Bovenstaande kaart uit 1783 geeft weer de scheiding tussen de Rieder- en Alblasserwaard.

Hebben wij in enkele artikelen U iets verteld uit de geschiedenis van onze Kerk te dezer plaatse, wij willen nu trachten, voor zoover de bronnen, waarover wij de beschikking hebben, ons enkele gegevens verstrekken, iets uit den ouden tijd te verhalen.
Evenals een groot gedeelte van ons Vaderland, waren onderscheidene deelen van hetgeen nu onder den naam van eiland IJsselmonde bekend is, in de vroegste tijden door het zeewater bedekt. 
De Rijn en de Maas stortten zich hier in een ruime baai, Helium geheeten, uit: de naam Hellegat herinnert ons hier nog aan. Deze rivieren lieten, vooral bij hooge vloeden, een hoeveelheid slib en zand achter. Dit veroorzaakte een ophooging van grond, waarop vervolgens een menigte van waterplanten en rietgewassen begonnen te groeien, weelderig genoeg om het zand en de aarde, van de landzijde gewaaid of door de zee aangespoeld, te omsluiten en voor wegzinken te behoeden. Het zaad van allerlei boomen, door het opperwater aangevoerd en hier nedergezonken, bracht weldra op dezen bodem geheele bosschen te voorschijn, welker aantal zoo toenam dat zij zich langs de geheele 
Noordzeekust uitbreidden.
Een groot deel van die bosschen is in den loop der tijden met roofgedierte bevolkt en de grond, welke wij nu bewonen, werd tot voorbij Dortsmonde  “het woud, zonder genade" geheeten. Van het hier genoemde Dortsmonde werd in 898 al melding gemaakt in een brief van den abt van Pruime. Dit Dortsmonde schijnt voor den St. Elizabethsvloed in 1421 al door een vorigen vloed verzwolgen te zijn. Oudheidkundigen meenen dat deze heerlijkheid ten Zuiden van de Lindt gestaan heeft.
Ook heeft het eiland van Dordrecht vastgezeten aan den Zwijndrechtschen waard en de geduchte zeevloeden uit de jaren 1170 -1173 ,en 1176. welke deze landen overstroomden, hebben op de bestaande scheiding van thans een beslissenden invloed uitgeoefend. En men meent dat de Groote of Augustinuskerk van Dordrecht meer in het midden der stad stond. en meent dit te kunnen staven, dat er jaren sommige huizen aan het Zwijndrechtsche veer gestaan hebben, die met de erfpachten ten behoeve van de Dordtsche parochie bezwaard waren.
Zoo zien wij dat deze Ianden voortdurend aan de woedende elementen bloot stonden, die het van alle kanten, 't zij door een wassenden stroom van de Rijn. of het door de Noordwester opgejaagd zeewater bedreigden, om het verloren gebied weer te herwinnen en zoo dit onbedijkte land te overstroomen,
Zoo wil het verhaal, dat door den Cimbrischen vloed, welke 150 jaren voor Christus' geboorte plaats had, de vele eilanden in Zeeland en hooger op zijn ontstaan, men wil zelfs beweren, dat toen Frankrijk en Engeland van elkander zijn gescheiden.
Zoo meent men ook nog aanwijzingen te kunnen doen van een niet minder verschrikkelijke vloed in de negende eeuw, waardoor een groot gedeelte van ons Vaderland werd overstroomd, en diep in den grond moeten nog vele boomen met hun toppen naar ’t zuid-oosten liggen, welke door dien geweldigen storm, welke met aardbeving gepaard gaande, groote verwoestlngen aanrichtte, zijn geveld. 
Men houdt het er voor dat door dienzelfden storm de tegenwoordige scheiding tusschen de Rieder- en de Alblasserwaard veroorzaakt is.

Vervolg Uit de historie van Ridderkerk deel 2.