flankaanvaller afstormen. Die één en ander heeft ook een naam: Hugo Rook!
 

Hugo Rook.

‘Huug´ was echt een legendarische amateur-keeper in Rotterdam, de Ijsselstreek en omstreken. Aangaande zijn machtige uitstraling valt aan dit plaatje dan ook niet veel toe te voegen. Bij een wat diepere analyse lijkt het net of Hugo toch ook een tikkeltje beducht is voor Albert. Ook bij de doelwachter lijken diens ogen ook een vleugje te knipperen en bovendien showen zijn handen de beweging dat hij de bal wilde opvangen. ‘Zoom’ maar eens in op het gemaakte kommetje met z’n vingers. De bal zoekt echter zijn eigen weg en laat het tweegevecht tussen ‘Appie’ en Goliath aan zich voorbij gaan.

Matchday in Ridderkerk! Klokslag 15.00 uur! Arbiter Van der Linden blaast, voor elke aanwezige duidelijk hoorbaar, de erwt snerpend door zijn scheidsrechterfluitje. De eerste omwenteling van de bal is een feit. Het is vanmiddag half bewolkt op het Sportpark te Ridderkerk. RVVH speelt een thuiswedstrijd tegen Altena. Er staat een te vergeven periodetitel op het spel. Wie wint pakt de periode sowieso, maar de thuisclub kan via een gelijkspel, deze eerste prijs van het seizoen eveneens binnen hengelen. Het betreft namelijk de 1e te vergeven ‘periode’ in deze 2e klasse. De vorige voetbaljaargang sloten de blauwwitten af met een rechtstreekse degradatie uit de 1e klasse. Een afdaling waarmee werkelijk niemand van het blauwwitte supportersgilde destijds vooraf ook maar één seconde rekening had gehouden.

 
Maarten de Keizer.

Er stond namelijk gewoon een prima selectie en toptrainer Maarten de Keizer beschikte over een cv met louter successen. Maar het degradatiespook won met de week meer terrein en het ontslag van de Dordtse oefenmeester bleek onvermijdelijk. De interim trainers Krijn Legerstee en Han van Loon kregen de haperende motor echter ook niet meer aan de praat. Het gevolg: na 5 seizoenen 1e klasse: een stap terug! En juist vanmiddag is één punt voldoende om weer verzekerd te zijn van een nacompetitie voor een plek in die zo begeerde 1e klasse. Hoewel de foto hierboven niet aangeeft hoe laat het precies is kunt uzelf, als doorgewinterde voetballiefhebber, ook wel een goeie inschatting maken van het mogelijke tijdstip. Het moet rond kwart voor 5 zijn! Voor RVVH is dát, in deze fase, ongeveer gelijk aan: 5 vóór twaalf óf wellicht zelfs al één minuut voor twaalf! Maar hoezo dan? 

John Fraanje.

Welnu, hier loopt namelijk iemand met handschoenen aan in de spits. Keepershandschoenen wel te verstaan! Het reclamebord rechtsboven verklapt de voornaam van de sleutelfiguur op deze meeslepende foto: John! Het is John Fraanje! Nou een beetje voetbalkenner weet dan ongetwijfeld wel hoe laat het is! Dat doet een keeper niet als zijn ploeg aan de leiding staat. Zoiets gebeurt in uiterste nood. En die nood is hoog! Het zwoegende Altena heeft via Rini Capelle een 0-1 voorsprong genomen. Zoals reeds gememoreerd: RVVH heeft minstens één punt nodig om die periode te pakken anders gaat Altena er met deze eerste seizoenbuit vandoor. John heeft zijn vaste stek; het doel, verlaten. De doelman heeft eerst met een schuin oogje naar de bank gekeken om van de nieuwe trainer Ad Bakker toestemming voor deze escapade te krijgen. Het simpele knikje van Bakker bleek voldoende en de atletisch gebouwde keeper is zijn voorwaartsen in de frontlinie gaan ondersteunen.

Bouwbedrijf .

Op doordeweekse trainingen liet John zich ook wel in onderlinge partijen als ‘voetballer’ gelden. Gewoon omdat hij dát ook erg leuk vond. Ik kan u verzekeren: dit was niet altijd even leuk voor zijn medespelers. Beheerste hij dat (mee)voetballen dan niet? Zeker wel. Maar het was altijd een stuk veiliger om Fraanje toch vooral tussen het ‘houtwerk’ terug te vinden. Want keepen kon hij als de beste en als (mee)voetballer kwam dat atletische vermogen van John een stuk minder uit de verf. En John was bovendien een vooraanstaand telg uit een gerenommeerd Ridderkerks bouwbedrijf; dus laat hem nou maar gewoon tussen de palen en de lat staan! Toch nog maar even terug naar de foto. Wierp het ‘vliegende kiepwerk’ van John nog vruchten af? Het super fanatieke gezicht van Fraanje verraadt dat er nog wat te halen lijkt uit dit fragment. Maar het mocht niet zo zijn. Altena hield stand. Het bleef 0-1. Een domper in Ridderkerk! Feest in Nieuwendijk!  

Als je deze foto eens goed op je laat inwerken dan denk je: wat is het leven toch mooi!
Elf volop in een deuk liggende jochies van, wat zal het zijn, rond de tien jaar oud?
Het leven lacht de lachers toe! Oh ja, maar het gaat hier natuurlijk wel over het bloedserieuze spelletje: voetbal! Dit is de E3 formatie van RVVH. De reden van deze schaterende prent is simpel. Namelijk reclame! 
Sponsor Scheepsonderhoudsbedrijf “De Jong” heeft het ‘jonge’ spul van een spiksplinternieuwe outfit voorzien. Reden genoeg om een plaatje te schieten, want De Combinatie plaatst het wel!

 

Billetjes.

En kijk ze daar nou zitten joh! De bovenste rij heeft de billetjes lekker op de leunstang van de voetbalomheining geplant terwijl de voorste vijf een stuk comfortabeler van de bank gebruik maken. De beste plaatsen zitten nu eenmaal altijd luxer! Nou ik weet niet wat die fotograaf heeft geroepen óf wellicht heeft er één zo’n snuiter wel een hoorbaar windje gelaten (…en lachen ze om een scheet..!) maar één ding is duidelijk: deze gasten hebben geen lol voor tien, maar voor elf. Theo Reitsma’s legendarische woorden van 1988 zouden voor dit elftal kunnen gelden: ‘dit is een goed stel hoor’! 

Brendon Tholenaars.

Je vraagt jezelf af, wie van deze inmiddels volwassen knapen heeft nu daadwerkelijk de top van het amateurvoetbal weten te bereiken? Brendon Tholenaars zit boven als 2e van links. Is hij de enige van deze giechelbende die op niveau heeft gespeeld? Omdat Brendon, zeker te weten wel een paar honderd wedstrijden in RVVH 1 speelde hebben we hem die hamvraag maar eens voorgelegd. “Ehm, heeft deze ooit in De Combinatie gestaan? Wat ontzettend leuk zeg! Nou, bij mijn weten heeft Peter nog wel es in een eerste team elders gespeeld en Martin heeft dacht ik wel ooit de a-selectie gehaald en ook ergens anders wel in een 1e team gespeeld. Maar de rest is mij eerlijk gezegd niet bekend. Wat prachtig zeg deze foto!” 
Tholenaars was in zijn actieve voetbaljaren een loopsterke middenvelder met een gave techniek en etaleerde aanvallend ingestelde ideeën. Hij kwam seizoenen lang uit voor RVVH 1.
Laatste tip! Kijk nog maar even naar foto als u in een chagrijnige bui dreigt te blijven hangen!