Als ik tegenwoordig de schreeuwerige reclame op de televisie zie moet ik wel eens denken aan de veel minder opdringerige manier waarop vroeger de koopwaren aangeprezen werden. Televisie bestond nog niet en op de radio werd nog geen reclame gemaakt. Dus bleven alleen kranten en tijdschriften over.
Sommige artikelen waarvoor reclame gemaakt werd bestaan nog steeds.
Een hele goeie vond ik; ‘Heineken bier, het meest getapt.’
Ook dit was een mooie; ‘Al krimpt het hart van schrik ineen, Sanfor past hem als voorheen’. Sanfor was een merk boord.
Ook lokaal werd er geadverteerd met wonderbare rijmen als ; ‘In huis of hol een worst van slager Bol’, waarop een reactie uit Rijsoord natuurlijk niet uit kon blijven; ‘In iedere woning vlees van de Koning’ , en op programmablad van het Rijsoordse Oranjefeest van 1921 stond een lied met als refrein; ‘De Koning, de Koning. Wat heb je lekkere worst. Je hebt ze van zes, van acht, van tien. De Koning laat je worst eens zien. De Koning, de Koning wat heb je lekkere worst’. Nou, je moet toch wel een heel klein beetje teut zijn voor je zo’n tekst je keel uitkrijgt. Maar daar maalden ze in die dagen in Rijsoord niet om. De Koning bestaat nog steeds, volgend jaar zelfs 100 jaar.
Bij het huwelijk van Prinses Juliana en Prins Bernhard in 1937 adverteerde W. Slooff uit Slikkerveer met ‘Nederland korsetten vanaf 82 cent en bustehouders vanaf 33 cent’. Nou voor dat geld kon je niet zonder lopen. Het ‘corset van mooie broche stof’ kostte weliswaar 205 cent maar dan had je ook iets waar je in gezien mocht worden.
Sigarenmagazijn ’t Hoekje aan de Oranjestraat spoorde iedereen aan om ‘Spes Patria (de hoop van het vaderland) sigaren’ te roken, of te roken met de ‘Juliana Bernhard pijp’ die hopelijk niet zwaar was.
Ook Legerstee uit Bolnes pakte uit; ‘Juliana en Bernhard lepeltjes en een vulpen die zichzelve vult. En verzuim ook niet te bezien het prima Kaiser Naaimachien’.
Al in juni 1940 wordt in de voorloper van De Combinatie, De Overmaassche Courant, ‘1 Duitse Kruissnarige piano’ aangeboden door iemand die kennelijk dan al genoeg heeft van alles wat Duits is.
Deze is van rond 1950; ‘Vraagt nu, als Sint Nicolaas Cadeau, een Stroomloos Permanent. Maandenlang heeft u er plezier van. N.P. van der Steen. Dames en Heerenkapper’. Je vraagt je af; hoe krijg de Sint zoiets door een schoorsteen gepropt? We kunnen het nog vragen want in tegenstelling tot veel Ridderkerkse zaken uit die tijd bestaat de kapperszaak van van der Steen nog steeds.
Ook voor sigaretten mocht vroeger geadverteerd worden; ‘Een Roxy? Ja, graag.’
(Ja, als je iets gratis krijgt wil iedereen het wel hebben)
‘Ongezien, da’s nummer 10.’ Dat sloeg op een sigarettenmerk genaamd Lourens Nr, 10. Het was erg goedkoop en je moest de sigaret tijdens het roken vertikaal houden anders liep de tabak er vanzelf uit. Ik spreek uit ervaring.
‘Op ieders lip, Chief Whip’ waarna wij jongens zeiden; ‘in ieders bek, Old Mac’.
‘Ha heerlijk Hunter’ was een mooie alliteratie.
‘Kopen bij de Spar is sparen bij de koop’ een prachtige slagzin die letterlijk vertaald ook in Duitsland gebruikt werd.
De concurrentie zat ook niet stil, getuige de kreet; ’Niet voor het gewin, maar voor het gezin’ van de Coöperatie.
‘Wees slim gebruik Vim’, (schoonmaakmiddel) wat wij jongens aanvulden met; ‘wees nog slimmer, gebruik het nimmer.’
Natuurlijk pakte een goed bedoelde reclamekreet ook wel eens verkeerd uit; ‘Knoei niet zelf aan uw toestel. Laat de vakman dit doen’, als reclame voor een zaak van elektrische apparaten en radio’s nodigt niet echt uit om je kostbare spullen daar te brengen.
Dan deed ik het toch liever zelf, was het tenminste nog gratis ook.
En het resultaat hetzelfde.
Teun Rijsdijk.